Σε ανάρτησή του ο πρώην πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Πατρέων Κωνσταντίνος Μπουρδούλης ανέφερε:
ΕΥΤΥΧΩΣ ΧΘΕΣ ΔΕΝ ΧΑΘΗΚΑΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ
Μια παλιότερη, αλλά θεωρώ πάντα επίκαιρη ανάρτησή μου.
«Να μην σας αξιώσει ο Θεός να ζήσετε κάτι τέτοιο.
Ξέρεις φίλε πως νοιώθεις:
Όταν βλέπεις να πλησιάζει η φωτιά στο σπίτι σου και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα.
Όταν αρπάζεις την οικογένειά σου, με τα μικρά παιδιά σου μισόγυμνα και τρέχεις για να τους σώσεις.
Όταν βλέπεις ότι δεν μπορείς να ξεφύγεις, γιατί όλοι οι δρόμοι διαφυγής είναι γεμάτοι φωτιές.
Όταν αναγκάζεσαι να περάσεις, με την οικογένειά σου μέσα στο αμάξι σου, παίζοντας με τις ζωές τους, μέσα από τις φλόγες.
Όταν οι καπνοί σου κόβουν την ανάσα.
Όταν δεν υπάρχει νερό όχι μόνο να καταβρέξεις λίγο το σπίτι σου, αλλά ούτε για να πιείς.
Όταν αναγκάζεσαι να δροσίζεις λίγο το πανί που προστατεύει το πρόσωπό σου, με κρασί που και αυτό σε λίγο να τελειώνει.
Όταν βλέπεις ότι οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες δεν είναι σε θέση να σου προσφέρουν την παραμικρή βοήθεια.
Όταν τελικά απελπισμένος κάθεσαι στην άκρη περιμένοντας να δεις πως θα καίγεται το σπίτι σου, πως θα καίγονται οι κόποι της ζωής σου.
Όταν…..,
Όταν…..,
Όταν…….
Κατάλαβες τώρα φίλε, γιατί φωνάζω κάθε μέρα για τις φωτιές!!!!
• Τα έζησα στις 17 Αυγούστου του 1989 και δεν θα τα ξεχάσω ποτέ.»
