Τι είναι είδηση;
Είδηση είναι το γεγονός που θέλει να πληροφορηθεί ο αναγνώστης. Είναι τόσο απλό αλλά και τόσο πολύπλοκο. Γιατί ποιος καθορίζει τι θέλει να πληροφορηθεί ο αναγνώστης, και ποιος αν αυτό που θέλει είναι πραγματική είδηση;
Στις ημέρες μας η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι τόσο υποκειμενική, που όποιος διεκδικήσει τις δάφνες της ορθής απάντησης θα έχει εκ των προτέρων οδηγηθεί σε ανεπανόρθωτο σφάλμα.
Κάποτε οι περισσότεροι απαντούσαν υποστηρίζοντας ότι την είδηση την καθορίζει ο δημοσιογράφος. Αυτός δηλαδή που είναι εντεταλμένος ως επαγγελματίας αλλά και ως διάκονος της ενημέρωσης να πληροφορεί τους πολίτες.
Σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία των αναγνωστών καθορίζει την είδηση, δίνοντας το «παράγγελμα» είτε με το «κλικ» στον ιστότοπο που την φιλοξενεί, είτε πολύ περισσότερο δίνοντας χρήματα για να αγοράσει μία εφημερίδα.
Με πιο απλά λόγια:
Παράδειγμα πρώτο: Σχεδόν ταυτόχρονα προέκυψαν δύο γεγονότα. Το ένα αφορούσε σε διασταυρωμένες πληροφορίες περί «κουρέματος» των στεγαστικών δανείων και το δεύτερο το διαζύγιο Λιάγκα Σκορδά.
Το δεύτερο γεγονός προσέλκυσε υπερδεκαπλάσιους αναγνώστες στο διαδίκτυο, σε σύγκριση με το πρώτο που αφορά στην συντριπτική πλειοψηφία των συμπολιτών μας
Παράδειγμα δεύτερο: Η ορκωμοσία του νέου Υπουργικού Συμβουλίου. Οι δηλώσεις των νέων μελών του προσέλκυσαν υποδεκαπλάσιους αναγνώστες από τα πιο «ελαφριά» ρεπορτάζ μέσω των οποίων ενημερώνονταν οι πολίτες για τα ρούχα και τα παπούτσια που φορούσαν οι κυρίες Υπουργοί και Υφυπουργοί.
Στο δια ταύτα: Η κοινωνία χαράζει πλέον το δρόμο της πληροφορίας και καθορίζει τους όρους. Είτε αυτό μας αρέσει είτε όχι, η πραγματικότητα είναι σκληρή και αμείλικτη. Και αυτό θα πρέπει να το λάβουν σοβαρά υπ’ όψιν οι διαχειριστές της ενημέρωσης.
Προσωπικά διαφωνώ, αλλά δεν μπορώ να αγνοήσω την πραγματικότητα. Και αυτό νομίζω ότι πρέπει να κάνει το σύνολο του δημοσιογραφικού κόσμου, εφόσον είναι ορθή η άποψη ότι το προϊόν της ενημέρωσης οδηγείται σε λεωφόρους ευτελισμού.
Άλλωστε δεν φταίει ο Λιάγκας και η Σκορδά. Η κοινωνία (στην οποία συγκαταλέγονται και οι συμφωνούντες και οι διαφωνούντες) τους οδηγεί σε αυτό το επικοινωνιακό παιχνίδι γι’ αυτό και η κατηφοριά μπορεί ανά πάσα στιγμή να μετατραπεί σε γκρεμό «ξυράφι»
