Τα καλοκαίρια αντί να τη βρουν σε μια παραλία να χαλαρώνει από τους έντονους ρυθμούς της καθημερινότητας, τη βρίσκουν στα στούντιο του Alpha και τις επάλξεις της ενημέρωσης. Η Βίκυ Χαντζή μιλάει στο People και την Μαρία Παπαϊωάννου για την πορεία της στον χώρο της τηλεόρασης και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, ενώ εξομολογείται πώς πήρε την απόφαση να ασχοληθεί με το NLP.
Ποια ήταν η πρώτη σου δουλειά ως δημοσιογράφος;
Ξεκίνησα να δουλεύω το 1998 στο ραδιόφωνο και στα περιοδικά του Πέτρου Κωστόπουλου. Έκανα τη δημοσιογραφική παραγωγή στην εκπομπή της Αφροδίτης Σημίτη και του Αντώνη Κοκορίκου στο Nitro Radio, έλεγα ειδήσεις και παράλληλα έκανα συνεντεύξεις, ρεπορτάζ και ελεύθερα θέματα για το περιοδικό Down Town.
Στην τηλεόραση πώς βρέθηκες;
Από τα θέματά μου στο περιοδικό με ξεχώρισε η τότε αρχισυντάκτρια του Γιώργου Οικονομέα και μου έκανε πρόταση να δουλέψω στη δημοσιογραφική ομάδα της ενημερωτικής εκπομπής «Alpha και…». Έτσι άνοιξε η πόρτα της τηλεόρασης και η πόρτα του Alpha (τότε ΣΚΑΪ). Eκεί γνώρισα τον κορυφαίο Σταμάτη Μαλέλη, ο οποίος με πήρε στο δελτίο. Είναι ο άνθρωπος που με ατσάλωσε στο ρεπορτάζ. Ωστόσο, εκείνη που με έμαθε να κάνω το αδύνατο δυνατό και το απίθανο πιθανό είναι η Ρούλα Κορομηλά. Συνεργαστήκαμε δύο αξέχαστα χρόνια. Ήταν μεγάλο σχολείο. To 2006 άνοιξε ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή μου, που λέγεται Νίκος Χατζηνικολάου. Δούλεψα πολλά χρόνια μαζί του στο δελτίο ειδήσεων και στην εκπομπή Πρόσωπα. Θαύμαζα και θαυμάζω ακόμη την τεχνική των συνεντεύξεών του. Έκτοτε δουλεύω σταθερά στο δελτίο του Alpha με τον εξαιρετικό Αντώνη Σρόιτερ. Φέτος είναι η πέμπτη φορά που αναλαμβάνω το πρωινό μαγκαζίνο το καλοκαίρι. Δύο σεζόν συνεργάστηκα με τον αγαπημένο μου Πέτρο Καρσιώτη κι άλλες δύο με τον Δημήτρη Μάρκο. Με τον Δημήτρη κάναμε μαζί και την απογευματινή infotainment εκπομπή Tι Παίζει Σήμερα;
Πόσο δύσκολο είναι για μια γυναίκα νέα και όμορφη να εδραιωθεί στον χώρο της ενημέρωσης;
Κοίταξε να δεις… Η τηλεόραση είναι ένας τεράστιος μεγεθυντικός φακός. Γιγαντώνει το «εγώ» του ανθρώπου που θρέφεται από την ψευδαίσθηση της ανώτερης ταυτότητας στα μάτια των άλλων. Σε συνδυασμό τώρα με την πίεση για πρωτιά που δημιουργεί ο ανταγωνισμός, ορισμένοι γίνονται σκληροί και εγωικά παράφρονες με την ομάδα και τους συνεργάτες τους. Στο παρελθόν ομολογώ ότι έχω βιώσει δύσκολες συνεργασίες, που μου στοίχισαν δύο έλκη στομάχου. Μη με ρωτήσεις ποιος και τι… Καταλαβαίνεις πως δεν θα σου πω. Αυτό που μπορώ να σου πω, όμως, είναι πως ήταν μεγάλη σπουδή για μένα. Έμαθα να μην «καταπίνω» συμπεριφορές, να μην παίρνω προσωπικά την έκρηξη του άλλου, να παραμένω ψύχραιμη και παρατηρητής των καταστάσεων.
