Τι θα περιμέναμε, σε έναν ιδανικό κόσμο, να ακούσουμε από τον κ. Τσίπρα στην επερχόμενη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης; Για αρχή μια μεγάλη συγνώμη.
Μια μεγάλη συγνώμη για τις αμέτρητες ψεύτικες υποσχέσεις, για τη διχαστική ρητορική, για τη συστηματική διαστρέβλωση της πραγματικότητας.
Μια μεγάλη συγνώμη για το κλείσιμο των τραπεζών, για την επιστροφή της χώρας στην ύφεση και για τις χαμένες θέσεις εργασίας.
Αν περιμένει, όμως, κάποιος να ακούσει μια συγνώμη –έστω και μικρή- για κάτι από όλα αυτά, θα περιμένει άδικα.
Αυτό που θα ακούσει, αντιθέτως, θα είναι μια σκιαγράφηση μιας εικονικής πραγματικότητας, στην οποία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θριαμβεύει.
Η σκιαγράφηση αυτή θα είναι ομολογουμένως μια δύσκολη άσκηση, η οποία θα απαιτήσει την ικανότητα σεναριογράφου ταινίας επιστημονικής φαντασίας. Κανένα πρόβλημα βέβαια. Ο ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει, άλλωστε, αποδεδειγμένα, τεχνογνωσία στον συγκεκριμένο τομέα.
Δυστυχώς όμως, η πραγματικότητα που βιώνουν οι Έλληνες πολίτες δεν έχει σχέση με αυτή που μάταια θα προσπαθήσει να παρουσιάσει ο κ. Τσίπρας.
Η πραγματικότητα που βιώνουν οι Έλληνες πολίτες είναι πως η χώρα μας είναι η μόνη στην Ευρωπαϊκή Ένωση που βρίσκεται σε ύφεση τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Μια ύφεση, μάλιστα, η οποία σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ είναι βαθύτερη από αυτή που είχε αρχικά εκτιμηθεί.
Παράλληλα, τα λουκέτα επιχειρήσεων σπάνε κάθε ρεκόρ, οδηγώντας χιλιάδες εργαζομένους στην ανεργία, ενώ οι εξαγωγές μειώθηκαν κατά 10% περίπου. Οι δε μεγάλες επενδύσεις βρίσκονται παγωμένες, με εξαίρεση αυτές στα περιφερειακά αεροδρόμια και στον ΟΛΠ, τις οποίες είχε προετοιμάσει η προηγούμενη κυβέρνηση και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφεραν, παρά τις φιλότιμες προσπάθειές τους, να εμποδίσουν.
Ήταν αναπόφευκτες αυτές οι εξελίξεις; Κάθε άλλο. Η χώρα μας είχε επιστέψει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης το 2014 και οι προβλέψεις της Κομισιόν έκαναν λόγο για 2,9% ανάπτυξη το 2015 και 3,7% το 2016. Σήμερα θα είχαμε, λοιπόν, ακολουθήσει το παράδειγμα της Κύπρου και της Ιρλανδίας και θα είχαμε αφήσει πίσω μας τα Μνημόνια, δημιουργώντας με εντατικούς ρυθμούς νέες θέσεις εργασίας και ατενίζοντας με βάσιμη αισιοδοξία το μέλλον. Αντ’ αυτού, όμως, ήρθε ο κ. Τσίπρας με την παρέα του για να βυθίσουν τη χώρα ξανά στο σκοτάδι της ύφεσης, χωρίς κάποιο φως στον ορίζοντα.
Ακόμα και τώρα, μετά από όλα αυτά που περάσαμε τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, θα υπήρχε ίσως μια αφορμή για αισιοδοξία αν βλέπαμε κάποιο ίχνος σοβαρής αυτοκριτικής και αποδοχής των λαθών που έγιναν. Πώς να περιμένεις όμως να ξαναβάλει κάποιος ένα τρένο στις ράγες όταν δεν παραδέχεται καν ότι αυτό έχει εκτροχιαστεί;
Αυτό που θα δούμε, λοιπόν, θα είναι άλλη μια θεατρική παράσταση στην ίδια σκηνή που φιλοξένησε το απόλυτο μνημείο δημαγωγίας και λαϊκισμού του ΣΥΡΙΖΑ: το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Αυτή τη φορά όσα ψέματα και τρικ κι αν σκαρφιστεί ο κ. Τσίπρας δεν θα μπορέσει να κρύψει την αμείλικτη πραγματικότητα: Η χώρα βρίσκεται σήμερα να έχει κάνει πολλά βήματα προς τα πίσω από το σημείο που βρισκόταν στο τέλος του 2014. Και η κυβέρνηση βρίσκεται απομονωμένη, με την κοινωνία απέναντί της και τον χρόνο της να μετράει αντίστροφα, όπως συμβαίνει συνήθως με τις παραστάσεις που δεν κόβουν πια εισιτήρια.
* O Κωστής Χατζηδάκης, είναι Αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Βουλευτής Β’ Αθηνών
