Όλες οι διαγνώσεις επιστημόνων, λοιμωξιολόγων και λοιπών ειδικών καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι δεν θα υπάρξει ανοσία στη νόσο Covid-19, αν το σύνολο του παγκοσμίου πληθυσμού δεν εμβολιαστεί.
Ακόμα χειρότερα, όσο δεν έρχεται η ανοσία θα πληθαίνουν οι μεταλλάξεις της νόσου και άρα θα διαιωνίζεται η αβεβαιότητα γύρω από την εξέλιξή της και τις μεθόδους καταπολέμησής της. Πάντα δε θα υπάρχουν κίνδυνοι lockdown με υψηλό οικονομικό και κοινωνικό κόστος.
Επισημαίνουμε και υπενθυμίζουμε από την άποψη αυτή, ότι στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, το πρώτο lockdown προκλήθηκε από την μετάλλαξη «Άλφα» της νόσου. Τον τελευταίο καιρό όμως, όπως γίνεται καθημερινά γνωστό, τα «σκήπτρα» της πανδημίας έχουν περάσει στη μετάλλαξη «Δέλτα». Σύμφωνα με πρόσφατη ανάλυση, η οποία δημοσιεύθηκε στο έγκυρο επιστημονικό περιοδικό Lancet, το ρίσκο της εισαγωγής στο νοσοκομείο εκτιμάται 2,26 φορές υψηλότερο όσον αφορά τη μετάλλαξη «Δέλτα» σε σχέση με τη μετάλλαξη «Άλφα». Η έρευνα συμπεραίνει ότι ο εμβολιασμός αποτελεί τον καλύτερο τρόπο προστασίας κατά του ιού.
Για να δούμε, όμως, πιο προσεκτικά, και την αποτελεσματικότητα των εμβολίων έναντι της μετάλλαξης «Δέλτα». Πρόσφατη ανάλυση των Financial Times συμπεραίνει ότι, με βάση το καλούμενο, στη στατιστική ορολογία, «διάστημα εμπιστοσύνης», είμαστε 95% σίγουροι ότι η αποτελεσματικότητα του εμβολιασμού έναντι συμπτωματικών μολύνσεων προερχομένων από τη μετάλλαξη «Δέλτα» ανέρχεται, στην καλύτερη των περιπτώσεων, στο 95%. Και, τούτο, ανάλογα με τη χώρα όπου διεξάγεται η έρευνα, το χρονικό διάστημα διεξαγωγής, αλλά και το ποιο εμβόλιο χρησιμοποιείται. Επιπλέον, και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για το ρίσκο μελλοντικού lockdown, η αποτελεσματικότητα των εμβολίων, έναντι της μετάλλαξης «Δέλτα», μειώνεται κατά περίπου 25 ποσοστιαίες μονάδες (δηλαδή στο 70%) τρεις μήνες μετά τον δεύτερο (ή πλήρη) εμβολιασμό.
Όλα τα παραπάνω επιστημονικά και ιατρικά δεδομένα, οδηγούν στη διαπίστωση ότι οι ανεμβολίαστοι θα έχουν όλο και πιο επαχθές κοινωνικό και οικονομικό κόστος και θα είναι ταυτοχρόνως, οι καλύτεροι σύμμαχοι εντός μεταλλασσόμενου δολοφονικού ιού, ο οποίος βέβαια απειλεί και τους ίδιους.
Το ερώτημα συνεπώς είναι: στη βάση ποιας «δικαιωματικής» πολιτικής αντίληψης ή και φιλοσοφικής θεώρησης, το κόστος αυτής της συμπεριφοράς θα πρέπει να το καταβάλλει το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο;
Το τελευταίο δεκαήμερο περισσότερα από 480 ανεμβολίαστα άτομα έχασαν τη ζωή τους στην Ελλάδα, μετά από πολυήμερη παραμονή σε μονάδες εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ). Ποιο ήταν το κόστος της; Πόσους ανθρώπους μόλυναν αυτοί που έχασαν τη ζωή τους; Από αυτούς που μολύνθηκαν πόσοι θα χάσουν τη ζωή τους και πόσοι θα νοσήσουν; Γιατί όμως το υψηλό κόστος όλων των παραπάνω να το πληρώνει ο πολίτης που είναι εντάξει απέναντι στην κοινωνία και τον εαυτό του; Ποια λογική υπαγορεύει τις φαντασιώσεις και τις ψυχώσεις κάποιων τρίτων να τις επωμίζεται μια ολόκληρη κοινωνία;
Στη Σιγκαπούρη, για παράδειγμα, η τοπική κυβέρνηση κατάλαβε το μέγεθος του προβλήματος. Καλεί έτσι τους ξερόλες της επιστήμης, της φιλοσοφίας, των θρησκειών και της πολιτικής ορθότητας, με τα λεφτά τους να κάνουν και την... πλάκα τους.Να πληρώνουν δηλαδή οι ιδιοι το κόστος της ανευθυνοτητας τους Αμ’ πως; Θα έλεγε και ο αείμνηστος Κώστας Χατζηχρήστος.
