Οι ώρες της φρίκης στο φλεγόμενο υποκατάστημα της Marfin όπου βρήκαν το θάνατο δυο εργαζόμενοι ξαναζωντάνεψαν μέσα από τις μαρτυρίες των υπαλλήλων της τράπεζας κατά τη διάρκεια της δίκης για την φονική επίθεση ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου.
«Δεν ήξερα αν πρέπει να πηδήξω από το μπαλκόνι ή να καώ. Προτίμησα να πηδήξω, τελικά, αφού δεν έβλεπα καμία κίνηση αλληλεγγύης προς εμάς», κατέθεσε ένας από τους μάρτυρες στο δικαστήριο περιγράφοντας τον τρόμο που έζησαν οι εργαζόμενοι το μοιραίο μεσημέρι του Μαΐου του 2010 κατά τη διάρκεια συλλαλητηρίου για το πρώτο μνημόνιο.
Από το βήμα μάρτυρα πέρασαν πολλοί υπάλληλοι της τράπεζας οι οποίοι μίλησαν για την τραυματική εμπειρία που έζησαν όταν δέχτηκαν επίθεση, όπως είπαν, από μια ομάδα η οποία κινήθηκε συντεταγμένα υπό τις εντολές συγκεκριμένου ατόμου που «φαινόταν να έχει την αρχηγία».
«Ανάμεσα τους και μια ξανθιά κοπέλα. Όλοι φορούσαν μαύρα και μόνο αυτός που έδινε εντολές είχε κόκκινο μαντίλι, μάλλον, για να ξεχωρίζει», είπε χαρακτηριστικά ένας από τους μάρτυρες.
«Εσείς πιάνεστε από μια λέξη...»
Ουδείς από τους μάρτυρες μπόρεσε να αναγνωρίσει με βεβαιότητα, σήμερα , στο πρόσωπο των κατηγορουμένων κάποιον από τους δράστες της επίθεσης ωστόσο ένας από αυτούς ο οποίος διατηρεί περίπτερο στην περιοχή είπε ότι ο σωματότυπος ενός εκ των κατηγορουμένων του θυμίζει τον νεαρό που πέρασε δίπλα του.
«Γύρω στη 1:30 έπεσαν μερικά δακρυγόνα από μια διμοιρία των ΜΑΤ. Μου είπαν ότι στον Ιανό γίνονταν επεισόδια. Ήταν πάνω από 60 άτομα. Είχαν μοιρασμένες αρμοδιότητες. Έξι άτομα σπάγανε. Πρέπει να έσπαγαν με βαριοπούλες... Πέρασα ανάμεσα τους φορούσαν τζόκεϊ και κουκούλες. Υπήρχε και μια κοπέλα ξανθιά με γαλλική κοτσίδα. Η ομάδα πέταξε τις μολότοφ και ξαναμπήκαν στην πορεία», περιέγραψε ο μάρτυρας συμπληρώνοντας: «Αυτοί όλοι που κάηκαν ήταν πελάτες μου. Έσπασαν τη τζαμαρία με βαριοπούλες και σίδερα που είχαν βγάλει από το δρόμο». Ο μάρτυρας έκανε λόγο για ομάδα 50 με 60 ατόμων και εκτίμησε πως ο αρχηγός τους ήταν 40 με 45 ετών.
Πρόεδρος: Αναγνωρίσατε τρία άτομα...
Μάρτυρας: Αυτά που αναγνώρισα ήταν την επόμενη ημέρα του συμβάντος...Μου έδειξαν φωτογραφίες που είχαν συλλέξει από τις κάμερες....είχα πρόσφατα τα γεγονότα.
Πρόεδρος: Κάνατε την αναγνώριση με σιγουριά...
Μάρτυρας: Απόλυτα σίγουρος δεν είναι κανένας...
