Υπάρχουν φορές που σου έρχεται να φωνάξεις δυνατά "πάω να ξεχάσω όσα ξέρω"
Και μία από αυτές αφορά στην περίπτωση των τριών θανάτων των παιδιών της οικογένειας Δασκαλάκη στην Πάτρα, για την οποία απίθανοι συνειρμοί, συμπεράσματα και σενάρια έχουν "δαπανηθεί" στα πλαίσια αποκαλύψεων, συνεντεύξεων και συζητήσεων με κάθε έναν "που περνάει απ΄έξω" από την πόρτα ενός μέσου ενημέρωσης.
Ένας από τους πιο έμπειρους αξιωματικούς που έχουν περάσει από την Αστυνομία έλεγε κάποτε: Μία υπόθεση τελειώνει προσωρινά, όταν ο κατηγορούμενος μπεί στο κρατητήριο και κλειδώσει η πόρτα.
Και λέμε προσωρινά, γιατί στη συνέχεια ακολουθεί η ανακριτική φάση, η δίκη και η απόφαση σε πρώτο και δεύτερο βαθμό.
Τότε και μόνο τότε, λες πως η υπόθεση έκλεισε οριστικά, είτε με καταδίκη είτε με απαλλαγή.
Θα ρωτήσει εύλογα κάποιος: πού "κολλάνε" όλα αυτά με την τρέχουσα υπόθεση;
Σωστή ερώτηση και η απάντηση απλή. Διότι στην προκειμένη περίπτωση πάμε να ξεχάσουμε όσα ξέραμε για την ποινική διαδικασία και τη δικονομία.
Στην πολύ σοβαρή περίπτωση του θανάτου των τριών κοριτσιών στην Πάτρα, σε αυτή τη φάση διεξάγεται προκαταρκτική έρευνα. Και για να ξεκινήσουμε από την "αλφάβητο", η προκαταρκτική έρευνα αναζητά ισχυρές ενδείξεις και φυσικά αποδείξεις μέσω των οποίων θα κριθεί εάν υπάρχουν οι λόγοι εκείνοι έτσι ώστε μέσω των Εισαγγελικών Αρχών να ασκηθούν (στη συνέχεια) διώξεις και να ξεκινήσει η προανακριτική διαδικασία.
Ως εδώ όμως. Ξεχνάμε την "αλφαβήτα" και επιστρέφουμε στην πραγματικότητα. Η προκαταρκτική έρευνα γίνεται μέ έναν τρόπο που δεν είναι εύκολο να γίνει κατανοητός από την κοινωνία. Καταθέσεις, συλλογή στοιχείων, επιστημονικά δεδομένα και μία σειρά άλλες ενέργειες είναι σε εξέλιξη προκειμένου να καταλήξουν οι αξιωματικοί στο ζητούμενο.
Και οι ενέργειές τους εξελίσσονται με διαδικασίες που απέχουν πολύ από την προδιάθεση ή ακόμη και την απόφαση μίας κοινωνίας να "τρέξει" πρόωρα σε ανακριτικές και δικαστικές μεθόδους και να εκδόσει την δική της ετυμηγορία.
Αδιαμφισβήτητα η υπόθεση παρουσιάζει έντονο κοινωνικό ενδιαφέρον. Άλλο όμως ενδιαφέρον, άλλο καταδίκη ή απαλλαγή.
Πρέπει κάποτε σε αυτή τη χώρα να αντιληφθούμε πως οι θεσμοί πρέπει να λειτουργούν αυτόνομα και μακριά από τα πληκτρολόγια των κοινωνικών δικτύων. Και φυσικά να γίνει κατανοητό, πως οι σοβαρές έρευνες δεν γίνονται σε τηλεοπτικό χρόνο και δεν συσχετίζονται με τις τηλεοπτικές ανάγκες, αλλά στην ώρα τους και όποτε αυτό κριθεί αναγκαίο.
Γιατί αλλιώς η υπόθεση ξεφουσκώνει, ευτελίζεται και στο τέλος χάνεται στα σκοτάδια της παραπληροφόρησης.
Στο δια ταύτα: Όσο "ξύγκι είχε η μύγα" βγήκε. Ας αφήσουμε λοιπόν τους ανθρώπους που ξέρουν να κάνουν τη δουλειά τους να βρουν αυτά που πρέπει.
Ας επιτρέψουμε στους επιστήμονες να αναλύσουν αρμοδίως τα δεδομένα και να δώσουν απαντήσεις.
Ειδάλλως η υπόθεση θα "σέρνεται" παραπέμποντας στο "στρίψιμο" ενός νομίσματος όπου αν "κάτσουν" γράμματα "το είχαμε πεί, αν "κάτσει" κορώνα "το είχαμε προβλέψει"
