Αν και η καταμέτρηση των ψήφων στην Αμερική δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί, ανοιχτό είναι το ενδεχόμενο να επαναληφθεί το παράδοξο, ο νικητής των εκλογών να έχει συγκεντρώσει λιγότερες ψήφους από τον αντίπαλό του!
Σύμφωνα με τη μέχρι στιγμής καταμέτρηση, ο Ντόναλντ Τραμπ έχει ξεπεράσει τον «μαγικό» αριθμό των 270 εκλεκτόρων που χρειάζεται (συγκεκριμένα μέχρι τώρα έχει 276), έχοντας λάβει 59.054.701 ψήφους.
Στον αντίποδα, η Χίλαρι Κλίντον έχει λάβει… 59.198.567 σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνει το AP. Παρά όμως τη διαφορά έχει κερδίσει ήδη μόλις 218 εκλέκτορες.
Το παράδοξο αυτό φαινόμενο που οφείλεται στο εκλογικό σύστημα των ΗΠΑ είχε επαναληφθεί και στο παρελθόν, την πλέον πρόσφατη στις εκλογές του 2000, όταν ο Αλ Γκορ των Δημοκρατικών κέρδισε σε αριθμό ψήφο, όμως στο Λευκό Οίκο πήγε ο Τζορτζ Μπους. Το ίδιο είχε συμβεί και άλλες παλιότερα!
Για όλα φταίει το σύστημα με τους εκλέκτορες. Όταν οι Αμερικανοί ψηφίζουν στην πραγματικότητα δεν επιλέγουν απευθείας πρόεδρο, αλλά «αντιπροσώπους», τους εκλέκτορες, οι οποίοι με τη σειρά τους έχουν δεσμευτεί να ψηφίσουν τον υποψήφιο εκείνο που ο λαός επέλεξε, στο Εκλεκτορικό Κολέγιο.
Ο υποψήφιος λοιπόν που κερδίσει την πλειοψηφία σε κάθε πολιτεία παίρνει τους εκλέκτορες. Ο αριθμός των εκλεκτόρων κάθε πολιτείας προκύπτει ανάλογα με τον πληθυσμό της κάθε πολιτείας, με τη σημείωση όμως ότι καμία πολιτεία δεν μπορεί να έχει λιγότερους από 3. Έτσι, δεν υπάρχει αναλογική εκπροσώπηση όλων των πολιτειών στο Εκλεκτορικό Κολέγιο. Από το σύστημα ευνοούνται οι μικρότερες σε αριθμό κατοίκων πολιτείες και οι ζημιώνονται οι μεγαλύτερες, όπως λχ. Τέξας και Καλιφόρνια.
Επιπλέον, εξαιρουμένων των πολιτειών του Μέιν και της Νεμπράσκα, όλες οι πολιτείες έχουν υιοθετήσει από το 1880 το μοντέλο «ο νικητής τους παίρνει όλους», με τον υποψήφιο που θα έχει έστω ένα ψήφο περισσότερο να λαμβάνει και την υποστήριξη του συνόλου των εκλεκτόρων της πολιτείας.
