Αξέχαστες εμπειρίες, αστείες στιγμές, γλυκές αναμνήσεις, μα περισσότερο απ’ όλα μια σημαντική προσπάθεια όλων σε έναν κοινό σκοπό:
Να μεταφέρουν το μήνυμα του Πατρινού Καρναβαλιού κάθε χρόνο, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας και σε κάθε μέρος του κόσμου, που φθάνει η «φωνή» της ΕΡΤ.
Προσπαθούν να μεταφέρουν την «ψυχή» του καρναβαλιού, που παραμένουν οι δεκάδες χιλιάδες καρναβαλιστές τόσο οι Πατρινοί, όσο και οι επισκέπτες και φίλοι, κάθε ηλικίας που συμμετέχουν στις καρναβαλικές εκδηλώσεις με χαρούμενα πρόσωπα.
Ο πρώτος και επίσημος παρουσιαστής του Καρναβαλιού της Πάτρας, ήταν ο αείμνηστος Άλκης Στέας, ο οποίος ανελλιπώς το έντυσε με τη βελούδινη φωνή του από το 1974 έως το 1999. Ταυτίστηκε με αυτό για πολλά χρόνια. Συμμετείχε ενεργά, όχι μόνο στην παρουσίαση, αλλά και στην οργάνωσή του.
Από τότε που «έφυγε» ο Άλκης Στέας, κάθε χρόνο οι παρουσιαστές για τη μετάδοση του Πατρινού Καρναβαλιού από την ΕΡΤ επιλέγονται από τους υπευθύνους του καρναβαλιού από τον Δήμο.
Άνθρωποι με μπρίο, ταλέντο, ευστροφία και γνώσεις του Πατρινού Καρναβαλιού.
Το tempo24.news σας παρουσιάζει τους ανθρώπους που έχουν αναλάβει κατά καιρούς να μεταφέρουν στις μικρές οθόνες μας τις υπέροχες κατασκευές, τις πολύχρωμες στολές και τα χαμογελαστά πρόσωπα.
Εφη Καρούνια
Το 2010 μου προτάθηκε να παρουσιάσω τις κεντρικές καρναβαλικές εκδηλώσεις για το Κρατικό κανάλι. Η πρόταση ήταν ιδιαιτέρως τιμητική καθώς μου εμπιστεύτηκαν τον μεγαλύτερο θεσμό της πόλης. Η ευθύνη, όμως, ήταν τεράστια. Και αυτό επειδή πιστεύω ότι η παρουσίαση της παρέλασης και των υπολοίπων εκδηλώσεων δεν έχει να κάνει με την προσωπική προβολή του εκάστοτε παρουσιαστή, αλλά στόχο έχει την ανάδειξη και την προβολή του θεσμού και μόνο.
Στις τελετές έναρξης και λήξης, τα πράγματα ήταν… εύκολα. Υπήρχε το σενάριο, η σκηνοθεσία , τα κείμενα. Το μόνο που έπρεπε να κάνω εγώ ήταν να ξεπεράσω το άγχος μου.
Τα …δύσκολα ήταν στην παρουσίαση της μεγάλης Καρναβαλικής παρέλασης, την Κυριακή. Στις δύο ώρες ζωντανής μετάδοσης για την ΕΡΤ πρέπει να μεταφέρεις σε όλη την Ελλάδα και όχι μόνο, το πνεύμα του Πατρινού Καρναβαλιού. Οι ερωτήσεις του τύπου «τι έχετε ντυθεί και πώς τα περνάτε ή ποιο πλήρωμα είστε;» δεν δίνουν το στίγμα, στους τηλεθεατές εκτός Πάτρας.
Αυτό λοιπόν που θυμάμαι έντονα είναι ότι …ξεσκόνισα όλο το αρχείο μου, όλα τα βιβλία για το Καρναβάλι για να …ξαναμάθω και εγώ την πλούσια ιστορία του και να την μεταφέρω. Θυμάμαι μαζί με τον Παναγιώτη Ρηγόπουλο -που συμπαρουσιάζαμε – τις ατέλειωτες ώρες που δουλεύαμε για την παρουσίαση της καρναβαλικής παρέλασης της Κυριακής.
