Συγκέντρωση και κινητοποίηση συλλογικοτήτων πραγματοποιούν αυτή την ώρα στην Πλατεία Γεωργίου της Πάτρας με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Ανάμεσα στα πανό που έχουν αναρτήσει βρίσκεται και ένα με σύνθημα υπερ του Δημήτρη Κουφοντίνα
Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση που εξέδωσαν:
Η 8η Μάρτη καθιερώθηκε το 1910 για να τιμηθούν οι εργατικοί γυναικείοι αγώνες. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με τις απαρχές της ημέρας αυτής. Κάποιες από αυτές φαίνεται να είναι είτε η απεργία εργατριών ιματισμού το 1857 είτε μια διαδήλωση απεργών το 1908 στη Νέα Υόρκη. Η μαχητική απεργία και “η εξέγερση των 20.000” τον χειμώνα του 1910, η φωτιά της TriangleWaist με τις κλειδωμένες εργάτριες μέσα, η απεργία των κλωστοϋφαντουργών στο Λόρενς της Μασαχουσέτης το 1912 με τις γυναίκες να πρωτοστατούν δείχνουν όλα πως-όπως και να έχει- πρόκειται για μια εποχή κατά την οποία η Αμερική στιγματίστηκε από δυναμικές απεργίες και κινητοποιήσεις των πιο άγρια εκμεταλλευομένων κομματιών στα εργοστάσια και τις βιοτεχνίες, που ήταν στην πλειοψηφία τους οι γυναίκες εργάτριες και μετανάστριες.
Σήμερα, είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να κρατήσουμε ζωντανά τα νοήματα των μαχητικών εργατικών γυναικείων αγώνων του χθες και να εμπνευστούμε για τους μαχητικούς ταξικούς αγώνες του αύριο. Εν μέσω πανδημίας η διαχείριση του κράτους οδηγεί όλο και μεγαλύτερο κομμάτι των καταπιεζόμενων στην απομόνωση και το θάνατο. Απουσία υγειονομικών μέτρων, κατακερματισμός του ΕΣΥ, εξοντωτική και επισφαλής εργασία είναι η νέα κοινωνική πραγματικότητα που καλούμαστε να βιώσουμε. Με όχημα το αφήγημα της ατομικής ευθύνης κράτος και κεφάλαιο αναγκάζουν τους από τα κάτω σε υποχρεωτικό εγκλεισμό με όποιο κόστος. Είναι σαφές πως ο στόχος δεν είναι η εξάλειψη της πανδημίας αλλά ο έλεγχος, η καταστολή και η καθυπόταξη.
Η διέξοδος που δίνεται, δηλαδή ο υποχρεωτικός εγκλεισμός στο σπίτι, δεν είναι εφικτή και ασφαλής για όλους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι άστεγοι, οι μετανάστριες, οι πρόσφυγες, οι κρατούμενες, οι τοξικοεξαρτημένοι κ.α. , που ωθούνται στο περιθώριο από το κράτος και το κεφάλαιο και παραμένουν αόρατοι από την κοινωνία καθώς χωρίς κατάλυμα ή στοιβαγμένοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης οδηγούνται στην περαιτέρω υποβάθμιση του βιοτικού τους επιπέδου. Συνθήκη συχνά απειλητική ακόμη και για την ίδια τους την επιβίωση. Παράλληλα για τις γυναίκες, τα παιδιά, τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα που εξαναγκάζονται να κλειστούν στο σπίτι η κατάσταση συχνά είναι κάθε άλλο παρά ασφαλής. Με την νέα πραγματικότητα που επιβάλει το κράτος, εντείνεται η έμφυλη βία, με όλο και περισσότερα περιστατικά κακοποίησης να έρχονται στο προσκήνιο.
Η πανδημία οριοθετεί μία ασφυκτική συνθήκη για τις εργαζόμενες γυναίκες, με εξοντωτικά κι ελαστικά ωράρια εργασίας, μηδαμινά μέτρα προστασίας, την τηλεργασία να αποτελεί τη νέα πραγματικότητα και τις συλλογικές λύσεις να δέχονται επίθεση όπως το νέο νομοσχέδιο ενάντια σε όποιον συνδικαλίζεται.
Mέσα σε αυτή τη συγκυρία, το κράτος βρίσκει το έδαφος να επιβάλλει επιπλέον μέτρα καταστολής και καθυπόταξης ταυτόχρονα με την ψήφιση του νομοσχεδίου για την περιστολή των διαδηλώσεων, στρώνοντας έτσι το έδαφος για την εξαφάνιση όποιου επιχειρεί να αντισταθεί και να διεκδικήσει όσα δικαιούται και του στερούνται για τη ζωή και την επιβίωσή του. Για τις γυναίκες αγωνιζόμενες το κράτος επιφυλάσσει ειδική μεταχείριση. Επιτιθέμενο στο φύλο τους, εξαπολύει έναν οχετό σεξιστικής λεκτικής και σωματικής βίας επιχειρώντας την κάμψη των αντιστάσεων και τον εξευτελισμό τους.
Κρίνουμε αναγκαία την αναφορά στο πλήθος των καταγγελιών που τίθενται στο δημόσιο διάλογο και στήνουν ανάχωμα στη σιωπή που επιβάλει το πατριαρχικό κι εξουσιαστικό οικοδόμημα. Ταυτόχρονα δεν περνά απαρατήρητη και η προσπάθεια από πλευράς κράτους να αφομοιώσει και δώσει θεσμικό χαρακτήρα στον αγώνα αυτό, μακριά από κάθε προοπτική πραγματικής χειραφέτησης.
Μόνη προοπτική για εμάς, είναι η οργάνωση και η συλλογικοποίηση σε όλους τους χώρους εργασίας και γενικότερα σε κάθε πεδίο ζύμωσης των από τα κάτω. Ενάντια στο κόσμο που αναπαράγει και βασίζεται στη πατριαρχία παλεύουμε για ένα κόσμο ισότητας, ελευθερίας και αλληλεγγύης, ένα κόσμο για όλους.
ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΜΑΧΗΤΙΚΟΥΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΧΘΕΣ
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΑΝΑΠΑΡΑΓΕΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΓΕΝΝΑ ΤΗ ΒΙΑ
Συγκέντρωση-Πορεία: Δευτέρα 8/3, 12μ στην Πλ. Γεωργίου