Ο Αλέξης Κούγιας θέλησε να αποχαιρετίσει με τον δικό του τρόπο τον Σταμάτης Κόκοτας, υπόθεση του οποίου (και του Τόλη Βοσκόπουλου), είχε αναλάβει όταν ξεκινούσε την καριέρα του.
Αναλυτικά:
Στα 50 σχεδόν χρόνια της δικηγορικής ζωής μου ήμουν ένας πολύ τυχερός δικηγόρος.
Από την πρώτη στιγμή που άρχισα να αποκτώ ονοματεπώνυμο στο λειτούργημά μου, με εμπιστεύτηκαν να τους υπερασπιστώ σε πολύ δύσκολες στιγμές της ζωής τους πολύ διάσημοι και ιδιαίτεροι άνθρωποι.
Ένας από αυτούς ήταν και ο αείμνηστος Σταμάτης Κόκοτας που με εμπιστεύτηκε παρά τη νεαρή ηλικία μου στην πιο δύσκολη ίσως στιγμή της ζωής του, όταν μαζί με τον αείμνηστο Τόλη Βοσκόπουλο βρέθηκαν να αντιμετωπίζουν μια πολύ δύσκολη ποινική κατηγορία.
Όταν είναι κατηγορούμενος ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος, τότε φαίνεται και ο πραγματικός χαρακτήρας του, ανεξαρτήτως αν είναι πλούσιος ή φτωχός, αν είναι διανοούμενος ή έχει τελειώσει μόνο το δημοτικό σχολείο, ανεξαρτήτως αν είναι διάσημος ή άσημος.
Ο αείμνηστος Σταμάτης Κόκοτας ήταν ένας αληθινός άρχοντας, ένας αληθινός μάγκας και ένας αληθινός άντρας που όλα τα αντιμετώπιζε μόνος του και με ευθύτητα, χωρίς να αδικήσει ποτέ κανέναν, για αυτό είχε μόνο φίλους.
Στη μνήμη του δημοσιοποιώ αυτή τη φωτογραφία μπροστά στον αείμνηστο Εισαγγελέα Τσεβά, όπου ακόμη θυμάμαι τη στιγμή που η Μαρινέλα μαζί με τους αδελφούς Τζαβάρα με επέλεξαν ως δικηγόρο τους, το πώς με αντιμετώπισε λόγω του νεαρού της ηλικίας μου ο αείμνηστος Σταμάτης Κόκοτας και το πώς με αντιμετώπισε ο αείμνηστος Βοσκοπουλος, ο οποίος φοβόταν την επαγγελματική ανωριμότητά μου και μου έδωσε τη συμβουλή «να αφήσω μουστάκι, για να φαίνομαι μεγαλύτερος», γιατί αλλιώς δεν θα με υπολόγιζαν οι Δικαστές.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τους σκεπάζει και τους δύο.
ΥΓ. Την είχα ξεχάσει αυτή την υπόθεση και ο θάνατος του αείμνηστου Σταμάτη μου τη θύμισε.