Είσαι είκοσι ένα χρόνια στον Alpha, αν σου ζητήσω να θυμηθείς μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές στο κανάλι, ποια θα ήταν αυτή;
Θα ξεκινήσω από την πιο δύσκολη στιγμή. Ήταν τον Σεπτέμβριο του 2016, όταν είδαμε όλοι οι συνάδελφοι στις τηλεοράσεις πως ο Alpha, ένας από τους μεγαλύτερους ελληνικούς ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς της χώρας, είχε αποκλειστεί από τον διαγωνισμό των τηλεοπτικών αδειών και είχε πλέον διορία ενενήντα ημερών για να πάψει τη μετάδοση του τηλεοπτικού του σήματος. Στον Alpha, τότε, δούλευαν 750 άνθρωποι εσωτερικοί κι άλλοι τόσοι εξωτερικοί. Καταλαβαίνεις το σοκ και την αγωνία όλων.
Πώς ένιωθες εκείνες τις μέρες;
Μέσα μου δεν το πίστεψα ποτέ πως θα συμβεί… Η αποφασιστικότητα και το πείσμα του κ. Κοντομηνά μάς έκανε όλους μια γροθιά. Ο Alpha αντιμετώπισε την απόφαση της τότε κυβέρνησης να ρίξει μαύρο στα κανάλια με αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα. Την έρευνα και το ρεπορτάζ. Με συντονισμένα ρεπορτάζ και στοιχεία αποδείξαμε πως υπήρχαν προκλητικές σκιές στη διαδικασία, γεγονός που επιβεβαίωσε και η Δικαιοσύνη. Το βράδυ εκείνο που η συνάδελφος Ρεγγίνα Σπυράτου ανακοίνωσε σε έκτακτο δελτίο την απόφαση του ΣτΕ πως ο νόμος είναι αντισυνταγματικός ήταν η πιο συγκινητική στιγμή που ζήσαμε όλοι στο κανάλι. Κλαίγαμε από χαρά.
Ποιο θα χαρακτήριζες το πιο δύσκολο ρεπορτάζ που έχεις κληθεί να αντιμετωπίσεις μέχρι στιγμής στην καριέρα σου;
Οι πλημμύρες στη Μάνδρα οπωσδήποτε ήταν ένα πολύ δύσκολο ρεπορτάζ, ακόμη περισσότερο, όμως, ήταν η τραγωδία στο Μάτι. Ήταν ό,τι πιο συγκλονιστικό είχαμε βιώσει μέχρι τότε όλοι οι συνάδελφοι. Το βράδυ της 23ης Ιουλίου ήμασταν στο κανάλι με τον Πέτρο και ετοιμάζαμε την εκπομπή της επόμενης ημέρας. Όταν ξέσπασε η φωτιά, δεν πήγαινε το μυαλό μας πως θα βρισκόμασταν μπροστά σε μια τέτοια ανείπωτη τραγωδία. Όλη τη νύχτα βρισκόμασταν επί ποδός, συμμετέχοντας στη μαραθώνια μετάδοση του σταθμού με όλους τους παρουσιαστές. Βλέπαμε στους υπολογιστές μας εικόνες που δεν μπορεί να αντιληφθεί ο νους του ανθρώπου. Εικόνες που έστελναν οι συνάδελφοι που έσπευσαν στο Μάτι αμέσως μόλις ενημερωθήκαμε για την πυρκαγιά. Ασφαλώς δεν δείξαμε ποτέ στον αέρα τα σκληρά εκείνα πλάνα. Είχαν εντυπωθεί όμως μέσα μου και κάποια στιγμή στην εκπομπή δεν κατάλαβα πώς άρχισαν να τρέχουν δάκρυα από τα μάτια μου.
Πηγή: zappit.gr