Ο Βασίλης Μανουηλίδης το βράδυ της Δευτέρας έπεσε θύμα ενός ασυνείδητου οδηγού.
Ενώ ήταν σταματημένος στον δρόμο το αυτοκίνητο τον παρέσυρε και αντί να σταματησει ανέπτυξε ταχύτητα και εξαφανίστηκε. Το περιστατικό σημειώθηκε στο Αίγιο και ο Βασίλης έπσασε το πόδι του ενώ έχει χτυπήσει και στα πλευρά.
Ο ίδιος αφηγείται το περιστατικό όπως ακριβώς το έζησε:
"Το βράδυ της 19ης Νοεμβρίου στις 9:25 το βράδυ μου συνέβη ένα δυσάρεστο γεγονός. Ενώ βρισκόμουν σταθμευμένος με σβηστή την μηχανή μου στην άκρη του δρόμου διερχόμενο όχημα το οποίο είχε αναπτύξει μεγάλη ταχύτητα, προσέκρουσε επάνω μου παρασύροντας με και αφού με τραυμάτισε σοβαρά και προκάλεσε υλικές ζημιές στην μηχανή μου με εγκατέλειψε. Μέχρι να αντιληφθώ τι συνέβη το αυτοκίνητο είχε χαθεί στο σκοτάδι και δεν κατάφερα να δω οτιδήποτε.
Ο καθρέφτης συνοδηγού ξεκόλλησε από την επιφάνεια του αυτοκινήτου του αφού πρώτα κτύπησε διαδοχικά με σφοδρότητα στην μπαγκαζίερα της μηχανής μου στον αγκώνα μου και στα πλευρά μου, εκτινάζοντας με από την μηχανή στο οδόστρωμα. Με το μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου με κτύπησε στην κνήμη του αριστερού μου ποδιού προκαλώντας μου σοβαρότατο τραυματισμό. Αφού συνήλθα μάζεψα τον καθρέφτη του και κάλεσα την τροχαία. Δίπλα στο σημείο που με κτύπησε υπήρχε κατάστημα που από την κάμερα του διέκρινα το χρώμα του οχήματος. Μόνο αυτό γιατί στην κάμερα φάνηκε μια άσπρη βολίδα ακανόνιστου σχήματος λόγο της ταχύτητας.
Σαστισμένος έφυγα από τον τόπο του ατυχήματος και πήγα στο αστυνομικό τμήμα να αναφέρω το συμβάν και να κάνω μήνυση κατ αγνώστων για υλικές και σωματικές βλάβες. Μαζί ερχόταν και το περιπολικό που γυρνούσε από τον τόπο του ατυχήματος. Έτυχα άψογης αντιμετώπισης και αφού τέλειωσα με την κατάθεση μου με μετέφεραν στο νοσοκομείο που μια ομάδα γιατρών που εφημέρευε μου περιποιήθηκε τα τραύματα και μου έκανε όλες τις απαραίτητες εξετάσεις προκειμένου να διαπιστώσει την έκταση και την σοβαρότητα της σωματικής βλάβης που είχα υποστεί.
Αναρρώνοντας στο σπίτι μου πλέον σχεδόν 40 ώρες μετά, ακινητοποιημένος στο κρεβάτι, σήμερα ανήμερα της Παναγίας (21 Νοεμβρίου) περνάνε από το μυαλό μου όσα συνέβησαν και σοκάρομαι στην σκέψη ότι το να ζεις κάθε λεπτό είναι μια σύμπτωση και ότι τα πάντα που είναι να συμβούν θα συμβούν γιατί είναι πεπρωμένο. Ενώ είσαι καλά σε κλάσματα δευτερολέπτου, εκεί που δεν το περιμένεις, ένας θόρυβος και ξεκινάει μια περιπέτεια υγείας και ζωής πολλές φορές με άγνωστα αποτελέσματα. Το σίγουρο είναι ότι αν πατούσα έστω και 10 εκατοστά επί της Ζωοδ, Πηγής (γιατί οι ρόδες μου ήταν στην Σωκράτους) δεν θα υπήρχα. Δεν θα ξανάβλεπα την κόρη μου που αυτή την στιγμή είναι μακριά μου σπουδάζοντας στην Κέρκυρα. Αν είχα πάρει την σύζυγο μου και είχαμε ξεκινήσει για το σπίτι δεν θα αναγνωριζόταν ούτε η μηχανή. Το ότι άργησε να έρθει κάποια λεπτά και εγώ παρέμεινα εκεί να την περιμένω πιθανόν είναι το τυχερό μου. Γιατί έχω μάθει στην ζωή μου να βλέπω την θετική πλευρά.
Ευχαριστώ λοιπόν πρωτίστως την Παναγία που με φύλαξε.
Σαν άνθρωπος όμως είμαι υποχρεωμένος να ευχαριστήσω δημόσια και όλους όσους μου συμπαραστάθηκαν και με βοήθησαν στην περιπέτεια μου αυτή. Θα αναφερθώ κατά σειρά των γεγονότων.
Πρώτα από όλα ευχαριστώ τα παιδιά του Βενζινάδικου «Ελιν», επί της Ζωοδ. Πηγής, τον Γιάννη και τον Γρηγόρη, που έτρεξαν κοντά μου να με βοηθήσουν και άνοιξαν την κάμερα να βρεθεί κάποιο στοιχείο από το όχημα που με κτύπησε.
Επίσης ευχαριστώ τους αστυνομικούς του Αστυνομικού τμήματος Αιγιαλείας που επιλήφθηκαν άμεσα και σε σύντομο χρονικό διάστημα συνέλαβαν τον ασυνείδητο οδηγό υπαίτιο του τροχαίου μου. Επίσης τους ευχαριστώ για την άψογη αντιμετώπιση που είχα από αυτούς και για την πλήρη ενημέρωση που μου παρείχαν. Αλλά και για το ενδιαφέρον που έδειξαν για την πορεία της υγείας μου χθες και σήμερα.
Από τα βάθη της καρδιάς μου θέλω να ευχαριστήσω στον Ιατρό Χρήστο Χριστόπουλο (Christos Christopoulos), στην ιατρό Αλμα Σουλάι (Alma Sulaj), το υπόλοιπο Ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του Γ.Ν. Ανατολικής Αχαΐας της νοσηλευτικής μονάδας Αιγίου για τις άριστες υπηρεσίες υγείας που μου προσέφεραν στον σοβαρό τραυματισμό μου. Θέλω επίσης να τους συγχαρώ γιατί άψογα επιτελούν σιωπηρά το έργο τους και διατηρούν το επαγγελματικό τους ήθος σε δύσκολες συνθήκες.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην οικογένεια μου και στον κουνιάδο μου Ιατρό Ορθοπεδικό Παντελή Τσουμπό, Επιμελητή β στο Καραμανδάνειο Νοσοκομείο Πατρών που ήταν δίπλα μου από τα πρώτα λεπτά της περιπέτειας μου και εξακολουθεί να επιμελείται την φροντίδα στην κατ’ οίκον νοσηλεία μου.
Τέλος ένα μεγάλο ευχαριστώ στους φίλους μου (όσους το έμαθαν γιατί τώρα το ανακοινώνω) που μου συμπαραστάθηκαν και συμπαραστέκονται αυτές τις δύσκολες στιγμές.
Βασίλης Μανουηλίδης. (Βασίλης Μαν).
Αίγιο 21/11/2018"