Ο μάρτυρας έδειξε προς τον κατηγορούμενο Θ. Σιψα τον «πιο ψηλό από όλους», όπως ανέφερε. Είπε: «Τον θυμάμαι να είναι μπροστά στα μάτια μου στην όλη διαδικασία. Εγώ θυμάμαι την ομάδα που έβαλε τον εμπρησμό... Θυμάμαι τον συγκεκριμένο σωματότυπο να με προσπερνάει από αριστερά».
Μέλος δικαστηρίου: Ο συγκεκριμένος σωματότυπος ή ο συγκεκριμένος άνθρωπος κύριε;
Μάρτυρας: Ο συγκεκριμένος σωματότυπος
Μέλος δικαστηρίου: Είχε κάποιο χαρακτηριστικό στο περπάτημά του;
Μάρτυρας: Ήταν άκομψο αντρικό...
Εισαγγελέας: Ήταν μέλος της ομάδας των έξι;
Μάρτυρας: Εσείς πιάνεστε από μια λέξη...
Εισαγγελέας: Για τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο λέτε ότι πέρασε εξ αριστερά σας;
Μάρτυρας: Εντάξει αυτό...
Μέλος έδρας: Με έχετε μπερδέψει είστε ένας βασικός μάρτυρας.
Μάρτυρας: Με προσπερνούσαν από αριστερά δεν είδα πρόσωπα...
Όταν ο μάρτυρας κλήθηκε να δει φωτογραφίες από το σημείο του συμβάντος είπε : «τώρα δεν είμαι σε θέση να αναγνωρίσω κανένα», συμπληρώνοντας πως ο δράστης «φορούσε χακί τζόκεϋ».
Ασφυξία
Ο πυκνός καπνός που είχε καλύψει το εσωτερικό του καταστήματος εμπόδιζε τους υπαλλήλους όχι μόνο να διακρίνουν τα χαρακτηριστικά των δραστών, τα πρόσωπα των οποίων ήταν ούτως ή άλλως καλυμμένα , αλλά επέτεινε και την αγωνία τους καθώς η μοναδική έξοδος κινδύνου καιγόταν. Οι απεγνωσμένες τους κραυγές με τις οποίες καλούσαν σε βοήθεια δεν έβρισκαν ανταπόκριση αφού , όπως κατέθεσαν οι υπάλληλοι , το πλήθος που ήταν συγκεντρωμένο έξω από την τράπεζα τους είχε στο στόχαστρο. «Φώναζαν... μας είχαν στο στόχαστρο. Η φωτιά άρχιζε σιγά σιγά να ανεβαίνει και εγώ ήμουν εγκλωβισμένος στο μπαλκόνι δεν ήξερα αν πρέπει να πηδήξω ή να καώ. Πετούσαν πέτρες, παρείσφρυσαν στην πορεία... Δεν ήταν οι διαδηλωτές που ήρθαν να διαδηλώσουν για το μνημόνιο. Είχαν μπει μέσα στην πορεία. Όσο ήμουν στο μπαλκόνι δεν είδα κίνηση αλληλεγγύης προς εμάς. Υπήρχε μόνο ένας άνθρωπος που φώναξε "μέσα καίγονται βρε παιδιά".
Υπεράσπιση: Σύστημα πυρόσβεσης υπήρχε;
Μάρτυρας: Όχι δεν υπήρχε... Η τράπεζα είχε μια μοναδική έξοδο διαφυγής, η οποία καίγονταν... Ποιος θα πήγαινε να βγει από αυτή τη πόρτα...
