Ας μη φανεί περίεργο αλλά έχουν και στη Βρετανία ακροδεξιά που σφάζει. Ενας από τους εκεί ναζιστές επιτέθηκε, φέτος στις 16 Ιουνίου, στη βουλευτή των Εργατικών Τζο Κοξ, την ώρα που εκείνη ετοιμαζόταν να μιλήσει κατά του Brexit σε ψηφοφόρους στο Μπρίστολ. Ο Τόμας Μέιρ, που όπως έδειξε η έρευνα είχε εμμονές με τη ναζιστική Γερμανία, φώναξε «η Βρετανία πρώτα» και δολοφόνησε τη νεαρή πολιτικό. Επομένως, μπορούμε να πούμε πως η ματοβαμμένη ακροδεξιά δεν έχει σύνορα. Διαταραγμένοι νοσταλγοί του ναζισμού σφάζουν παντού.
Και εδώ τελειώνουν οι ομοιότητες με τη Χρυσή Αυγή. Ο δολοφόνος της Τζο Κοξ συνελήφθη. Αν και έσκουζε ότι ήταν «πολιτικός ακτιβιστής», οι δικαστές δεν μπήκαν στη λογική να εξετάσουν αν το έγκλημα ήταν «πολιτικό». Το δίκασαν σαν έγκλημα και έκαναν τάχιστα τη δουλειά τους. Πέντε μήνες μετά τη δολοφονία, στις 23 Νοεμβρίου, τον καταδίκασαν σε ισόβια κάθειρξη. Οδηγήθηκε, φυσικά, στις φυλακές.
Στην Ελλάδα έχουν περάσει τρία χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, τέσσερα και πέντε από τις δολοφονίες μεταναστών από δηλωμένα μέλη της οργάνωσης «Χρυσή Αυγή» και η ελληνική Δικαιοσύνη επί ενάμιση χρόνο δικάζει, ξαναδικάζει, και απόφαση δεν λέει να βγάλει. Πάνε κι έρχονται μάρτυρες, ο κατά δήλωση και σύμφωνα με μαρτυρίες μαχαιροβγάλτης του νεαρού τραγουδοποιού είναι ελεύθερος, αφού πέρασε το 18μηνο προφυλάκισης. Κάποιοι φοβούνται ότι οι κατηγορούμενοι μπορεί να μην εμφανιστούν για την απόφαση, αλλά μάλλον φοβούνται αδίκως. Με τους ρυθμούς που ακολουθεί η ελληνική Δικαιοσύνη, οι κατηγορούμενοι θα πεθάνουν σε βαριά γεράματα πριν ακούσουν την ποινή.
Εχει πολλά προβλήματα η χώρα, αλλά το πιο εξοργιστικό είναι η αίσθηση που έχει κάθε πολίτης ότι δεν μπορεί να βρει πουθενά το δίκιο του. Ακόμη και για υποθέσεις που συγκλόνισαν τη χώρα· κι ελπίζουμε ότι, μετά τόσο καιρό, συνεχίζουν να συγκλονίζουν.
Οι ανώτατοι δικαστές αντί να ανησυχούν γι’ αυτό το άγος της Θέμιδος, ασχολούνται με το στήσιμο νέων συνδικαλιστικών οργανώσεων (τρίτη ή τέταρτη είναι η Ενωση Δικαστών που έγινε με πρωτοβουλία της προέδρου του Αρείου Πάγου;) και συναντούν τον πρωθυπουργό για τα μισθολογικά. Η κυβέρνηση κάνει εκδρομές στην Κούβα για να αποκτήσει επαναστατικό χρώμα και κάποιοι περιμένουν δικαίωση για τον θάνατο των δικών τους ανθρώπων. Πόσο νοητός είναι τελικώς αυτό ο ήλιος της ελληνικής Δικαιοσύνης;
ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
