Θρηνεί και οδύρεται ένα σημαντικό κομμάτι του πολιτικού και δημοσιογραφικού κόσμου, για τις εκφράσεις πεζοδρομίου που ακούστηκαν το μεσημέρι της Πέμπτης στην Βουλή.
Ο καβγάς και τα «πυρά» ανάμεσα στον Π. Πολάκη και τον Άδωνι Γεωργιάδη αποτέλεσαν όντως το κορυφαίο στιγμιότυπο της συζήτησης στην Βουλή, στη διάρκεια μίας συνεδρίασης με ιδιαίτερα ηλέκτρισμένα χαρακτηριστικά, μιας και συζητείτο η τροπολογία για την χορήγηση του έκτακτου βοηθήματος προς τους συνταξιούχους.
Οι «τεθλιμμένοι» του πολιτικού και μιντιακού συστήματος, που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για τις εκφράσεις που ξεστόμισαν οι δύο πολιτικοί, λησμόνησαν ότι την προηγούμενη ημέρα το Μέγαρο Μαξίμου εξέδωσε ανακοίνωση με πολύ σκληρούς χαρακτηρισμούς κατά του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη, ενώ σε υψηλούς τόνους και αναφορά σε «μαγκιές» του κ. Τσίπρα απάντησε ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Οι «τεθλιμμένοι» αντέδρασαν για τα «γαϊδούρια» και τις «λυράτες κότες» των Πολάκη και Γεωργιάδη, αλλά λησμονούν ότι η «γλώσσα του πεζοδρομίου» έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας, όταν για πολιτικές διαφορές πολίτες και πολιτικοί ξεκατινιάζονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με δηλώσεις που με μεγάλη ευχαρίστηση οι εκρ5όσωποι του μιντιακού συστήματος αναπαράγουν.
Και τέλος πολλοί από τους «τεθλιμμένους», αγνοούν ότι οι Πολάκης και Γεωργιάδης στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές έλαβαν 15.423, 70.853 σταυρούς στις εκλογικές περιφέρειες Χανίων και Β’ Αθήνας αντίστοιχα.
Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι ούτε ο Πολάκης, ούτε ο Γεωργιάδης. Και οι δύο απευθύνονται σε μεγάλα τμήματα του κομματικού τους ακροατηρίου, που όπως προκύπτει εκ του αποτελέσματος απολαμβάνουν τους διαλόγους υμνώντας ο καθένας ξεχωριστά το πρόσωπο που εκπροσωπεί την Παράταξή τους.
Το πρόβλημα είναι το ίδιο το σύστημα, που ευνοεί τις συνθήκες ολίσθησης του πολιτικού λόγου, μένει απαθές στην πολιτική όξυνση και στον διχασμό της κοινωνίας και πιστεύει ακόμη ότι ύστερα από 6 χρόνια βαριάς οικονομικής κρίσης, οι χαρακτηρισμοί που έχει ανεχθεί και τις περισσότερες φορές έχει εκθρέψει, θα μείνουν και εκτός κοινοβουλίου.
Άλλωστε άλλο τα συμπαθέστατα γαϊδούρια και οι κοτούλες της γιαγιάς στο χωριό, από τους «προδότες, τους τσολάκολγου και τους γερμανοτσολιάδες» που αποτελούν μνημεία χυδαιότητας και κατάπτωσης του πολιτικού λόγου και για τα οποία οι «σαλονάτοι τεθλιμμένοι" ποτέ δεν έχυσαν δάκρυ
