Κορυφαία προσωπικότητα της διεθνούς τζαζ αλλά και έθνικ σκηνής, ο Ισραηλινός σαξοφωνίστας, συνθέτης, συγγραφέας και ακτιβιστής Gilad Atzmon, με αφορμή την σύμπραξή του επί σκηνής με το εξαιρετικό ελληνικό σχήμα Next Step Quartet στο Jazz+Πράξεις την Παρασκευή 7 Ιουνίου στις 9.30μμ στο Αίθριο του Παλαιού Δημοτικού Νοσοκομείου, μιλά στο tempo24.news
Ο Gilad Atzmon γεννήθηκε το 1963 και σπούδασε σύνθεση και τζαζ στο Rubin Academy of Music στην Ιερουσαλήμ. Παίζει όλα τα είδη σαξόφωνου και πολλά άλλα πνευστά. Το album του «Exile» βραβεύτηκε το 2003 από το BBC ως το τζαζ άλμπουμ της χρονιάς. Ως μέλος των Blockheads, ο Gilad Atzmon έχει συνεργαστεί δισκογραφικά με τους Ian Dury, Robbie Williams, Sinead O'Connor και Paul McCartney. Ο Gilad έχει επίσης συνεργαστεί με τον Robert Wyatt των θρυλικών Soft Machine, με τον οποίο έχει ηχογραφήσει δυο υπέροχους δίσκους και τους Water Boys, την Ofra Haza, τον Dhafer Youssef και πολλούς άλλους. To 2014 συμμετείχε στον τελευταίο δίσκο των Pink Floyd «The Endless River». Έχει ηχογραφήσει 16 προσωπικούς δίσκους, που έχουν αποσπάσει διθυραμβικά σχόλια και έχει συμμετάσχει σε δίσκους πολλών άλλων.
Υπηρέτησε στον στρατό, πολέμησε στις αρχές της δεκαετίας του '80 στον πόλεμο με τον Λίβανο. Εκεί, μέσα στα χαλάσματα και τα χαρακώματα μετεστράφη και αργότερα αρνήθηκε την εβραϊκή και ισραηλινή του ταυτότητα υποστηρίζοντας τους αγώνες των Παλαιστινίων και καταγγέλλοντας το δυτικό κόσμο, που κλείνει τα μάτια σε όσα συμβαίνουν στη Γάζα.
Σπούδασε και δίδαξε φιλοσοφία, αλλά τον κέρδισε η τζαζ, όπου και μεγαλούργησε. Ταυτόχρονα έγραψε σπουδαία μυθιστορήματα, που έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες.
1.Eίστε από τους πλέον καταξιωμένους μουσικούς της παγκόσμιας μουσικής σκηνής. Αλλά ας πάμε λίγο στην αρχή. Ποια ήταν η πρώτη σας προσέγγιση με την τζαζ;
Όταν ήμουν δεκαεπτά χρόνων, λίγο πριν πάω στον ισραηλινό στρατό, ήρθαν τα πάνω κάτω ακούγοντας «April in Paris» από τον Charlie Parker σε ένα ραδιοφωνικό πρόγραμμα στην Ιερουσαλήμ. Άλλαξε η ζωή μου, ποίηση, συγκίνηση πλημμύρισαν την ψυχή μου. Ό,τι πιο σπουδαίο είχα ακούσει στη ζωή μου. Το επόμενο πρωί πήγα στο μοναδικό δισκάδικο στην Ιερουσαλήμ και αγόρασα κάθε άλμπουμ που είχαν στα ράφια. Ήταν μια στιγμή που ερωτεύτηκα την τζαζ, ήταν αυτή η στιγμή που ερωτεύτηκα την Αμερική. Οι δίσκοι των John Coltrane, Charlie Parker, Cannonball Adderley, Miles Davis, Duke Ellington, Dizzy Gillespie, Bill Evans και άλλων είχαν αφήσει τον σπόρο τους μέσα μου.
2. Έχετε παίξει σε πολλά σημαντικά μέρη. Ποια είναι η ουσία και η διαφορά για τον Gilad Atzmon όταν είναι στη σκηνή και επικοινωνεί με τη ζωντανή μουσική του;
Η μουσική είναι αυτή η μοναδική ποιότητα που είναι χωροχρονική. Η ομορφιά ζωντανεύει και απλώνεται στο χώρο και στο χρόνο. Για μένα η ζωντανή μουσική σε μια συναυλία είναι κρίσιμη και η Jazz είναι η απόλυτη γιορτή της ποιότητας. Όταν παίζουμε τζαζ συνθέτουμε τη μουσική καθώς κινούμαστε και η Jazz καθρεφτίζει την ανθρώπινη δημιουργική εμπειρία στην απόλυτη και ανώτερη έκφρασή της .
3. Πιστεύετε ότι η μουσική ενώνει ή χωρίζει τους ανθρώπους;
Δεν υπάρχει αμφιβολία. Η μουσική φέρνει τους ανθρώπους μαζί. Τους ενώνει. Ποτέ δεν χωρίζει τους ανθρώπους. Η μουσική βιομηχανία είναι αυτή που χωρίζεται από τον υπόλοιπο κόσμο.
4. Κατά κάποιο τρόπο η μουσική είναι πολιτική;
Η μουσική είναι μόνο ομορφιά, η πολιτική είναι αρκετά βρώμικο παιχνίδι. Στο έργο μου προσπαθώ να καταστήσω τους ανθρώπους προσεκτικούς στην καταπίεση. Να τους κάνω να τη δουν, να αντιληφθούν την καταπίεση, που υφίστανται. Πιστεύω ότι η Jazz ήταν πολύ επιτυχημένη σε αυτό. Ωστόσο, η Jazz υπάρχει επειδή έφερε επανάσταση στην έννοια της ομορφιάς και όχι επειδή ήταν πολιτική. Επίσης, η τέχνη μου δεν είναι πολιτική.
5.Τι πρόκειται να παρουσιάσετε στην επερχόμενη συναυλία σας στην Πάτρα;
Θα κάνουμε έναν συνδυασμό τίτλων, μερικά πρωτότυπα από εμένα και του Νext Step Quartet και μερικά αγαπημένα στάνταρντς της τζαζ.