Παρακολουθούμε, όλοι όσοι ασχολούνται με την τρέχουσα πολιτική παρακολουθούν, τις εξελίξεις στην ανάδειξη του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Αναρωτιούνται όλοι, κυρίως όμως τα μέλη και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ποια θα είναι η πολιτική ταυτότητα, ο προσανατολισμός, η στρατηγική του νέου Προέδρου, άρα του κόμματος που βρίσκεται στην κοινοβουλευτική αξιωματική αντιπολίτευση και δυνητικά καθορίζει την στρατηγική αντιπολίτευση, τους στόχους του μέλλοντος, τις διεκδικήσεις των λαϊκών στρωμάτων, την πορεία σε έναν διαφορετικό δρόμο.
Να καθορίσει, να προσδιορίσει, να χαράξει τον διαφορετικό δρόμο και στην πορεία αυτή να συσπειρώσει τις κοινωνικές δυνάμεις και να επιβάλλει την πολιτική της βούληση. Να επιβάλλει την διαφορετική πολιτική πορεία. Η πορεία θα είναι αριστερή; Θα δικαιώνει την αντίληψη μελών και στελεχών, που ισχυρίζονται ότι την εκφράζουν;
Έχουμε δεδομένο ότι η Κυβέρνηση Μητσοτάκη, διανύει ήδη την δεύτερη θητεία της, με αυξημένη πολιτική επιρροή από την πρώτη, μια πολιτική που την διακρίνει η σαφήνεια και η απόλυτη προσήλωση στην εξυπηρέτηση των στρατηγικών συμφερόντων της οικονομικής ολιγαρχίας με όλες τις νομοθετικές της πρωτοβουλίες και την δεδηλωμένη δημόσια πολιτική της βούληση. Στην όλη οικονομική της πολιτική, σε αυτό που αντιλαμβάνεται σαν «διεθνή υποχρέωση» της χώρας ξοδεύει τα έσοδα που προέρχονται από τις τσέπες του λαού, αμιγώς με την συνδρομή και την εξυπηρέτηση συμφερόντων μεγάλων εγχώριων και ξένων ομίλων. Ενίσχυση στην Ουκρανία και τους ακροδεξιούς φασίστες που την κυβερνούν, «ενίσχυση» της αμυντικής ικανότητας της χώρας με ακραίες εξοπλιστικές προμήθειες, κατά την πάγια ταχτική, με τις υπερτιμολογήσεις και τις μίζες της διεθνούς αγοράς και του πλούτου των ημετέρων. Ολόκληρη η φορολογική νομοθεσία στα μέτρα του μεγάλου κεφαλαίου, με διαρκή και σταθερή έχθρα απέναντι στους εργαζόμενους και τα δικαιώματα τους.
Επί της εξέλιξης αυτής, των αιτιών και της αντιμετώπισης της, καμία οργανωμένη και πειστική απάντηση δεν δόθηκε από το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Μέχρι τώρα. Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι η αριστερή πολιτική, έχει στόχο την δικαίωση των λαϊκών στρωμάτων, όχι τη δικαίωση μερίδων της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν διακρίθηκαν εξάλλου ποτέ μέχρι τώρα, ούτε στην προσήλωση ούτε στην σαφήνεια ούτε στην ταξική καθαρότητα, ούτε στην πληρότητα απόψεων και επιλογών.
Αγαπητοί σύντροφοι
Θεωρώ ότι οι προσεγγίσεις που κατακλύζουν τις τελευταίες μέρες τα μάσα κοινωνικής δικτύωσης είναι κατ’ εξοχήν επιφανειακές και πρόχειρες. Δεν τοποθετούνται επί του τύπου των ήλων στις πολιτικές και ιδεολογικές αλλαγές που έχουν ήδη συντελεστεί στην δομή και το περιεχόμενο δράσης του ΣΥΡΙΖΑ από την κυβερνητική ακόμα θητεία αλλά και πριν από αυτήν.
