του Μιχάλη Ψύλου, δημοσιογράφου
Βαλλιστικοί πύραυλοι, 181 συνολικά, εκτοξεύτηκαν από το Ιράν και κατευθύνθηκαν προς το Ισραήλ, το Τελ Αβίβ και την Ιερουσαλήμ.
Η ισραηλινή αεράμυνα σε συνεργασία με τις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και την Ιορδανία, αναχαίτισε τους περισσότερους, με αποτέλεσμα να υπάρχει μόνο ένας νεκρός και μάλιστα Παλαιστίνιος, από θραύσμα πυραύλου, στην Ιεριχώ, σύμφωνα με ισραηλινές πηγές.
Το Ιράν βέβαια «πανηγυρίζει» ότι πήρε εκδίκηση για την ισραηλινή επιδρομή κατά την οποία σκοτώθηκε ο ηγέτης της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα. Υποστηρίζει μάλιστα ότι έπληξε ισραηλινές στρατιωτικές βάσεις.
Η ιρανική επίθεση ήταν αναμενόμενη, τη στιγμή μάλιστα που ο πνευματικός ηγέτης Αλί Χαμενεΐ πήγε να κρυφτεί σε κάποιο καταφύγιο, η πρόθεση να εξαπολύσει πυραύλους κατά του Ισραήλ ήταν ξεκάθαρη.
Μάλλον, οι Ιρανοί θα σταματήσουν όμως εδώ: η πυραυλική επίθεση ήταν περισσότερο ένα μήνυμα για τους συμμάχους της Τεχεράνης, ότι το Ιράν «είναι εδώ» και θα συνεχίσει να τους υποστηρίζει.
Αλλά οι Αγιατολάχ δεν έχουν καμία πρόθεση να ξεκινήσουν μια πλήρη σύγκρουση με τον Ισραηλινό Στρατό, από την οποία θα μπορούσε να καταρρεύσει το θεοκρατικό καθεστώς. Το Ισραήλ θα ήθελε βέβαια να συνεχίσουν, γιατί το Ιράν δεν έχει ακόμη την ατομική βόμβα.Και οι κίνδυνοι είναι λιγότεροι τώρα.
Το ερώτημα είναι ποια θα είναι τα αντίποινα από την πλευρά του Ισραήλ: Γιατί θα υπάρξουν αντίποινα , χωρίς αμφιβολία.
Ο πρωθυπουργός Νετανιάχου θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει αυτή την ευκαιρία ως πρόσχημα για να κάνει αυτό που η κυβέρνησή του και ο Ισραηλινός στρατός είχαν από καιρό στο μυαλό τους: να δώσουν ένα μάθημα στο Ιράν.
Αλλά έχουν ήδη ανοιχτά μέτωπα στον Λίβανο και στη Γάζα και θα μπορούσαν να περιμένουν λίγο πριν στραφούν εναντίον της Τεχεράνης.
Ο Νετανιάχου έχει επίσης να αντιμετωπίσει την επιστροφή της τρομοκρατίας, όπως έδειξε η επίθεση στη Γιάφα που στοίχισε τη ζωή σε έξι αθώους ανθρώπους. Θα πρέπει να δούμε πόσο θα μπορέσει το Ισραήλ να ελέγξει τους τρομοκράτες. Αλλά και αν οδεύουμε προς μια νέα εποχή τρομοκρατικών επιθέσεων, κυρίως στην Ευρώπη.
Η κυβέρνηση Νετανιάχου θα ήθελε να ανοίξει ένα δεύτερο μέτωπο, επίσης επειδή γνωρίζει πολύ καλά ότι οι Αμερικανοί, θα μπορούσαν να βοηθήσουν.
Ο στρατηγικός στόχος είναι κοινός : Τεμαχισμός του Ιράν σε τέσσερα κρατίδια: Το ιρανικό Αζερμπαιτζάν, το Κουζεστάν στον Κόλπο, το Μπαλουχιστάν και ένα Κουρδιστάν. Αλλά αυτό θα πάρει χρόνο.
Προς το παρόν βέβαια η Αμερική έχει προεδρικές εκλογές σε 33 ημέρες και ένας πόλεμος Ισραήλ-Ιράν θα μπορούσε να εκτοξεύσει στα ύψη το πετρέλαιο, αυξάνοντας τη δυσαρέσκεια των Αμερικανών ψηφοφόρων. Ήδη οι αναλυτές μιλούν για πάνω από 100 δολάρια το βαρέλι αν το Ισραήλ πλήξει τα διυλιστήρια του Ισφαχάν.
Οι Ισραηλινοί επίσης έχουν πάρα πολλά μέτωπα ανοιχτά. Η εξάλειψη της Χεζμπολάχ θα διαρκέσει και δεν έχουν άνδρες και χρόνο για να σπαταλήσουν για την εδραίωση μιας ζώνης ασφάλειας στο νότιο Λίβανο. Η λογική λέει ότι πρώτα το Ισραήλ θα επιχειρήσει να τελειώσει τη «δουλειά» στο Λίβανο και μετά να ακολουθήσει η σύγκρουση με το Ιράν. Μόνο που οι έννοιες «λογική» και Μέση Ανατολή , είναι ασυμβίβαστες…