Το βλέμμα του απλανές. Χαμένο. Κοιτούσε, αλλά δεν έβλεπε. Ο διασώστης το άρπαξε μέσα από το συντρίμμια του κτιρίου, που γκρεμίστηκε σαν χάρτινος πύργος, όταν για μια ακόμη φορά οι βόμβες άρχισαν το φρικιαστικό τους έργο.
Η εικόνα του άπραγου παιδόπουλου που ανακατεμένο με σκόνη και αίμα καθόταν στο ασθενοφόρο , σοκαρισμένο από την ανατριχιαστική κλαγγή των όπλων ,του αδελφοκτόνου πολέμου της Συρίας, έκανε το γύρω του κόσμου.
Και τι δεν ειπώθηκε τις τελευταίες ώρες για τον μικρό Ομράν , θύμα ενός αλληλοσπαραγμού δίχως τέλος.
Ως σύμβολο αναφέρθηκε της σχιζοφρενικής βίας που επικρατεί στην χώρα.
Τα social media πήραν φωτιά . Η φωτογραφία αναπαρήχθη με αστρονομικές ταχύτητες.
Τι αντιδράσεις προκάλεσε; Κύματα αγανάκτησης σηκώθηκαν σε ολόκληρο τον πλανήτη, από απλούς πολίτες που φωνάζουν: Φτάνει πιά.
Τι αποτέλεσμα δημιούργησε; Κανένα. Ούτε καν μια υποτυπώδη 24ωρη εκεχειρία , για… τα μάτια του κόσμου.
Πριν αρκετό καιρό ένα άλλο παιδί –πιο άτυχο- έγινε παγκόσμιο θέμα. Και τότε η φωτογραφία του μικρού αγοριού που τα μανιασμένα αιγαιοπελαγίτικα κύματα δεν το λυπήθηκαν και το ξέβρασαν στην παραλία έγινε σύμβολο.
Ποιος δεν θυμάται την φωτογραφία με το άψυχο κορμάκι μπρούμυτα στην ακτή !
Οι αντιδράσεις και τότε τεράστιες. Το αποτέλεσμα μηδαμινό.
Δύο παιδιά θύματα της κατάρας του πολέμου…
Μιας ένοπλης αναμέτρησης χωρίς νικητή και νικημένο. Γιατί κάποιοι μεγαλοσχήμονες θέλησαν να ανατρέψουν ισορροπίες για τους δικούς τους ιδιοτελείς σκοπούς.
Ενίοτε χύνουν και κροκοδείλια δάκρυα για τα παιδιά που μπορεί να θάβονται ακόμη χωρίς όνομα, απλά με ένα νούμερο πάνω από τον τάφο τους…