Ήταν 14 Φεβρουαρίου. Έβρεχε ασταμάτητα…
Γιώργος Κοντογιάννης
Εχω περάσει από όλες τις φάσεις και της εκφράσεις του Πατρινού Καρναβαλιού στην κυριολεξία. Οι καλύτερες είναι ασφαλώς αυτές που ταυτόχρονα είχαν μέσα και τη δουλειά μου.
Το 1996 ο Άλκης Στέας μου παρέδωσε το μικρόφωνο στην πλ. Γεωργίου για να παρουσιάσω τις φάσεις πλατείας του Κρυμμένου Θησαυρού.
Το θυμάμαι με συγκίνηση. Και τα υπόλοιπα δύο χρόνια έγινε το ίδιο. Ύστερα παρουσίασα τη νυχτερινή παρέλαση για το Patra Tv το Lepanto Tv και το 2015 μαζί με την Πένυ Μακρή παρουσιάσαμε την παρέλαση της Κυριακής.
Ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία για μένα πρώτα απ’ όλα γιατί ήμουν στην πρώτη μετάδοση της ΕΡΤ μετά το άνοιγμα της από την ιστορία του μαύρου στις οθόνες μας και γιατί πρώτη φορά τόσοι συνάδερφοι δημοσιογράφοι έγραψαν και είπαν τόσα καλά λόγια στα μέσα τους και στα social media γι’ αυτή την μετάδοση…
Ζακελίνα Κυρούση
Παρ’ ότι η σχέση μου με το Καρναβάλι παραμένει παραπάνω από στενή, νομίζω ότι δυσκολεύτηκα αρκετά να ανασύρω απ’ τη μνήμη μου τα ακριβή συναισθήματα από τις παρουσιάσεις των παρελάσεων για την ΕΡΤ!
Αφ’ ενός επειδή μάλλον έχουν περάσει αρκετά χρόνια, τόσα που αμφιβάλλω αν όντως υπήρξαν αν δεν δω φωτογραφίες και αφ’ ετέρου επειδή τα συναισθήματα είναι τόσο έντονα in real time που όσο κι αν προσπαθήσει κανείς να τα μεταφέρει εκ’ των πολύ υστέρων, δεν θα τα καταφέρει ικανοποιητικά!
Ωστόσο με σιγουριά θα τα περιέγραφα «αξέχαστα», ακόμη κι αν η φράση αυτή έρχεται σε αντίθεση με τα προηγούμενα. Οι λεπτομέρειες δεν έχουν ίσως σημασία. Σημασία έχει ότι το έζησα κι αυτό με κάνει χαρούμενη και περήφανη.
Και όπως συμβαίνει με όλες τις εμπειρίες, που εξ’ ορισμού περιλαμβάνουν δυσκολίες , αυτό που αποτυπώνεται τελικά στην ψυχή, το ίζημα, είναι ο παλμός, ο ενθουσιασμός, η χαρά και η έξαψη των στιγμών.
Κωνσταντίνος Μάγνης
Ηταν ιδέα της Μπέτυς, επιλογή της Βίκυς, ενδυματολογία της Ντούλης,συνδρομή της Αφροδίτης και της Μαρίνας στο υλικό. Επεισοδιακό άλτερ έγκο η Ζακελίνα, βουτούσε στις παρέες και έφερνε χυμούς.
Τους ήξερε όλους, μου παρέδωσε μαθήματα ανθρωποκεντρικής προσέγγισης ενός γεγονότος. Αντιτάξαμε με αυθάδεια στην παράδοση της ρητορικής γενναιοδωρίας του Στέα μια παιχνιδιάρικη αντίληψη της παρέλασης ως μεταμφίεση των προσώπων και της πόλης.
Ρισκάραμε χιούμορ, μας ταλαιπώρησε ευχάριστα ο ποταμός των εικόνων που περνούσε από μπροστά μας, ενώ δεν είχαμε εικόνα των επιλογών του τηλεσκηνοθέτη, άρα άλλα βλέπαμε εμείς, άλλα ο τηλεθεατής. Δεν διστάσαμε να το γυρίσουμε στην παλαβή. Είμαστε αποξενωμένοι με το συνεργείο. Μου έκανε εντύπωση αυτό. Η παραγωγή ήταν τυπικά ορθή, αλλά δεν είχε απαιτήσεις από τον εαυτό της. Προσωπικά διασκέδασα την κάλυψη ενός αγώνα σκακιού στην Πλατεία Γεωργίου.
