Η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία που αγγίζει το 60% σύμφωνα με τον Γρηγόρη Αλεξόπουλο, θέλει έναν Δήμο με σύγχρονη αντίληψη και αναπτυξιακή προοπτική για το Δήμο Πατρέων.
Σε αυτό όμως το ποσοστό δεν πρέπει να υπολογίζεται ένα τμήμα των ψηφοφόρων του νυν Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας κ. Αποστόλου Κατσιφάρα. Για το λόγο αυτό η πλειοψηφία αυτή ίσως να γίνει μικρότερη και πιθανόν τέτοια, που να μην του επιτρέψει να εκλεγεί Δήμαρχος Πατρέων. Αυτή η εκτίμηση επιβεβαιώνεται από τους σταυρούς προτίμησης του κ. Αλεξόπουλου στο Δήμο Πατρέων και τους σταυρούς προτίμησης του κ. Κατσιφάρα στο νομό Αχαΐας, και ιδιαίτερα στην Πάτρα.
Επαναλαμβάνεται δηλαδή το ίδιο σκηνικό του 1982, που στις δημοτικές εκλογές οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού ήσαν ο Θεόδωρος Άννινος και ο Γρηγόρης Σολωμός με την διαφορά όμως, ότι τότε τον μεν Άννινο στήριζε η θρησκοληπτική κεντροδεξιά, το ΚΚΕ και μέρος του ΠΑΣΟΚ υπό την επιρροή του Μένιου Κουτσόγιωργα, τον δε Σολωμό με ομοθυμία το υπόλοιπο του ΠΑΣΟΚ, το Κ.Κ. Εσωτερικού, η ΕΔΑ κ.λπ.
Με ικανοποίηση περίμενε την ήττα του Γρηγόρη Σολωμού και ένα συγκεκριμένο τμήμα του τότε ΠΑΣΟΚ, ώστε ο Ανδρέας Καράβολας να διαδεχθεί, κατόπιν εκλογών βέβαια, τον Άννινο το 1986. Και η Πατρινή περιπέτεια συνεχίζεται με τον ίδιο τρόπο και νοοτροπία.
Εκτός και αν συμφωνήσουν επίσημα εντός σαράντα οκτώ (48) ωρών, οι εκπρόσωποι των οκτώ (8) παρατάξεων των εκλογών από τις δώδεκα (12) που επικαλείται, ο υποψήφιος για τον Δημαρχιακό θώκο κ. Γρηγόρης Αλεξόπουλος, σε ένα μίνιμουμ πρόγραμμα για την εξέλιξη της πόλης μας.
Η πόλη μας, έχει μείνει σταθερά πίσω, εν συγκρίσει με τις άλλες πόλεις στο εσωτερικό και εξωτερικό της Ελλάδας.
Παρόλες τις εξωστρεφείς προσπάθειες όλων των Δημάρχων από το 1986 και μετέπειτα, με εξαίρεση τώρα τον κ. Πελετίδη, η Πάτρα διατήρησε σε χαμηλά επίπεδα την εξέλιξή της, συγκρινόμενη με άλλες περιοχές παρόλο του ότι η οικονομική βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα προς την Ελλάδα ήταν αρκετά υψηλή, πριν και μετά την ένταξή της στην Ευρωζώνη των 10.
Εκάνανε μόνο τα αυτονόητα ως οφείλανε να κάνουνε, επειδή ακριβώς ήσαν Δήμαρχοι ή δημοτικοί Σύμβουλοι και έπρεπε να επιδείξουν έργο στους πολίτες μας.
Αποδεδειγμένα τώρα, ο κ. Κώστας Πελετίδης, ούτε τις υποχρεωτικές θεμελιώδεις υποδομές δεν έκανε για την πόλη μας. Έκανε μόνο φιλολαϊκή κοινωνική πολιτική με κομματικά κριτήρια.
Είναι οι υποδομές για τις οποίες όπως γράφει και ο Γρηγόρης Αλεξόπουλος «θα μπορέσουμε να τις κάνουμε, εφόσον συμφωνήσουμε εμείς που είμαστε οκτώ από τις δώδεκα παρατάξεις των εκλογών, σε μια μίνιμουμ βάση αρχικά. Με ένα πολιτικό σχέδιο, το οποίο είναι διαφορετικό από αυτό που εκφράζει και εκπροσωπεί η σημερινή δημοτική αρχή».
Αυτό το πολιτικό σχέδιο, μπορεί να οδηγήσει στη μεγάλη ανατροπή με συγκεκριμένους στόχους, που θα συμφωνηθούν εκ των προτέρων και θα εκτελεστούν βάσει προγράμματος και προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, με ανταπόδοση την ανάπτυξη για εξέλιξη της πόλης μας.
Αυτήν την ανάγκη συνεργασίας, την προκαλεί και ο εκλογικός νόμος της απλής αναλογικής, άλλωστε γι’ αυτό έγινε, γι’ αυτό την απορρίπτει και ο κ. Πελετίδης και οι συν αυτόν.
