Μετά λόγου γνώσης επισημαίνω για μια ακόμα φορά ότι το προσωπικό των Σωμάτων Ασφαλείας καλείται να φέρει σε πέρας την πολύ δύσκολη αποστολή του κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, με πενιχρές αποδοχές, έχοντας παράλληλα να αντιμετωπίσει και σοβαρές ελλείψεις σε μέσα και εξοπλισμό.
Την ώρα που η κυβέρνηση προσλαμβάνει από το παράθυρο σκανδαλωδώς στο Δημόσιο και βολεύει κατά χιλιάδες τους δικούς της ανθρώπους σε καλοπληρωμένες «πολιτικές θέσεις», αρνείται να σκύψει πάνω από τα προβλήματα των ένστολων και να δώσει ρεαλιστικές και εφικτές λύσεις σ’ αυτά.
Δεν είναι θέμα εξυπηρέτησης συντεχνιακών συμφερόντων, είναι θέμα ηθικής τάξης και κοινωνικής δικαιοσύνης να στηριχθεί εμπράκτως το προσωπικό των Σωμάτων Ασφαλείας, που (και) με κίνδυνο της ζωής του βρίσκεται 24 ώρες το 24ωρο το πλευρό του πολίτη.
Η παραμονή των επικεφαλής των Ομοσπονδιών της Αστυνομίας, της Πυροσβεστικής και του Λιμενικού στο γραφείο του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Γιώργου Χουλιαράκη, ήταν μια ύστατη κραυγή απόγνωσης μήπως και εισακουστούν οι ένστολοι, που διεκδικούν τα αυτονόητα.
Διότι αυτονόητο είναι να γίνουν σεβαστές οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, με τις οποίες αποκαθίστανται οι μισθολογικές αδικίες που έχουν υποστεί.
Δοθέντος και ότι σε μια ευνομούμενη πολιτεία (υποτίθεται ότι) οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης θα πρέπει να θεωρούνται σεβαστές κι απαραβίαστες.
Δυστυχώς, όμως, η κυβέρνηση δεν έχει δείξει διάθεση συμμόρφωσης προς τις αποφάσεις του ΣτΕ για την επαναφορά των μισθών των ενστόλων στα επίπεδα του 2012.
Επιπλέον, το επίδομα εξομάλυνσης που έχει δοθεί στους στρατιωτικούς, σκανδαλωδώς δεν το θεσμοθετεί και για τα Σώματα Ασφαλείας, ούτε έχει αποτρέψει το πάγωμα των μισθολογικών ωριμάνσεων και προαγωγών, συνεχίζοντας την πολιτική του εμπαιγμού με τη «θεωρία» των ισοδυνάμων μέτρων, που ουδείς τελικά γνωρίζει τι ακριβώς έχει προταθεί γι’ αυτά από τα συναρμόδια υπουργεία.
Προφανώς για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ λεφτά για το βόλεμα ημετέρων στον κρατικό κορβανά υπάρχουν, όχι όμως και για τους ένστολους που με αυταπάρνηση εκτελούν το καθήκον τους έναντι της κοινωνίας.