Με επιτυχία στέφθηκε η παρουσίαση του νέου βιβλίου της Ιουλίας Ιωάννου, με τίτλο «Απώλειες», από τις εκδόσεις Λιβάνη, στο ξενοδοχείο Βυζαντινό της Πάτρας. Την εκδήλωση διοργάνωσε το βιβλιοπωλείο Discover your way, ενώ για το βιβλίο μίλησαν η Αφροδίτη Σκαλτσά – Δημητρακοπούλου, αναγνώστρια, η Εύη Πανοπούλου, Φιλόλογος, και η Αναστασία Δημητροπούλου, φοιτήτρια της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών και αρθρογράφος στο literature.gr.
Η συγγραφέας συνομίλησε με το κοινό της όσον αφορά το πρώτο της βιβλίο, όσο και το δεύτερο, ενώ απηύθυνε ιδιαίτερες ευχαριστίες στον κύριο Νίκο Μαντά, το βιβλιοπωλείο Discover your way, το ξενοδοχείο Βυζαντινό, τους Πατρινούς αναγνώστες και φίλους της, και τον εκδοτικό οργανισμό Λιβάνη που στηρίζει με θέρμη τα συγγραφικά της εγχειρήματα, ενώ στο τέλος της εκδήλωσης, υπέγραψε αντίτυπα του έργου της και φωτογραφήθηκε με όλους.
Η Αφροδίτη Σκαλτσά – Δημητρακοπούλου -μεταξύ άλλων- είπε: Δυνατό βιβλίο από τις πρώτες του σελίδες. Η συγγραφέας έκανε αυτό που οι δυνατοί Έλληνες πεζογράφοι πράττουν στα έργα τους, δηλαδή όταν γράφεις ένα δικό σου βιβλίο, κάθε φύλλο πρέπει να είναι γεμάτο από τα λόγια και τις εικόνες που κανένας δεν έχει ξανακούσει ή διαβάσει ποτέ. Η Ιουλία έβγαλε στο χαρτί της γραφής της ενδόμυχες σκέψεις ανοίγοντας όχι μόνο την ψυχή της αλλά και την καρδιά του μυαλού της με αυτό το ταξίδι της γραφής στα άδυτά της πάλι και πάλι. Βιβλίο πολυπρόσωπο για ευαίσθητους αναγνώστες. Όσο σαν αναγνώστρια απολάμβανα τις «Απώλειες», με τη φαντασία μου έβλεπα τους ήρωες να κινούνται και να δρουν στη μεγάλη οθόνη του κινηματογράφου, τόσο σύγχρονο και αλλοτινό συνάμα. Ιουλία μου, καλοτάξιδη η γραφή σου!
Η Εύη Πανοπούλου: Πρόκειται για ένα βιβλίο που αναφέρεται στις απώλειες που βιώνουν οι άνθρωποι στο διάβα της ζωής τους με μεγαλύτερη αυτή του θανάτου αλλά και στην εσωτερική δύναμη που οι ίδιοι διαθέτουν, χωρίς πολλές φορές να τη γνωρίζουν, η οποία τους βοηθά να αντεπεξέρχονται στα χτυπήματα της μοίρας.
Οι ήρωες είναι αποφασισμένοι να ζήσουν με ένταση και πάθος όσα με θυσίες είχαν κατακτήσει και να αφήσουν το χρόνο να τους οδηγήσει εκεί που η μοίρα του καθενός είχε ορίσει.
Στο μυθιστόρημα της Ιουλίας Ιωάννου η αγάπη αποτελεί το θεμέλιο λίθο.
Η αγάπη αλλά και ο έρωτας είναι οι δύο κινητήριες δυνάμεις στις «Απώλειες».
Όπως αναγράφεται και στο βιβλίο «δώστε σημασία στα απλά που έχετε γύρω σας, στα ουσιαστικά που χτίσατε με την ψυχούλα σας και τον ιδρώτα σας, μην τα αφήνετε να χαθούν αναζητώντας μια ουτοπία ίσως, κάτι που δεν ξέρετε πού μπορεί να οδηγήσει».
