«Σάκη δύναμη»…έτσι τον φώναζαν γιατροί και νοσηλευτές στο Νοσοκομείο του Πύργου, στο οποίο εργάστηκε ως νοσηλευτής αλλά και νοσηλεύτηκε, όταν «πάλευε» με τον καρκίνο.
Ο Σάκης Σααρ, από τον Πύργο, από το καλοκαίρι του 2010 μέχρι και την τελευταία στιγμή, αγωνίστηκε με το κεφάλι ψηλά και με το χαμόγελο στα χείλη.
Αυτό το χαμόγελο όμως, έσβησε οριστικά τα ξημερώματα της Παρασκευής και βύθισε στην θλίψη τους γονείς του, Χαράλαμπο και Γεωργία, τους συγγενείς και τους πολλούς φίλους του.
Μόνο καλά λόγια μπορείς να πεις για τον 34χρονο Σάκη, το παιδί με την αστείρευτη ενέργεια και το φωτεινό χαμόγελο. «Από παιδί, έτσι ήταν…» λένε άνθρωποι που τον γνωρίζουν. Ήταν άνθρωπος της προσφοράς, ευαίσθητος και χαρούμενος. Εργάστηκε για ένα χρονικό διάστημα ως νοσηλευτής στο Νοσοκομείο του Πύργου και λίγο καιρό μετά «επέστρεψε» σαν ασθενής.
Πάλεψε με θάρρος, κουράγιο και πίστη και ήταν αυτός που, αντί να τους δίνουν κουράγιο, προσπαθούσε να στηρίξει τους ανθρώπους που ήταν γύρω του, να μην στενοχωριούνται για τον ίδιο. Και τα κατάφερε, παρά τις δύσκολες θεραπείες, τις πολυήμερες νοσηλείες στο Νοσοκομείο «Άγιος Σάββας» της Αθήνας.
Ωστόσο, τους τελευταίους μήνες ο καρκίνος επέστρεψε αλλά ο ίδιος συνέχισε να τον παλεύει, σαν «λιοντάρι» όπως έγραψε σε ανάρτησή του στο facebook, πριν λίγο καιρό…και πάλεψε μέχρι την τελευταία στιγμή.
«Η ζωή δεν καλυτερεύει «κατά τύχη», αλλά «κατ’ επιλογή» καλυτερεύει τελικά», έγραψε το περασμένο Σάββατο, μέσα από το νοσοκομείο.
Δυστυχώς, όμως, η κατάσταση της υγείας τους, όχι μόνο δεν καλυτέρεψε, αλλά μέρα με την ημέρα επιδεινωνόταν και τελικά, χθες τα ξημερώματα, το χαμόγελό του έσβησε για πάντα.
Η σελίδα του στο facebook «πλημμύρισε» με αναρτήσεις αγαπημένων του προσώπων και φίλων, που του εύχονται «καλό ταξίδι» και «καλό παράδεισο».
Συγγενείς και φίλοι τον αποχαιρέτησαν σήμερα το πρωί, στον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος Πύργου.
patrisnews.com