Παραδέχομαι ότι άλλαξα άποψη για τα "πολυπληθή πληρώματα" όταν χρειάστηκε να δω και να χαρακτηρίσω την ορμητικότητά τους. Διαφωνώ με τον λαικισμό της αποθέωσης της συμμετοχής μικρών, μεγάλων και μπέμπηδων. Δεν κάνουν κάτι ηρωικό. Πλάκα κάνουν και με πλάκα το διαχειριζόμαστε. Ας αφήσουμε τα μπράβο για σοβαρότερες επιδόσεις. Αλλά όταν έχουμε σοβαρές επιδόσεις στο καρναβάλι, ας τις υπογραμμίζουμε με γνώση, σεβασμό και προσωπική εργασία.
Μαρία Παπαγιαννακοπούλου
Η πρόταση παρουσίασης της νυχτερινής ποδαράτης του Πατρινού Καρναβαλιού το 2009, μαζί με το συνάδελφο Γιάννη Πομώνη, για λογαριασμό της κρατικής τηλεόρασης, εκτός από απροσδόκητη – καθώς έγινε τρεις ημέρες πριν – ήταν ιδιαιτέρως τιμητική από τον Αντιδήμαρχο Πολιτισμού Αλέξη Σκαρμέα, μετά την προτροπή – όπως πληροφορήθηκα – μετά από πολύ καιρό της μετρ του είδους Νατάσσας Τραγουστή.
Η προετοιμασία σε ότι με αφορούσε αγχωτική, καθώς η ευθύνη μετάδοσης της μεγαλειώδους γιορτής της Πάτρας και όχι μόνο, στους απανταχού Έλληνες μέσω της συχνότητας της ΕΡΤ, ήταν μεγάλη.
Μετά το 3,2,1 είμαστε στον αέρα του σκηνοθέτη της ΕΡΤ Πάρη Πόντικα, όλα κύλησαν ομαλά για δυο ώρες που διήρκησε η μετάδοση.
Από τις ευχάριστες στιγμές εκείνης της ημέρας, το γεγονός πως ανάμεσα στους καρναβαλιστές «εντόπισα» ομογενείς που είχαν ταξιδέψει κυρίως από ευρωπαϊκές χώρες, για να συμμετάσχουν στις παρελάσεις του Πατρινού Καρναβαλιού.
Πρόκειται για μια μοναδική εμπειρία, μια ξεχωριστή συνεργασία με το συνεργείο της ΕΡΤ, που κρατώ ως γλυκιά ανάμνηση στην επαγγελματική μου σταδιοδρομία.
Δημήτρης Πολίτης
Ξεκίνησα τις παρουσιάσεις εκδηλώσεων του πατρινού καρναβαλιού το 2004. Το 2011 μου έγινε πρόταση να παρουσιάσω τις παρελάσεις του τελευταίου Σαββατοκύριακου -νυκτερινή ποδαράτη και μεγάλη παρέλαση Κυριακής- από τον Δήμο για λογαριασμό της ΕΡΤ, μαζί με την αγαπημένη μου Κατερίνα Τσουκαλά.
Μεγάλη συγκίνηση αλλά και άγχος για την διεκπεραίωση αυτών των τηλεοπτικών παραγώγων. Με την βοήθεια όλων (Δήμου, τεχνικών ΕΡΤ) και του τηλεσκηνοθέτη κ. Ποντίκα, όλα πήγαν θαυμάσια!! Η προηγούμενη εμπειρία μου ως ερασιτέχνη ηθοποιού και ως παρουσιαστή σε άλλες εκδηλώσεις καρναβαλικές και μη, αλλά και η παρουσία στο πλάι μου, αυτού του ταλαντούχου κοριτσιού, ήταν αυτά που με βοήθησαν να τα καταφέρω.
Η επιτυχία επιβεβαιώνεται από το ότι συνεχίσαμε με την Κατερίνα να παρουσιάζουμε, για λογαριασμό του Δήμου, εκτός των άλλων, τις κεντρικές παρελάσεις, τα επόμενα δύο καρναβάλια για την ΕΡΤ και το 2014 για το ιδιωτικό κανάλι Alpha TV, όπου συνεργάστηκε με τον Δήμο τότε Τα επόμενα χρονιά συνέχισα τις παρουσιάσεις των κεντρικών παρελάσεων, πάντα με την Κατερίνα Τσουκαλά για το site του thebest.gr και για το περιφερειακό κανάλι Ionian TV.