Η άνετη έκφραση και η καλοδουλεμένη πλοκή του μυθιστορήματος κεντρίζουν την προσοχή του αναγνώστη ο οποίος παρακολουθώντας το ξεδίπλωμα των γεγονότων οδηγείται στο συμπέρασμα πως παρά τις Απώλειες που βιώνει κάθε άνθρωπος στη ζωή του, η Ελπίδα για τη Ζωή δεν θα σταματήσει να υπάρχει.
Η Αναστασία Δημητροπούλου: Στο βιβλίο της, η Ιουλία Ιωάννου καταγράφει το καθημερινό αυτό καθαυτό. Παρουσιάζει μεν προβλήματα σοβαρά, αλλά εμείς πάντα ξέρουμε πως πρόκειται για ξένα μπερδέματα όσα αναφέρονται στα βιβλία. Ο τρόπος και η μαστοριά που τα παραδίδει ο συγγραφέας στο κοινό, απαιτούν ιδιαίτερη τεχνική και μυθοπλαστική τριβή. Πρέπει να γίνουν αληθινές σπαζοκεφαλιές για τον αναγνώστη, αλλά ταυτόχρονα μέσω της απόστασης που διατηρεί, να μπορεί να έχει μια ισορροπημένη μεταχείριση για αυτά.
Σωρό οι αρρώστιες, οι απώλειες, βαριά η μοναξιά και η αποξένωση, μίσος, αλλά τι αξίζει εντέλει από τούτο το σύντομο πέρασμά μας στη γη; Μα ο έρωτας κι η αγάπη φυσικά. Αυτά τα δύο ξεχωριστά ή συνδυαστικά, προσδίδουν την απαραίτητη ευωδιά στο άνθος της ζωής μας, αυτή αφήνει πίσω καθένας που ξεκινά για το αγύριστο ταξίδι του στο φως όταν ολοκληρώνει την αποστολή του στα επίγεια.
Η συγγραφέας ξέρει καλά να θέτει διλήμματα, ερωτήματα, αμφιβολίες, να ενεργοποιεί τοενδιαφέρον, να παίζει με συναισθηματικές και γλωσσικές αποχρώσεις και μέσα από τα γραπτά της να αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση. Τη γεύση της ζωής. Και μη μου πείτε πως η ζωή είναι είτε γλυκιά είτε πικρή. Αυτό ισχύει για όσους αποφεύγουν το σοβαρό στοχασμό πάνω της. Ξέρετε, τίποτα δε μπορεί να είναι είτε μαύρο, είτε άσπρο. Κοιτάξτε προσεκτικά το μαύρο κάτω από το φως, γκρι θα σας βγει, και αναλόγως, εξετάστε το λευκό στο σκοτάδι. Πάλι γκρι θα σας δώσει. Έτσι και η ζωή. Ούτε γλυκό, ούτε μπίτερ. Τη ζεις μια φορά και για λίγο, αλλά αν τη ζήσεις σωστά σού φτάνει και σού περισσεύει!
Τέλος, η συγγραφέας, τόνισε: Οι ήρωές μου δοκιμάζονται σκληρά. Και ξέρετε, ο συγγραφέας καλείται να μπει στο ρόλο του καθενός από αυτούς, να γίνει κακός, βιαστής, δολοφόνος, δολοπλόκος. Οφείλει να ψάξει να βρει μέσα τους την αιτία, να αποκωδικοποιήσει γιατί κάνουν ό,τι κάνουν, γιατί φέρονται με κακία ή καλοσύνη, με σκληρότητα ή με μεγαλείο ψυχής.
Διαβάζοντας τις «Απώλειες» θα διαπιστώσετε ότι η λύση έρχεται πολλές φορές εκεί που ο πρωταγωνιστής (ή και ο αναγνώστης) δεν το περιμένει. Αρκεί να κατανοήσει ότι δεν υπάρχει μόνο μαυρίλα και απαισιοδοξία. Ότι μπορεί μέσα από τη δυστυχία να ψάξει και να ανακαλύψει το φως.
Οι θετικές και οι αρνητικές εμπειρίες που βιώνουμε καθώς μεγαλώνουμε μας εφοδιάζουν με σοφία, μας ωριμάζουν, μας κάνουν να εκτιμάμε περισσότερο τα ουσιαστικά και να γυρίζουμε την πλάτη μας στα επουσιώδη.
Πηγή φωτογραφιών: Παναγιώτης Μουλίνος
