του Μιχάλη Ψύλου, δημοσιογράφου
Ώρες μετράει στο πρωθυπουργικό Μέγαρο Ματινιόν ο Μισέλ Μπαρνιέ.
Μόλις τρεις μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο Γάλλος πρωθυπουργός αναμένεται αύριο να έχει αποπεμφθεί ατιμωτικά μαζί με την κυβέρνησή του, καθώς η Αριστερά μαζί με την άκρα δεξιά κατέθεσαν πρόταση μομφής. Ο λόγος; Ο Πρωθυπουργός επέμεινε να αγνοήσει την Εθνοσυνέλευση και να περάσει πραξικοπηματικά την έγκριση του προϋπολογισμού της Κοινωνικής Ασφάλισης, καταφεύγοντας στο περιβόητο άρθρο 49.3 του Συντάγματος.
Ο 73χρονος πρώην Ευρωπαίος επίτροπος Μπαρνιέ, μπορεί να φιλοδοξούσε να καθιερωθεί ως ο «μεταρρυθμιστής» μιας χώρας σε αταξία, αλλά φαίνεται πως θα έχει την τύχη του Ζορζ Πομπιντού, 62 χρόνια μετά.
Ο Μπαρνιέ ήλπιζε βέβαια ως την τελευταία στιγμή πώς θα κρατήσει η «λυκοφιλία» του με την Ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν για την αποφυγή της ψήφου δυσπιστίας, αλλά λογάριαζε χωρίς την …ξενοδόχο.
Η Μαρίν Λεπέν έχει βάλει στόχο την προεδρία της χώρας και δεν θέλει να φανεί ότι είναι αντίθετη στη βούληση των ψηφοφόρων.
Η Γαλλία βιώνει λοιπόν ένα νέο επεισόδιο πολιτικής αστάθειας που προσθέτει «εκρηκτικές ύλες» στο ήδη εύφλεκτο δημοσιονομικό σοκ που υφίσταται στις αγορές χρέους, λόγω των δυσκολιών να τετραγωνιστεί ένας αξιόπιστος προϋπολογισμός με πολύ μεγάλα ελλείμματα.
Γαλλογερμανική …καταστροφή
Οι εξελίξεις στη Γαλλία -τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της ΕΕ- επηρεάζουν βέβαια ολόκληρη την Ευρώπη, απειλώντας με βύθιση το ευρώ και τις όποιες προοπτικές δειλής ανάκαμψης.
Η γαλλική κρίση συμπίπτει άλλωστε και με την πολιτική αναταραχή στη Γερμανία, διαταράσσοντας την πολιτική ισορροπία στη Ευρώπη που βιώνει μια περίοδο πολύ ισχυρής θεσμικής κρίσης.
Ωστόσο, εάν η πτώση της κυβέρνησης Σολτς στο Βερολίνο οδήγησε αναγκαστικά σε πρόωρες εκλογές τον Φεβρουάριο του 2025, στο Παρίσι το πρόβλημα είναι πολύ πιο περίπλοκο: Δεν είναι δυνατό βάσει νόμου να διαλυθεί το Κοινοβούλιο για δεύτερη φορά σε λιγότερο από ένα χρόνο μετά τις εκλογές του Ιουλίου, για δώσει ο λαός τη λύση στις κάλπες.
Οι μόνοι δύο τρόποι για να βγει η Γαλλία από το αδιέξοδο είναι και οι δύο ιδιαίτερα επιζήμιοι για τον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν: Είτε να συγκροτηθεί μια νέα κυβέρνηση με πρόσωπα πιο κοντά στη Μαρίν Λεπέν ή να παραιτηθεί ο ίδιος ο Εμανουέλ Μακρόν και να προκηρυχθούν άμεσα, νέες εκλογές
Σε κάθε περίπτωση όμως, ο μοναδικός υπεύθυνος για την κρίση είναι ο πρόεδρος, που πήρε την επικίνδυνη απόφαση να παραχωρήσει -στην πράξη -τα κλειδιά της κυβέρνησης στη …Μαρίν Λεπέν. Η σταθερότητα της εκτελεστικής εξουσίας του συντηρητικού Πρωθυπουργού Μπαρνιέ κράτησε όσο η ακροδεξιά ηγέτης έκρινε βολικό για τα συμφέροντά της: μόλις τρεις μήνες.
Αγνόησε τη λαϊκή βούληση
Ο Μακρόν διόρισε τον Μπαρνιέ πρωθυπουργό από ένα κόμμα που είχε έλθει τέταρτο στις εκλογές, βασιζόμενος αποκλειστικά στη συναίνεση της Λεπέν.
Αντί να προσπαθήσει να βρει έναν πρωθυπουργό που θα έχει την υποστήριξη των δυνάμεων με τις περισσότερες έδρες στην Εθνοσυνέλευση.
Ακόμη χειρότερα, ο Μακρόν πήρε μια απόφαση που γύρισε την πλάτη σε αυτό που είχαν ψηφίσει οι Γάλλοι τον περασμένο Ιούλιο, αναδεικνύοντας το αριστερό Νέο Λαϊκό Μέτωπο, πρώτη δύναμη.
Η απόφαση του Μακρόν να αγνοήσει τη λαϊκή ψήφο και να αφήσει την κηδεμονία της μελλοντικής κυβέρνησης στα χέρια της Λεπέν ήταν ένα τεράστιο λάθος που φέρνει τώρα τον ίδιο και τη Γαλλία σε δύσκολη κατάσταση.
Βραχυπρόθεσμα, πρέπει τώρα ο Μακρόν να αντιμετωπίσει μια δύσκολη πολιτική κρίση και το σοκ στις αγορές, που θα μπορούσε να επιδεινωθεί. Όμως, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, η αστάθεια οδηγεί τη Γαλλία στην «αγκαλιά» της Λεπέν που προηγείται άλλωστε σε όλες τις δημοσκοπήσεις ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2027. Αν δεν γίνουν νωρίτερα βέβαια με τον Μακρόν να αναγκάζεται από την οικονομική ελίτ της χώρας να εγκαταλείψει το Μέγαρο των Ηλυσίων.
Σε κάθε περίπτωση, η τελική ευθεία της προεδρίας Μακρόν θα συνδέεται μόνο με την καταστροφή.
ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