Η επαφή με το κέφι και την χαρά του καρναβαλιού, από αυτή τη θέση, θα μου μείνει για πάντα αξέχαστη!
Γιάννης Πομώνης
Αγαπημένη μου φράση για να ανοίγω την παρουσίαση του Πατρινού Καρναβαλιού.. «Καρναβαλησπέρα σας κυρίες και κύριοι». Μην με ρωτήσετε αν υπάρχει στο ελληνικό λεξικό. Υπάρχει στο δικό μου, το καρναβαλικό. 7 χρόνια μέσω της ΕΡΤ και πάνω από 10 για τα τοπικά ΜΜΕ στα οποία έχω εργαστεί, ήταν τιμή μου να υπηρετήσω το πατρινό καρναβάλι και θα το ξανακάνω δοθείσης της ευκαιρίας.
Τι πρέπει να έχει κανείς για να αξίζει αυτή την τιμή; Να αντιλαμβάνεται την ετεροχρονισμένη δυναμική του πατρινού καρναβαλιού και συναρτήσει της να φέρεται και να παρουσιάζει. Οι τηλεοπτικές ανάγκες για προβολή και διαιώνιση της βαριάς πολιτιστικής κληρονομιάς μας θα πρέπει να συμβαδίζει χωρίς να αλλοτριώνεται από τις επιταγές της κάθε εποχής. Εικόνα -όχι αυτοπροβολή- στεντόρια φωνή, εναλλαγές, παιχνίδι και πολύ πολύ χιούμορ. Άλλο γελοίο, άλλο αστείο έτσι;
Πρέπει να κάνεις τον κόσμο να νοιώθει πως είναι μέσα στις παρελάσεις. Όχι απλά να απαγγέλεις το ποίημα. Αυτά. Και πολλά άλλα, που για μένα αν δεν τα έχεις, μπορείς να πας να πλέξεις ένα πουλόβερ καλύτερα.
Το πατρινό καρναβάλι είναι ένα πολυδιάστατο γεγονός και κανείς δεν πρέπει να κάνει ούτε λίγο λιγότερο από αυτό που του αναλογεί εφόσον του ανατεθεί η όποια ευθύνη.
Παναγιώτης Ρηγόπουλος
Είχα την συνευθύνη παρουσίασης του Πατρινού Καρναβαλιού για την Κρατική τηλεόραση, επί 7 συνεχείς χρονιές (2004 έως 2010).
Είχα την τύχη να έχω μαζί μου δύο εκλεκτές δημοσιογράφους, την Νατάσσα Τραγουστή για 6 χρόνια και την Έφη Καρούνια, για μία χρονιά.
Θυμάμαι έντονα, την αγωνία μου να φανώ αντάξιος της μεγάλης αυτής ευθύνης και τιμής, ώστε να παρουσιάσω αυτό το θεσμό στις πραγματικές του εκφάνσεις. Δηλαδή, της πολιτιστικής, ιστορικής και ψυχαγωγικής διάστασης του και όχι μόνο της επιφανειακά διασκεδαστικής του χροιάς.
Σε αυτές τις δύο ώρες μετάδοσης, προσπαθούσα να αναδείξω τη δημιουργική πλευρά του θεσμού, μιλώντας για τις εικαστικές-θεατρικές και μουσικές εκδηλώσεις που διεξάγονται δύο μήνες πριν και όχι μόνο το τελευταίο διήμερο του κεφιού.
Προσπαθούσα να αναδείξω τα άρματα, τις στολές, τις παρέες και όλα εκείνα, που συνθέτουν την ιστορία του Καρναβαλιού και της πόλης.
