Η προτομή του εθνικού μας ποιητή Κωστή Παλαμά, κοσμεί το νέο Δημαρχείο της Πάτρας. Πρόκειται για το έργο του γλύπτη και ακαδημαϊκού Κωνσταντίνου Δημητριάδη του αποκαλουμένου «Παρισινού», που παραχωρήθηκε στον Δήμο Πατρέων από την Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία Πελοποννήσου.
Κατά την πρόσφατη υπογραφή της σύμβασης χρησιδανείου αορίστου χρόνου, για την παραχώρηση της μαρμάρινης προτομής, ο Δήμαρχος Πατρέων Κώστας Πελετίδης ευχαρίστησε τον Πρόεδρο της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας Πελοποννήσου και ιστορικό συγγραφέα κ. Χρήστο Μούλια και τους εφόρους του Μουσείου κ.κ. Θεόδωρο Κωτσάκη και Τριαντάφυλλο Τριανταφυλλόπουλο, για την απόφασή τους να εκτεθεί το σημαντικό αυτό έργο στο Δημαρχείο.
«Με την προσφορά σας, ενισχύετε τον στόχο του Δήμου να μετατρέψει το νέο Δημαρχείο σε έναν χώρο που θα εμπλουτίζει την εμπειρία των επισκεπτών του» τόνισε ο κ. Δήμαρχος αναφέροντας ότι η προτομή του εθνικού μας ποιητή θα έχει μία βαρύνουσα αξία μεταξύ των έργων τέχνης, της έκθεσης με την ιστορία του κτηρίου και τις αφηγήσεις με την ιστορία της πόλης και των πολιτιστικών θεσμών της που φιλοξενούνται στο εμβληματικό κτήριο του παλαιού Αρσακείου που έχει μετατραπεί σε Δημαρχείο κόσμημα για την πόλη.
Για την ασφαλή μεταφορά της προτομής από το Μέγαρο Λόγου και Τέχνης που εκτίθετο, στο Δημαρχείο, στήθηκε ολόκληρη επιχείρηση που ολοκληρώθηκε επιτυχώς με την τοποθέτησή της στο βάθρο που είχε ετοιμάσει ο Δήμος στον 1ο όροφο του Δημαρχείου, στο χώρο όπου φιλοξενείται η μόνιμη έκθεση.
Το έργο του Κωνσταντίνου Δημητριάδη δωρίσθηκε στο Μουσείο της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας από τον Γεώργιο Αναστασίου Αναστασόπουλο από τον εκτελεστή της διαθήκης του δικηγόρο Νικόλαο Λέοντα.
Ποιος ήταν ο Κων. Δημητριάδης
Ο Κων. Δημητριάδης (1879-1943), σύμφωνα με το βιογραφικό που φιλοξενεί στην ιστοσελίδα της η Εθνική Πινακοθήκη, υπήρξε μαθητής του Γεωργίου Βρούτου στο Σχολείο των Τεχνών αρχικά, συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι στην Ακαδημία Γκραντ Σωμιέρ και στην Ακαδημία Καλών Τεχνών ενώ έκανε ένα σύντομο πέρασμα από το Μόναχο. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1930, μετά από 26 χρόνια, έχοντας διανύσει μια επιτυχημένη πορεία στο εξωτερικό με πολλές διακρίσεις και εργαστήρια στο Παρίσι και το Λονδίνο. Την ίδια χρονιά διορίστηκε καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών, ενώ το 1936 αναγορεύθηκε ακαδημαϊκός.
Παρουσίασε το έργο του σε ομαδικές εκθέσεις και παρισινά Σαλόνια, όπως το Σαλόν των Γάλλων Καλλιτεχνών και το Φθινοπωρινό Σαλόν, η Έκθεση Ελλήνων Καλλιτεχνών στο Grand Palais στο Παρίσι, η Μπιενάλε της Βενετίας το 1936, καθώς και η Πανελλήνια Έκθεση του 1938.
Η μακροχρόνια παραμονή του στη γαλλική πρωτεύουσα και η επαφή του με την ευρωπαϊκή τέχνη και ειδικότερα με το έργο του Ροντέν, υπήρξε καθοριστική για τη διαμόρφωση του καλλιτεχνικού του ύφους. […] Στα μνημεία και κυρίως στις προτομές που φιλοτέχνησε, το στοιχείο που επικρατεί είναι η ρεαλιστική απόδοση.