Άλλη υπάλληλος κατάθεσε: «Λίγο πριν τις 2 το μεσημέρι ακούσαμε φωνές: "μας καίνε, μας καίνε"... είδα κάποιον που φορούσε χακί και κρατούσε κάτι σαν μπουκάλα καταδύσεων και μπροστά είχε πράσινο λάστιχο ποτίσματος. Είχα την αίσθηση πως πετούσε κάτι στη φωτιά που φούντωνε. Μετά από έξι χρόνια όταν ανάβουμε την ψησταριά να ψήσουμε κρέας με πιάνει πανικός. Είναι κάποια πράγματα που έχουν κάτσει μέσα μας». Η γυναίκα αναφέρθηκε σε ένα από τα άτομα που είδε εκείνη την ημέρα λέγοντας πως ήταν γεροδεμένο με έντονη τριχοφυΐα στα χέρια. «Το πλήθος ήταν άγριο. Πετούσαν πέτρες παρόλο που φωνάζαμε ότι καιγόμαστε. Η φωτιά πρέπει να μπήκε γύρω στις 2 παρά 5 στο κατάστημα. Άκουσα το συναγερμό μετά. Όλο αυτό το πράγμα κράτησε 10 λεπτά. Βγήκα στο μπαλκόνι να δω αν έρχεται πυροσβεστική... Η Παρασκευή πέθανε στο διπλανό μπαλκόνι και δεν την έβλεπα καν από τον καπνό», είπε.
«Ξαφνικά το κατάστημα πήρε φωτιά, μας έσωσε ο Ηλίας Μπούρης. Το λέω και ανατριχιάζω. Μας τράβαγε ο Ηλίας να ανέβουμε και να πηδήξουμε από το Λένα ταρατσάκι στο άλλο. Αν δεν ήταν αυτός 21 άτομα θα ήμασταν νεκροί», τόνισε άλλος υπάλληλος της τράπεζας.
Την ώρα της επίθεσης υπήρχε γραμμένο στην τζαμαρία της τράπεζας το σύνθημα «φωτιά στους υπαλλήλους». Αυτό ήταν αρκετό για να καταλάβουν όπως είπαν οι εργαζόμενοι πως κάτι κακό θα συνέβαινε.
Δεν ήταν η πρώτη φορά που το υποκατάστημα είχε γίνει στόχος, ωστόσο, μέτρα ασφαλείας, σύμφωνα με τους υπαλλήλους δεν είχαν ληφθεί παρά τα απειλητικά μηνύματα που υπήρχαν.
«Στο παρελθόν είχαν συμβεί αρκετά περιστατικά που θα έπρεπε να υποψιάσουν για περισσότερη ασφάλεια... Υπήρχαν απειλητικά μηνύματα κατά καιρούς στους τοίχους με σπρέι. "Θάνατος στους τραπεζίτες... διάφορα τέτοια". Μας είχαν ξαναπετάξει βόμβες. Συνήθως έμπαιναν νοβοπάν στα τζάμια που καθυστερούσαν το σπάσιμο, δεν ξέρω γιατί δεν μπήκαν αυτή τη φορά», κατέθεσαν ένας από τους υπαλλήλους . «Είχαν αρχίσει να συγκεντρώνονται έξω από την τράπεζα. Πάνω από 20 άτομα. Έριξαν πέτρες ξεκινώντας από τον Ιανό. Είχαν όλοι καλυμμένα τα πρόσωπα τους . Κατάλαβα ότι δεν είχαν καλό σκοπό. Φορούσαν κουκούλες. Μόλις αποχώρησε η αστυνομία ξεκίνησαν τα επεισόδια», κατέθεσε ένας ακόμη υπάλληλος.
Αίσθηση δε προκάλεσε η μαρτυρία πυροσβέστη σύμφωνα με την οποία ο κόσμος προσπάθησε να τους εμποδίσει όταν επιχείρησαν να βοηθήσουν τους ανθρώπους που βρίσκονταν στο φλεγόμενο υποκατάστημα της τράπεζας .
«Κόσμος μας φώναζε φύγετε από δω. Υπήρχαν απειλητικές φωνές από κόσμο που ανέβαινε την πορεία. Ο κόσμος φώναζε και μας έβριζε. Έπρεπε να φυλάξουμε τα νώτα μας. Μας έβλεπαν σαν δημόσιους υπαλλήλους μας έλεγαν "θα σας κάψουμε και εσάς"».
Η δίκη θα συνεχιστεί στις 27 Οκτωβρίου.