Απαράβατη προϋπόθεση για μένα, ήταν η συμπαρουσίαση με επαγγελματία δημοσιογράφο. Αυτός ήταν και ο λόγος που στη συνέχεια απέρριψα δύο φορές σχετικές προτάσεις να αναλάβω την ευθύνη, όταν κυριάρχησαν άλλες λογικές…
Παύλος Σούλης
Άλλη μια χρονιά στο δρόμο της μεγάλης παρέλασης μόνο που αυτή τη φορά ήμουν έτοιμος να δείξω τη βροχή που καλύπτει το πρόσωπο σε βροχερό καιρό και αυτό γιατί πιστεύω πως το σημαντικότερο σε μια τέτοια μετάδοση είναι η μεταφορά της δράσης και όχι η περιγραφή της.
Ήταν φυσικό να νιώσω μια φυσική οικειότητα από τη θέση του συμπαρουσιαστή. Γέλασα πολύ και έπαιξα όσο ήθελα με τους κυνηγούς του θησαυρού.
Έζησα μια γεμάτη εμπειρία, μια ζωντανή εμπειρία σαν το φιλί στα χείλη από κάποιον που δεν γνωρίζεις.
Γιατί το πατρινό καρναβάλι πρέπει να στηρίζεται στην ειλικρίνεια και την προσφορά. Αν το φιλί είναι εσκεμμένο τότε παύει να είναι φιλί.
Νατάσσα Τραγουστή
«Το όνομά μου στις παρουσιάσεις του Πατρινού Καρναβαλιού έχει ταυτιστεί με αυτό του αείμνηστου Άλκη Στέα και με κάνει πολύ υπερήφανη. Για εμένα, υπήρξε μεγάλος ΔΑΣΚΑΛΟΣ. Ακόμα και όταν δεν μίλαγε, συνεννοούμαστε με τα μάτια.
Όλες-ανεξαιρέτως- οι Δημοτικές Αρχές με τίμησαν πραγματικά με τις προτάσεις τους για την τηλεοπτική προβολή του θεσμού και θέλω να πω από καρδιάς ένα μεγάλο ευχαριστώ. Όπως και σε όλους τους συμπαρουσιαστές μου που κατά καιρούς αναλάβαμε το σπουδαίο αυτό έργο.
Η παρουσίαση δεν είναι εύκολο πράγμα. Είναι πολύ δύσκολο σε μια τέτοια ζωντανή εκδήλωση δρόμου να ισορροπήσεις μεταξύ της σοβαρότητας και των αστειοτήτων. Εκείνη την μεγάλη ώρα των παρελάσεων, οφείλεις να ξεχάσεις την προβολή του εαυτού σου
(παγίδα για πολλούς), να σεβαστείς τους δημιουργούς, να μεταδώσεις τα μηνύματα του έργου τους, τη φαντασία και την επίπονη δουλειά τους,
να ασπαστείς τη χαρά τους και να μεταφέρεις παντού στην Ελλάδα και στον κόσμο τη μοναδικότητα (ακόμα υπάρχει, πιστέψτε με!) του Πατρινού Καρναβαλιού!»
Κατερίνα Τσουκαλά
Κλείνω τα μάτια μου και πηγαίνω κάποια χρόνια πίσω...προσπαθώ να αισθανθώ ξανά το ίδιο συναίσθημα, τότε που μαζί με τον Τζίμη (Πολίτη) κάναμε τις πρώτες συζητήσεις με το Δήμο για την παρουσίαση του Πατρινού Καρναβαλιού, μέσα από τη συχνότητα της κρατικής τηλεόρασης (ΕΡΤ)..
Άγχος πολύ, φόβος, αγωνία... σε μια αναπόφευκτη σύγκριση με τον Άλκη Στέα, πως να γεμίσεις αυτό το κενό; πως να μην κάνεις άλλωστε αυτή τη σύγκριση;
Ίσως το μόνο κοινό μας να είναι η μεγάλη αγάπη για το θεσμό...
Πιάνω το μικρόφωνο και προσπαθώ αυτή την αγάπη, την ένταση, το χτυποκάρδι να το μετατρέψω σε λέξεις.
Παίρνω κουράγιο από τα χαμόγελα των συμμετεχόντων και συνεχίζω...κάποια στιγμή ξεχνάω κι εγώ τι ακριβώς κάνω και γίνομαι ένα με αυτή τη μεγάλη παρέα..κανένα άγχος πια...το μόνο άγχος, η μόνη σκέψη είναι πότε θα έρθει πια το επόμενο...
(*η παρουσίαση έχει γίνει με αλφαβητική σειρά)
Της Κωνσταντίνας Τσιάμη
