Τα περιστατικά ενδοσχολικής βίας πληθαίνουν καθημερινά, προκαλώντας βαθιά ανησυχία και προβληματισμό σε όλους. Οι συμπλοκές μεταξύ ανηλίκων, οι άγριοι ξυλοδαρμοί και το bullying τείνουν να λάβουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις, ενώ αυτό που σοκάρει είναι η ένταση της αγριότητας.
Είναι όμως τα παιδιά της δικής μας κοινωνίας και κάθεπεριστατικόκρύβει μια κραυγή για βοήθεια,την οποία έχουμε χρέος να ακούσουμε.
Τι οδηγεί άραγε ένα παιδί στη βία; Οι λόγοι είναι πολλοί και έχουν αναλυθεί αρκετά, συνεπώς αυτό που απαιτείται τώρα σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο είναι να αναλάβουμε δράση προλαμβάνοντας το φαινόμενο πριν γίνει ανεξέλεγκτο.
Πρωταρχικός και καταλυτικός είναι ο ρόλος της οικογένειας και των γονέων. Σαφώς και κανείς δεν είναι τέλειος, όμως οι γονείς οφείλουν να αποτελούν πραγματικό στήριγμα για τα παιδιά τους και να στέκονται στο πλευρό τους. Έτσι θα μπορούνέγκαιρα, να αντιληφθούν αλλαγές στη συμπεριφορά τους, όπως απομόνωση ή επιθετικότητα. Ο διάλογος, η ενίσχυση της αυτοεκτίμησης, η τόνωση της αυτοπεποίθησης και η ενασχόληση με δημιουργικές δραστηριότητες όπως ο αθλητισμός ή οι τέχνες, αποτελούν σημαντικά μέσα για να αποτρέψουμε τα παιδιά από τη βία.
Το σχολείο είναι ο δεύτερος κρίκος σε αυτή την αλυσίδα προστασίας των παιδιών, γι’ αυτό και ο ρόλος του οφείλει να είναι παιδαγωγικός κι όχι τιμωρητικός. Ωστόσο οι εκπαιδευτικοί μας χρειάζονται υποστήριξη καιεπιμόρφωσηγια να μπορούν να διαχειρίζονται τα περιστατικά βίας και εκφοβισμού εντός του σχολικού περιβάλλοντος και κυρίως να τα αντιλαμβάνονται εγκαίρως.
Σ’ αυτό το καμπανάκι κινδύνου, η Πολιτεία λαμβάνει δραστικά μέτρα. Μετά το νόμο για το bullying, η κυβέρνηση, προχωρά στην επέκταση του Panic Button μέσω του προγράμματος Safe Youth, μιας εφαρμογής που δίνει τη δυνατότητα στους ανηλίκους να ζητούν άμεση βοήθεια όταν νιώθουν απειλή.
Εξετάζει επίσης, την αυστηροποίηση των ποινών για γονείς που παραμελούν τα παιδιά τους και την αναθεώρηση του πλαισίου για την ανήλικη παραβατικότητα. Παράλληλα, ένας νέος πενταψήφιος αριθμός για καταγγελίες bullying,θα προστεθεί στα εργαλεία για την παροχή άμεσης βοήθειας.
Ωστόσο, η «μάχη» δεν τελειώνει εδώ!.. Η βία είναι ένα πολυσύνθετο πρόβλημα που απαιτεί συνεργασία γονέων, εκπαιδευτικών και της κοινωνίας συνολικά.
Γι’ αυτό και είναι απαραίτητο να ενισχύσουμε τη συναισθηματική εκπαίδευση των παιδιών. Η καλλιέργεια της συναισθηματικής νοημοσύνης είναι το πρώτο βήμα για την πρόληψη της βίας.
Στα σχολεία χρειάζεται να δημιουργηθούν ασφαλείς χώροι διαλόγου, όπου τα παιδιά θα αισθάνονται ελεύθερα να μιλήσουν για τις ανησυχίες τους χωρίς φόβο.
Επίσης είναι σημαντικό να εστιάσουμε και να ενισχύσουμε δράσεις που καλλιεργούν την ενσυναίσθηση. Όταν τα παιδιά μαθαίνουν να καταλαβαίνουν και να συμπονούν τους άλλους, η βία χάνει τη δύναμή της.
Η ενδοσχολική βία δεν αφορά μόνο τα θύματα και τους δράστες. Επηρεάζει τη δομή της κοινωνίας μας. Αν θέλουμε τα παιδιά μας να γίνουν υπεύθυνοι ενήλικες πρέπει σήμερα να κατανοήσουμε τα αδιέξοδά τους δίνοντάς τους εναλλακτικούς τρόπους να εκφραστούν και να εξελιχθούν. Αυτό είναι το πρώτο και πιο καθοριστικό βήμα για έναν κόσμο χωρίς βία.
*Η Ευσταθία Γιαννιά είναι Αντιστράτηγος εα ΕΛ.ΑΣ, κάτοχος MSc Πολιτικών Επιστημών, Πολιτεύτρια Αχαίας ΝΔ