Ένας μάγειρας στον Στρατό Ξηράς βρέθηκε να γίνει σεφ σε πολυτελές εστιατόριο του Κογκό, και λέει την ιστορία του!
Ο Γιάννης Μπαλωμένος που δέχτηκε πρόταση και τώρα είναι Σεφ σε ένα από τα μεγαλύτερα εστιατόρια της Αφρικής, μίλησε στην δημοσιογράφο Βάλια Αμπατζή. Στην συνέντευξη ο Έλληνας σεφ αφηγείται πώς ξεκίνησε η «περιπέτειά του:
ΕΡΩΤΗΣΗ: Στην προηγούμενη συνέντευξη είχαμε μιλήσει για την μετά το στρατό ζωή στην Ελλάδα. Τώρα πια σε βρίσκουμε στην Αφρική πως έγινε αυτό;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Έτυχε μια πρόταση μέσω συναδέλφου που ζητούσαν να προσλάβουν Έλληνα Σεφ σε μεγάλο αμιγώς Ελληνικό ala cart εστιατόριο στην Αφρική. Αφού είδα ότι η πρόταση ήταν συμφέρουσα από οικονομικής απόψεως και η δουλειά 12αμηνη δεν το σκέφτηκα πολύ,και ενώ είχα πολύ καλές προτάσεις από διάφορα εστιατόρια και ξενοδοχεία στην Ελλάδα γιατί ήταν κοντά στις αρχές της καλοκαιρινής σεζόν αποφάσισα να έρθω Αφρική στο Κογκό. Η συμφωνία έγινε το Μάρτιο κατά τη διάρκεια της έκθεσης food expo δηλαδή τον Μάρτιο. Στο Κογκό πήγα στις 6 Μαΐου το 2016.
ΕΡΩΤΗΣΗ: το έχεις μετανιώσει που βγήκες στην αποστρατεία;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Οχι δεν μετάνιωσα σε καμία περίπτωση γιατί η απόφαση μου ήταν κατασταλαγμένη. Ήξερα τι ήθελα αλλά και τι μπορούσα το οποίο δεν μπορούσα να αποδώσω στα στενά πλαίσια της υπηρεσίας. Βέβαια τα 18 μου χρόνια στην υπηρεσία ήταν καταλυτικά για μένα γιατί μου δόθηκε έστω και δύσκολα λόγω δουλειάς να κάνω αυτό που ήθελα σε σπουδές στον τομέα μου για την εξέλιξη μου και γενικότερα για την μετέπειτα πορεία μου. Θέλω εν ολίγοις να πω ότι ευχαριστώ την υπηρεσία αλλά και ανθρώπους μέσα σε αυτή όπως ανώτεροι μου και Δκτες μου που πίστεψαν στα προσόντα μου πολλές φορές και με βοήθησαν σε πολλούς τομείς να αναδείξω την υπηρεσία σε γενικότερο επαγγελματικό πλαίσιο. Βέβαια εγώ ήμουν πάντα το ανήσυχο "πνεύμα" και όπως λέει ένας παλιός Δκτης μου ακόμη και σήμερα (που είμαι σίγουρος πως θα το διαβάσει και θα χαμογελά από ευχαρίστηση) ότι πάντα έπαιρνα ριψοκίνδυνες αποφάσεις....και είχε δίκιο γιατί εγώ ζητούσα κάθε μέρα το κάτι παραπάνω που φάνταζε δύσκολο ως ακατόρθωτο σε πολλούς.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πιστεύεις υπάρχουν πολλοί σαν εσένα που είναι στις ΕΔ με κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο και άνετα θα μπορούσαν να κάνουν αλλού καριέρα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ :Και βέβαια το πιστεύω... Υπάρχουν αξιολογότατοι συνάδελφοι που κάνουν καθημερινό αγώνα παρα τις μειώσεις των μισθών που υπέστησαν για να κρατήσουν μια σταθερή ποιότητα στη δουλειά τους υπερβαίνοντας πολλές φορές τον εαυτό τους, θέλεις από έλλειψη προσωπικού, άλλοι από φόρτο εργασίας που καμιά φορά πέφτει βαρύ στους ώμους τους, όπως και να έχει όμως τα καταφέρνουν επάξια. Το θέμα είναι ότι χρειάζονται βοήθεια και ανοιχτά μυαλά δίπλα τους ούτως ώστε να απογειώσουν τη δουλειά τους και να την ευχαριστηθούν όχι μόνο αυτοί αλλά και όλοι οι υπόλοιποι που τρώνε καθημερινά από τα χέρια τους. Η καινοτομία δηλαδή οι νέες τάσεις της κουζίνας οι νέες ιδέες.. γιατί πίστεψε με δεν έχει να ζηλέψει τίποτα η υπηρεσία από άποψη εγκαταστάσεων κουζίνας και εστιατορίων από οποιοδήποτε εστιατόριο η ξενοδοχείο. Και εν κατακλείδι θα πρέπει να ασχοληθεί με την εκπαίδευση του προσωπικού στον τομέα εστίασης δίνοντας την ευκαιρία στο προσωπικό που απαρτίζει τις κουζίνες να παρακολουθούν σεμινάρια και προγράμματα πάνω στον τομέα τους αλλά και περνώντας τους όλους υποχρεωτικά από τα πρότυπα ασφάλειας και ποιότητας όπως το HACCP και το ISO 22000 που αφορά τα επισιτιστικά τμήματα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι κάνεις λοιπόν στην Αφρική;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Στην Αφρική όπως σου είπα είμαι στο Κογκό (Υποσαχαρια Αφρική) στο νότιο τμήμα κοντά στα σύνορα με τη χώρα της Ζάμπιας. Η πόλη λέγεται Λουμπουμπασι και είναι η δεύτερη πόλη σε πληθυσμό στο Κογκό περίπου 5.000.000 κατοίκους. Είμαι Σεφ στο εστιατόριο της εδώ Ελληνικής κοινότητας το οποίο διαχειρίζεται η ιδια η Ελληνική κοινότητα. Είναι μέσα στην πεντάδα των καλύτερων εστιατορίων της πόλης. Η κουζίνα του είναι αμιγώς όπως προείπα Ελληνική με τάσεις διεθνής κουζίνας. Η μπριγκαντα μου (ομάδα μου στην κουζίνα) αριθμεί τα 17 άτομα. Δεν το μετάνιωσα ούτε μια στιγμή που ήρθα εδώ για εργασία, στους 4 μήνες ήρθε και η οικογένεια μου και ξεκίνησε να εργάζεται και η σύζυγος μου στον τομέα της δηλαδή χασάπης αλλαντοποιος. Η Ελληνική κοινότητα αριθμεί περίπου τα 200 μέλη με το δικό της σχολείο που πίστεψε με δεν υπάρχει τέτοιο σχολείο στην Ελλάδα από άποψη οργανωτικής δομής! Η κόρη μου πάει στη δεύτερη τάξη του γυμνασίου. Ο πρόεδρος της Ελληνικής κοινότητας Κος Γεώργιος Ψαροματης όπως και το Δ.Σ. της κοινότητας είναι πάντα δίπλα μας με αμέριστη συμπαράσταση. Εδώ τηρούνται απόλυτα τα Ελληνικά ήθη και έθιμα, οι εθνικές εορτές με την παρέλαση του σχολείου μας χοροστατούντος πάντα του Μητροπολίτη μας και ότι έχει να κάνει με τα πατροπαράδοτα έθιμα μας. Θέλω να πιστεύω πρώτα ο θεός πως θα μείνω για πολύ καρό ακόμη!!
armyvoice.gr
