Ο Γιάννης Ιωαννίδης “έφυγε” σε ηλικία 78 ετών, αφήνοντας πίσω του μια τεράστια παρακαταθήκη στο χώρο του μπάσκετ. Έχοντας κάνει ακόμα και τους… εχθρούς του να τον παραδεχθούν, για όσα έκανε μέσα στα παρκέ.
Ο “Ξανθός” “έφυγε” αντιμετωπίζοντας σοβαρά προβλήματα υγείας τα τελευταία χρόνια. Οι εμφανίσεις του μπροστά στον… φακό είχαν περιοριστεί στο ελάχιστο. Μάλιστα, η τελευταία φορά που βρέθηκε σε κάποια εκδήλωση –και έχει… καταγραφεί- φαίνεται πως ήταν την 1η Φεβρουαρίου του 2020.
Ο Γιάννης Ιωαννίδης είχε βρεθεί στην Πάτρα για να τιμήσει τον Κώστα Πετρόπουλο στην εκδήλωση ονοματοδοσίας του γηπέδου που βρίσκεται στο Κουκούλι.
Ο “Ξανθός” δεν διανοήθηκε να απουσιάσει από την εκδήλωση και ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση του Πετρόπουλου, που τον είχε κοουτσάρει στο Challenge Round και στην τελική φάση του Eurbasket του 1981.
“Τον ήθελα πολύ διότι ήταν δαντελένιος και φανταιζί, αλλά δεν κατάφερα να τον πάρω στον Άρη. Ευτυχώς δεν πήγε ούτε στον ΠΑΟΚ” είχε δηλώσει από μικροφώνου, σύμφωνα με όσα αναφέρει ο δημοσιογράφος. Βασίλης Σκουντής, ο οποίος είχε παρουσιάσει την σχετική εκδήλωση.
Ο Αντιδήμαρχος Παιδείας και Αθλητισμού του Δήμου Πατρέων, Τάκης Πετρόπουλος, αποχαιρετά τον Γιάννη Ιωαννίδη
Σε ανακοίνωση του αναφέρει:
Ο Γιάννης Ιωαννίδης ένας από τους μύθους του Ελληνικού μπάσκετ έδωσε τη μάχη με την ασθένεια που τον ταλαιπωρούσε τα τελευταία χρόνια, με το ίδιο σφρίγος και το πείσμα που τον έκανε ξεχωριστό μέσα στο παρκέ σαν αθλητή και προπονητή.
Η συμβολή του στην εξέλιξη του Ελληνικού μπάσκετ ήταν καθοριστική. Το ταμπεραμέντο του ήταν μοναδικό.
Εκτιμούσε πολύ το Πατραϊκό μπάσκετ και ειδικότερα τον ιστορικό Απόλλωνα για τον οποίο είχε μεγάλο σεβασμό.
Αγαπούσε πολύ την πόλη μας, του άρεσε πολύ η Πάτρα και την επισκεπτόταν συχνά για να δει τους εγκάρδιους φίλους του.
Η τελευταία δημόσια εμφάνιση του ήταν στην Πάτρα στην ονοματοδοσία του Εθνικού Κλειστού Γυμναστηρίου «Κώστας Πετρόπουλος», που αψήφησε την ασθένεια του, για να αποδώσει με τη γενναιοδωρία που τον διέκρινε τιμή στον εμβληματικό «αντίπαλο», αλλά και συνεργάτη του στην Εθνική ομάδα.
Είχα την τύχη και την τιμή να συνεργαστώ στενά μαζί του στο υπό την προεδρία του Δ.Σ. του Συνδέσμου Ελλήνων Προπονητών Καλαθοσφαίρισης, στο οποίο βρέθηκα μετά από δική του επιθυμία. Τον αποχαιρετώ με μεγάλη λύπη κι εκφράζω τα θερμά συλλυπητήρια μου στην οικογένεια του, τον Άρη Θεσσαλονίκης και το Ελληνικό μπάσκετ που πενθεί σύσσωμο.
