Το θέμα είναι σοβαρό και ξεφεύγει από τα όρια ενός νοσηλευτικού ιδρύματος η τις δυνατότητες ενός Διοικητή.Αφορα το σύνολο της πολιτείας μιας ευρύτερης περιοχής που ξεκινά από Κέρκυρα μέχρι Καλαμάτα ,δυστυχώς αν δεν συνειδητοποιήσουμε την κοινωνική του διάσταση θα το προσπεράσουμε σαν ένα ακόμη πρόβλημα υγειονομικό που μπορεί να περιμένει την προτεραιότητα του σε κάποιο Γραφειο υπευθύνου.
Δυστυχως όμως δεν είναι ετσι τα πράγματα και υπάρχει άμεσος κίνδυνος να γυρίσουμε στην εποχή που πριν αναλάβω διοικητής τα περιστατικά σε μέρες μη εφημερίας έκαναν τις διαδρομές του θανάτου προς το κλεινόν άστυ.
Τρέξαμε τότε με τον καθηγητή Τσολακη να πάρουμε τους απαραίτητους γιατρούς να φτιάξουμε την υποδομή και η κλινική μας να εφημερεύει καθημερινά 24 ώρες προς όφελος των πολιτών της ευρύτερης περιοχής.Τωρα η αναπάντεχη προσφυγή από έναν μάλιστα διοικητή εντός του συστήματος φέρνει την υγειονομική μας περιφερεια χρόνια πίσω και σκορπά τον πανικό.
Ακομα θυμίζω εκρεμουν δικαστηρια , η δυτική Ελλάδα δεν διαθέτει κλινική ούτε στο πανεπιστημιακό Ιωαννίνων και οι ασθενείς σε περιστατικά επείγοντα θα διανύουν τον δρόμο με το πακμαν για να προλάβουν τα μεγάλα νοσηλευτήρια των Αθηνών .Δεν παραλείπω δε να πω ότι οι εναπομείναντες γιατροί μας στο ΠΓΝΠ δεν μπορούν να κάνουν πια τον Σούπερμαν και να είναι καθημερινά εκεί.Επισης το ΠΕΔΥ της Πάτρας χάνει τον μοναδικό αγγειοχειρουργός που εξυπηρετούσε εκατοντάδες περιστατικά. Τώρα να δοθεί λύση .
Πρεπει να υπερβούν γραφειοκρατικές διαδικασίες και να διορίσουν άμεσα επικουρικούς αγγειοχειρούργους για να μην γίνουμε μάρτυρες δυσάρεστων καταστάσεων .Μας αφορά όλους κυρίως όμως όσους από την περιοχή μας έχουν την δύναμη της υπογραφής στις μεγάλες πόρτες του υπουργείου που καμία φορά είναι τόσο μικρές για να αφουγκραστούν την ανθρώπινη αγωνία.
