«Η πολιτική δεν μπορεί να κατρακυλήσει στην ‘’ποδοσφαιροποίηση’’ και όταν λέω
‘’ποδοσφαιροποίηση’’ εννοώ αυτό το απαξιωμένο ελληνικό ποδόσφαιρο», είπε ο
αντιπρόεδρος της Βουλής, βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος
Βαρεμένος παίρνοντας τον λόγο κατά τη συζήτηση για την παροχή ψήφου
εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. «Διότι», πρόσθεσε, «από το πραγματικό
ποδόσφαιρο έχεις καμιά φορά και ορισμένα πράγματα να διδαχθείς. Για
παράδειγμα, απ’ ό,τι έγινε με τη Λίβερπουλ βγαίνει το δίδαγμα, αν θέλετε, ότι κάτω
από τις πιο δύσκολες συνθήκες, μέσα στο πιο δύσκολο περιβάλλον, το πιο τοξικό
περιβάλλον, αν το πιστεύεις μπορείς να νικήσεις κομίζοντας τη δική σου αλήθεια».
Αναφερόμενος στον εκπρόσωπο της Χρυσής Αυγής που είχε προηγηθεί στο βήμα,
επισήμανε ότι «αυτή η παράνοια η ναζιστική είναι εκείνο το τρωκτικό, το οποίο
σέρνεται εκεί όπου υπάρχει φθορά. Όπου μυριστεί φθορά της πολιτικής, εκεί
σέρνεται για να ροκανίσει ό,τι μπορεί να ροκανίσει». Και συνέχισε θέτοντας το
ερώτημα για την πρώτη ημέρα της συζήτησης σε επίπεδο πολιτών αρχηγών :
«Μπορεί να πάμε πιο κάτω από εκεί; Φοβάμαι ότι μπορούμε. Παρενθετικά να πω
ότι είμαι επτά χρόνια σε αυτήν εδώ την αίθουσα. Δεν είναι πολλά σε σύγκριση με
εκείνα άλλων βουλευτών, αλλά λόγω της δημοσιογραφικής δουλειάς μου ήμουν
πολλά χρόνια πριν στα πέριξ της αίθουσας ή στα θεωρεία, και μπορώ να σας
διαβεβαιώσω ότι κανέναν μύθο δεν έχω στο κεφάλι μου γι’ αυτό που λέγεται
λειτουργία της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Όμως πρώτη φορά ακούω από το
βήμα της Βουλής αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να απαγγέλλει ένα
κακότεχνο σύνθημα, το οποίο προφανώς έγραψαν κάποιοι επικοινωνιολόγοι, ξένοι
ή Έλληνες δεν έχει καμία σημασία και δεν υπάρχει διάκριση. Διότι αυτού του είδους
οι επικοινωνιολόγοι, τι κάνουν; Γι’ αυτούς δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ της
εμπορικής και της πολιτικής διαφήμισης. Αυτό είναι το προϊόν, καλό ή κακό. Αυτό
λοιπόν το προϊόν πρέπει να προωθηθεί πάση θυσία και με οποιαδήποτε μέσα».
«Είναι πολιτική αυτό;», συνέχισε. «Είναι υπο-πολιτική. Τι περιμένει ο κόσμος από
τους πολιτικούς ηγέτες στην καρδιά μιας προεκλογικής εκστρατείας; Να ακούσει τις
προτάσεις τους, την κριτική τους, τι όραμα και τι σχέδιο έχουν τώρα που η χώρα
βγαίνει από μια δεκαετή κρίση. Όμως αυτό δεν πρόκειται να γίνει και, πάντως, δεν
γίνεται. Υπάρχουν σήμερα κάποια μέτρα. Έχει άποψη θετική ή αρνητική η
αξιωματική αντιπολίτευση; Αν έχει αρνητική άποψη και τα θεωρεί δώρα
προεκλογικά, ένα προεκλογικό κόλπο, δεν τα ψηφίζει. Διότι, ψηφίζοντάς τα, μετέχει
σε ένα τέτοιο προεκλογικό παίγνιο. Δεν μπορεί να έχεις και τον σκύλο χορτάτο και
την πίτα ολόκληρη».
