Στάθμευσε το αυτοκίνητό του στην οδό Βότση 52. Εκεί που στεγάζεται συμβολαιογραφείο και όπου συχνά πυκνά πολίτες και αντιεξουσιαστές διαδηλώνουν κατά των πλειστηριασμών.
Στο κέντρο της Πάτρας, όπως είχε κάθε δικαίωμα.
Που να το φανταστεί ότι ξημερώματα Δευτέρας, κάποιοι νεαροί που φορούσαν κουκούλες, θα εκσφενδόνιζαν πέτρες και μπογιές κατά του συμβολαιογραφείου και πως θα γύριζε και θα έβλεπε το όχημά του σπασμένο και μπογιατισμένο.
«Ήξερα ότι εδώ γίνονταν διαδηλώσεις τα μεσημέρια. Αλλά μέσα στη νύχτα; Πού να το φανταστώ» μου είπε όταν του έκανα το παράλογο ερώτημα.
Γιατί αλήθεια; Θα έπρεπε να μου απαντήσει. Δεν έχω το δικαίωμα να κυκλοφορώ; Θα πρέπει να το αποφεύγω; Δεν έχω εγώ δικαιώματα;
Δεν το είπε, αλλά ενώ προσπαθούσε να καθαρίσει τα χρώματα από τις λαμαρίνες και έβλεπε τα παρ μπριζ του οχήματός του να είναι κομματιασμένα, είναι βέβαιο ότι αυτό σκεφτόταν.
Αυτός ο ανώνυμος πολίτης, θα περάσει απαρατήρητος από πολλούς.
Πέραν από την τυπική κατάθεση που θα κληθεί να δώσει στις Αρχές, θα ακολουθήσει τον δρόμο του, άγνωστος μεταξύ αγνώστων.
Και θα πρέπει να ξέρει από δώ και στο εξής, αφού ξεφραγκιαστεί για να επισκευάσει το αυτοκίνητό του, ότι δεν θα πρέπει να σταθμεύει όπου κι όπου, παρά μόνο εκεί που θα του «επιτρέπουν» εκείνοι που έχουν επιλέξει τις «οδούς» της βίας.
Λες και αυτός φταίει που γίνονται πλειστηριασμοί, λες και εκείνος πάτησε το κουμπί του υπολογιστή για να κατοχυρώσει ένα ακίνητο στον μειοδότη.
Αυτός ο πολίτης λοιπόν δεν έχει το δικαίωμα να μάθει ποιοι του κατέστρεψαν την περιουσία του.
Δεν έχει το δικαίωμα να αποζημιωθεί για τις φθορές, δεν έχει το δικαίωμα να κυκλοφορεί ελεύθερος.
Και το χειρότερο, κυκλοφορεί πια τρομοκρατημένος από τις πράξεις και τις ορέξεις μίας χούφτας νεαρών που επαναστατούν σε βάρος όλων των άλλων γιατί νομίζουν ότι μόνο αυτοί έχουν δικαιώματα.
Και μαζί του χιλιάδες άλλοι. Που αν τολμήσουν να αναζητήσουν τα δικαιώματά τους, θα θεωρηθούν από το σύστημα ως γραφικοί και παράλογοι.
Γιατί ποιος σας είπε ότι το δικαίωμα του συνόλου είναι ιερό; Δικαιώματα έχουν μόνον εκείνοι που το σύστημα αποφασίζει. Και το τραγελαφικό είναι ότι όλοι αυτοί για τους οποίους το σύστημα αποφασίζει ότι έχουν δικαιώματα, δηλώνουν ευθέως αντισυστημικοί