Ευθέως θα πω, ότι ο σχεδόν ένας στους δύο από τους ψηφίσαντες στον πρώτο γύρο της διαδικασίας της προεδρικής εκλογής, καθόρισε την εκλογή του στη βάση της υπάρχουσας και εφαρμοσμένης πολιτικής. Άρα, ο όλος ΣΥΡΙΖΑ, έδωσε την δυνατότητα της διαμόρφωσης στο μισό δυναμικό του, της άποψης ότι ο κ. Κασελάκης αποτελεί λύση δυναμικής προοπτικής, «σωτηρίας» με την αγοραία έννοια του όρου. Με απλά λόγια, η όλη πολιτική που εφαρμόστηκε στην Κυβέρνηση και στην αντιπολίτευση από τον ΣΥΡΙΖΑ, εξέθρεψε την ανάγκη και την ποιότητα της «σωτηρίας» που ήρθε στην συνέχεια και με παρεμβάσεις εξωτερικών παραγόντων να σαρώσει, δημιουργώντας ρεύμα «διάλυσης, μεγάλων αλλαγών ή μεγάλων αναπροσανατολισμών και διαλύσεων».
Σε όσους ισχυρίζονται, ότι «απωλέσθη» η «αριστερή τους ταυτότητα», καταλογίζω συνυπευθυνότητα. Συνεχώς, έδιναν άλλοθι και αποδοχή αριστεροσύνης σε πολιτικές που εφαρμόζονταν, σε πολιτικές που υπερασπίζονταν τα συμφέροντα της ολιγαρχίας. Ενάντια στα συμφέροντα του μέσου πολίτη και του καθημερινού ανθρώπου. Η αριστερή ταυτότητα, κάπου καταπλακώθηκε μεταξύ των μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων!
Υπάρχει παρά όλα αυτά αριστερή πορεία και αριστερή δράση; Απάντηση: πάντα υπάρχει. Στους διαρκείς καθημερινούς αγώνες για τα δικαιώματα στη δημοκρατία και τη ζωή. Για την υπεράσπιση του απόβλητου και του αδικημένου. Για το δίκιο και το προοδευτικό. Στην πορεία των ιδανικών και των ονείρων. Εκεί που οι «μικρές» νίκες, οι μικρές κατακτήσεις, γίνονται σπίθες ανάφλεξης και ελπίδας!
Και στην καθαυτή πολιτική δράση εκεί που δημιουργούνται τα αναχώματα ελπίδας, τα σημεία αναφοράς για δράση, συσπείρωση, ανάταξη! Ο Δήμος Πατρέων, είναι ήδη σημείο αναφοράς για όλη τη χώρα. Ας δώσουμε την μάχη να διατηρηθεί σαν λαϊκό μετερίζι, σαν αφετηρία να δυναμώσουμε τις φλόγες αντίστασης, τα πεδία των κατακτήσεων και της νίκης! Ας μην φλυαρούμε για πράγματα που υποβαθμίζουν την πολιτική, την σκέψη, την ιδεολογία, την ιστορία, του καθενός μας το αγωνιστικό παρελθόν, την ανιδιοτέλεια της προσφοράς των ανθρώπων συμβόλων της ιστορίας και των παρακαταθηκών μας!
Να γίνουν λοιπόν πολλές οι εστίες αντίστασης, πολλές οι χαραμάδες της ελπίδας! Εκεί θα βρούμε ή θα ξαναβρούμε την αριστερή, την αγωνιστική μας ταυτότητα. Για το παρόν, για το μέλλον της νέας γενιάς, για το σήμερα των αγώνων, για το αύριο της νίκης!
ΨΗΦΟ ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΠΕΛΕΤΙΔΗ- ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΟΚΤΏΒΡΗ 2023!
*Δημοτικός Σύμβουλος, υποψήφιος με την Λαϊκή Συσπείρωση