«Παρακολουθούμε μια υστερία αντι-ΣΥΡΙΖΑ», τόνισε ο Γιώργος Βαρεμένος, «ένα
σόου φθοράς. Παρακολουθούμε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να
απευθύνεται στην πτέρυγά μας σαν να είμαστε εμείς οι πορφυρογέννητοι, σαν να
είμαστε εμείς εκείνοι που μας έφεραν στα γενέθλιά μας δώρο τη βουλευτική έδρα.
Σε εμάς απευθύνεται, λες και είμαστε εμείς οι απόγονοι της δυναστείας. Δεν είναι,
όμως, σε αυτήν την πτέρυγα το ένα τρίτο των βουλευτών οι γόνοι. Το ένα τρίτο των
βουλευτών της κοινοβουλευτικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας -και μπορείτε να
κάνετε τη στατιστική και θα τους βρείτε και παραπάνω- είναι γόνοι πολιτικών
οικογενειών. Δεν είμαστε, λοιπόν, εμείς αυτοί για να μας απευθύνεται ο αρχηγός
της αξιωματικής αντιπολίτευσης με αυτόν τον τρόπο. Και να σας πω και κάτι; Εγώ
δεν θα έφερνα την κουβέντα εκεί και δεν θέλω να έρθει η κουβέντα εκεί. Σε
τελευταία ανάλυση, ο ελληνικός λαός αποφασίζει τι είδους δημοκρατία θέλει να
έχει. Αν θέλει να έχει κληρονομική, θα την έχει κληρονομική. Όμως, ακόμα και στις
δυναστείες -αν θυμάστε απ’ την Ιστορία- υπήρχε ο τάδε ο Μεγάλος και ο τάδε ο
Μικρός, που έχουν μείνει στην Ιστορία, και αυτό η Ιστορία θα το κρίνει, ποιος ήταν
ο Μεγάλος και ποιος ήταν ο Μικρός από την οποιαδήποτε δυναστεία».
«Και επειδή οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ έχουμε καθυβριστεί», συνέχισε ο κ.
Βαρεμένος, «εγώ θεωρώ ότι υπάρχει μια οιονεί λογοδοσία του βουλευτή, όχι κάθε
τέσσερα χρόνια, όχι σε κάθε εκλογές, αλλά κάθε μέρα. Κάθε μέρα υπάρχει αυτή η
λογοδοσία. Στην κορυφαία λοιπόν λογοδοσία, θα πάμε μπροστά στον ελληνικό λαό,
θα απευθυνθούμε σε αυτόν και θα του πούμε κάτω από ποιες συνθήκες κληθήκαμε
να ασκήσουμε κάποια καθήκοντα, εν μέσω μιας χρεοκοπίας, εν μέσω μεγάλων
πολιτικών πιέσεων, αν θέλετε και ψυχολογικών πιέσεων, πολλαπλών πιέσεων.
Επιπλέον, το πώς ο καθείς αντιλαμβάνεται την προσήλωση σε αρχές και αξίες, το
δείχνει με μια στάση όχι μόνο στην πολιτική, αλλά μέσα στην καθημερινή ζωή,
ανάμεσα στους πολίτες, ψηφοφόρους του και μη. Εκεί δείχνει το ποιος είναι, αν
παίρνει υπ’ όψιν του αρχές και αξίες. Το ποιος είναι σαλταδόρος της πολιτικής, θα
κληθεί ο ελληνικός λαός να το διακρίνει, όπου υπάρχει αυτό το φαινόμενο, και να
το κρίνει. Και, φυσικά, έχει ο καθένας δικαίωμα να αλλάζει άποψη όταν πρόκειται
για κορυφαία θέματα, για συμφωνίες που κατά τη γνώμη τη δική μας συνιστούν
ιστορική ευκαιρία και μεγάλη επιτυχία της εξωτερικής πολιτικής. Υπάρχει όμως μια
διαφορά μεταξύ αυτού και του άλλου φαινομένου, που σας είπα ότι θα το κρίνει ο
ελληνικός λαός».
