Σήμερα το απόγευμα στο Μαρακανά του Ρίο της Βραζιλίας, θα πραγματοποιηθεί η τελετή έναρξης των Παραολυμπιακών Αγώνων. Συγκίνηση και δέος προκαλούν οι εικόνες των αθλητών με αναπηρίες, που αποδεικνύουν το μεγαλείο της ανθρώπινης δύναμης και θέλησης, κόντρα σε όλα τα 'φυσιολογικά' όρια, που τελικά υπάρχουν μόνο για να σπάνε.
Με την ευκαιρία, ο φίλος αιγιώτης Χρήστος Μαυρόγιαννης μας υπενθύμισε τον άθλο του αιγιώτη παραολυμπιονίκη Παναγιώτη Μανέτα, ένα παιδί με ατσάλινη θέληση και κορυφαίο στην κατηγορία του (Τ36), μιας και κατέχει όλα τα πανελλήνια ρεκόρ στα αγωνίσματα από 100 έως 1.500 μέτρα, καθώς επίσης και στον ακοντισμό αλλά και παγκόσμιο ρεκόρ στο πένταθλο της κατηγορίας του!
Ο Παναγιώτης το 2004, πήρε την 4η θέση στους Παραολυμπιακούς της Αθήνας στα 100 μ. και την 5η στα 200 μ., ενώ έχει ακόμα κατακτήσει την 4η θέση στο Παγκόσμιο της Γαλλίας (Λυών) το 2013 στα 1500 μ., την 5η στο ευρωπαϊκό του 2005 στο μήκος και την 6η στο παγκόσμιο του 2006 στα 100 μ.. Προπονητής του ήταν ο επίσης αιγιώτης καθηγητής φυσικής αγωγής Θεόδωρος Κατσωνόπουλος.
Χειμερινή Ολυμπιακή Φλόγα στο Αίγιο. Τη μεταφέρει ο Αιγιώτης παραολυμπιονίκης Παναγιώτης Μανέτας και δεξιά του ο προπονητής του Θεόδωρος Κατσωνόπουλος (28-11-2005)
Διαβάζουμε στη Google σχετικά με τους Παραολυμπιακούς Αγώνες:
Οι πρώτοι αγώνες για αθλητές με αναπηρία πραγματοποιήθηκαν το 1948 στο Στόουκ Mάντεβιλ της Αγγλίας όπου και πραγματοποιήθηκε η πρώτη αθλητική διοργάνωση για αθλητές με αμαξίδιο.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, αθλητές από την Ολλανδία συμμετείχαν σε αυτούς τους αγώνες και έτσι γεννήθηκε το διεθνές κίνημα που είναι γνωστό πλέον ως Παραολυμπιακό Κίνημα.
Οι πρώτοι Αγώνες Ολυμπιακού χαρακτήρα για αθλητές με αναπηρία οργανώθηκαν το 1960 στην Ρώμη, ύστερα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην ίδια πόλη. Θεωρούνται ως οι πρώτοι Παραολυμπιακοί Αγώνες. Περίπου 400 αθλητές από 23 χώρες συμμετείχαν σε 8 αθλήματα, 6 από τα οποία εξακολουθούν να περιλαμβάνονται στο αγωνιστικό πρόγραμμα των Παραολυμπιακών Αγώνων (Τοξοβολία, Κολύμβηση, Ξιφασκία, Καλαθοσφαίριση, Επιτραπέζια Αντισφαίριση, Στίβος).
Από τότε, οι Παραολυμπιακοί Αγώνες διεξάγονται κάθε 4 χρόνια, πάντα την ίδια χρονιά με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το 1976 στο Τορόντο, προστέθηκαν περισσότερες κατηγορίες αναπηρίας και γεννήθηκε η ιδέα της συγχώνευσης διαφορετικών κατηγοριών αθλητών με αναπηρία για τη συμμετοχή τους σε διεθνείς αθλητικές διοργανώσεις. Την ίδια χρονιά έγιναν και οι πρώτοι Χειμερινοί Παραολυμπιακοί Αγώνες στην Σουηδία.
Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες της Σεούλ (1988) ξεχώρισαν και από το γεγονός ότι οι Ολυμπιακοί και Παραολυμπιακοί Αγώνες φιλοξενήθηκαν στην ίδια χώρα, στην ίδια πόλη και χρησιμοποιήθηκαν οι ίδιες εγκαταστάσεις με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Έκτοτε, οι Παραολυμπιακοί Αγώνες γίνονται πάντα στην ίδια πόλη με τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Από το 1960, έχουν διοργανωθεί δώδεκα Θερινοί Παραολυμπιακοί Αγώνες και εννέα Χειμερινοί. Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες έχουν εξελιχθεί πλέον στο δεύτερο μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός μετά τους Ολυμπιακούς.
filodimos.gr