Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στις Βρυξέλλες τη Δευτέρα, 18 Φεβρουαρίου 2019 στις 18.00, εγκαινιάζεται η έκθεση «Βασίλης Θεοχαράκης. Ζωγραφική Οδύσσεια.», με επιλεγμένα και αντιπροσωπευτικά έργα κυρίως της τελευταίας του δουλειάς. Πρόκειται για έργα που αποπνέουν το φως και την αίσθηση της Ελλάδας. Την εκδήλωση θα χαιρετήσουν ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Antonio Tajani, ο Ευρωβουλευτής, Γιώργος Κύρτσος, η Διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης- Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτζου, Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα, ο επιμελητής της έκθεσης, Τάκης Μαυρωτάς και ο ζωγράφος, Βασίλης Θεοχαράκης.
Ο Παναγιώτης Τέτσης για τον Βασίλη Θεοχαράκη
Ο Παναγιώτης Τέτσης έχει επισημάνει για τη ζωγραφική δουλειά του Θεοχαράκη, στο κείμενό του στον ομότιτλο κατάλογο της έκθεσης: «Ο Θεοχαράκης βλέπει, δεν φαντάζεται, ούτε καταφεύγει στο προζύμι των αναμνήσεων. Παρατηρεί και αποτυπώνει ό,τι ερεθίζει τα μάτια του. Ορισμένα από τα έργα του δίνουν την αίσθηση ότι ψάχνει για να αποτυπώσει τη στιγμή – μια στιγμή τον αφρό της θάλασσας μέσα από τα βότσαλα. Δίνει την εντύπωση ότι εξετάζει, ερευνά˙ να βρει τι; Κάτι πολύτιμο και το πολύτιμο το έχει μπροστά του: τον βυθό με τα βότσαλα…Η προσωπική μου εντύπωση είναι τέτοια, είναι αυτή που σχολιάζω. Γιατί τούτες οι μικροπαρατηρήσεις; Γιατί αυτές και άλλα μετρούν, εκτός της εσωτερικής θέρμης με την οποία είναι προικισμένος, που είναι το κίνητρο της ζωγραφικής του. Έχει την αρετή και κατατάσσεται στην μεγάλη οικογένεια εκείνων που έχουν ανοιχτά μάτια και επιμένουν να ζωγραφίζουν. Είναι οι πιστοί της ζωγραφικής, ο αντίποδας εκείνων που έχουν κατηχηθεί στην διεθνή συνομοταξία της αρνήσεως. Ο καθένας κάνει ό,τι πιστεύει. Επιβεβαίωση της ελευθερίας στην πράξη.»
Ο Claudio Strinati, τέως έφορος των Μουσείων της Ρώμης για τον Βασίλη Θεοχαράκη
Στον ίδιο κατάλογο ο ιστορικός τέχνης Claudio Strinati, τέως έφορος των Μουσείων της Ρώμης, επισημαίνει: «Ο Θεοχαράκης είναι λάτρης του σχεδίου και της ακρίβειάς του. Όχι όμως με την έννοια της ακριβούς αναπαράστασης της πραγματικότητας, αλλά της αρμονικής κατανομής των μερών του πίνακα, ο οποίος πρέπει να φαίνεται ως ένα τέλειο σύμπαν, όπου οι φόρμες και τα χρώματα καθρεφτίζονται οι μεν στα δε, ώστε να αποδώσουν στο θεατή το οπτικό συναίσθημα του ζωγράφου τη στιγμή που παίρνει τη θέση του μπροστά στον κόσμο που επιθυμεί να απεικονίσει.» Ενώ η Διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης - Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτσου, Μαρίνα Λαμπράκη – Πλάκα παρατηρεί: «Στα τελευταία του έργα ο Θεοχαράκης επιστρέφει στο φυτικό βασίλειο. Όπως βύθιζε το βλέμμα του στα νέφη και στα νερά, στους ουρανούς και στα βάθη του πόντου, τώρα βυθίζεται στο δάσος, στις φυλλωσιές, σε υγρά και δροσερά ξέφωτα. Ξαναγυρίζει στην πειθαρχία της παρατήρησης, επιχειρεί να ξαναδώσει σε δέντρα, φυτά και φυλλώματα τη χαμένη ταυτότητά τους. Όλα όσα διδάχτηκε στη μακρά αποδημία του από τον απτό και καθημερινό κόσμο, τα επικαλείται και τα στρατολογεί, για να δώσει σχεδόν υλική υπόσταση σε αυτή την παρθένα φύση, η οποία τείνει να αφανιστεί από τον βιασμό που ασκεί πάνω της ο άνθρωπος. Το φυτικό βασίλειο του Θεοχαράκη έχει ζωτική δύναμη και παρουσία όχι μόνο οπτική, αλλά και απτική.»
Μικρό βιογραφικό
Ο Βασίλης Θεοχαράκης γεννήθηκε στον Πειραιά. Παράλληλα με τις σπουδές του στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου και αποφοίτησε το 1957, παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής κοντά στον σπουδαίο ζωγράφο Σπύρο Παπαλουκά, καθηγητή της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. Ο Θεοχαράκης παρουσίασε έργα του για πρώτη φορά το 1957, στο Διεθνές Φεστιβάλ Νέων στη Μόσχα, καθώς και στην 5η Πανελλήνια Έκθεση Ζωγραφικής στο Ζάππειο Μέγαρο. Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Επίσης, έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, την Ευρώπη και τις Η.Π.Α. Έργα του βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα (Εθνική Πινακοθήκη - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, Μουσείο Βορρέ, Πινακοθήκη Πιερίδη, Πινακοθήκη Ρόδου, Πινακοθήκη Κυκλάδων, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Υπουργείο Πολιτισμού, Υπουργείο Εξωτερικών, Εθνική Τράπεζα, Εμπορική Τράπεζα και Alpha Bank) και στο εξωτερικό. Το ζωγραφικό έργο του έχει επανειλημμένα αποσπάσει τις ευμενέστερες κριτικές τεχνοκριτικών και ιστορικών της τέχνης. Ζει και ζωγραφίζει στην Αθήνα και είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας. Έχει τιμηθεί από τη Γαλλική Κυβέρνηση με τη διάκριση του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής, έχει ανακηρυχθεί Μέγας Χαρτουλάριος του Οικουμενικού Πατριαρχείου και έχει λάβει το βραβείο Order of the Rising Sun with Neck Ribbon από τον Αυτοκράτορα της Ιαπωνίας. Το 2007 ίδρυσε το κοινωφελές Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Βασίλη και Μαρίνας Θεοχαράκη, το οποίο στεγάζεται στο πολυώροφο κτίριο της οδού Βασιλίσσης Σοφίας 9, στην Αθήνα.
Την έκθεση συνοδεύει δίγλωσσος ομότιτλος κατάλογος των Εκδόσεων Μέλισσα, με θεωρητικά κείμενα των Παναγιώτη Τέτση, Claudio Strinati, Vittorio Sgarbi, Μαρίνας Λαμπράκη-Πλάκα και Τάκη Μαυρωτά.
Επιμέλεια έκθεσης: Τάκης Μαυρωτάς.
