Ανακοίνωση της Δημοτικής Αρχής Πάτρας, για τις εξαγγελίες του Υπουργού Παιδείας για το «Ανοιχτό Σχολείο» και τις νέες νομοθετικές παρεμβάσεις:
Στις 23 Δεκέμβρη ο Υπουργός Παιδείας, Κυριάκος Πιερρακάκης, παρουσίασε νέες νομοθετικές παρεμβάσεις, οι οποίες υιοθετήθηκαν από το υπουργικό συμβούλιο. Μια εξ’ αυτών αφορά άμεσα τους Δήμους και προβλέπει τη θεσμοθέτηση του «Ανοιχτού Σχολείου» για τους μαθητές και την κοινωνία. Με βάση τις εξαγγελίες, ένας αριθμός σχολείων όλων των βαθμίδων θα λειτουργούν ως «Ανοιχτά Σχολεία» με δράσεις για μαθητές, αλλά και ενήλικες. Οι δράσεις θα σχεδιάζονται από το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής και τον Επόπτη Ποιότητας, με την ευθύνη υλοποίησης να περνάει στους Δήμους.
Η δυνατότητα να παραμένουν ανοιχτά τα σχολεία και τα προαύλιά τους, για να μπορούν πρώτα και κύρια οι μαθητές να περνούν εκεί τον ελεύθερο χρόνο τους, με δημιουργικές και αθλητικές δραστηριότητες είναι αίτημα και διεκδίκηση της Δημοτικής Αρχής από την πρώτη μέρα που ανέλαβε στον Δήμο Πατρέων. Είναι πάγιο το αίτημα για σχολεία ανοιχτά που θα αποτελούν κύτταρα πολιτισμού και αθλητισμού και θα είναι στην ουσία δεύτερο σπίτι των παιδιών μας. Όπως και η διεκδίκηση για δημόσια σχολεία που θα μορφώνουν ολόπλευρα και χωρίς αποκλεισμούς. Ήδη οι Σύλλογοι Γονέων κάνουν μια τεράστια προσπάθεια ώστε στα σχολεία να υπάρχουν εξωσχολικές δραστηριότητες, ενώ Πολιτιστικοί Σύλλογοι και άλλοι φορείς πραγματοποιούν δράσεις σε όλη την έκταση του Δήμου.
Όλοι καταλαβαίνουν ότι το αίτημά μας είναι δίκαιο. Ότι όσο και να μιλούν για την «παραβατικότητα» των ανηλίκων, αυτό είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που θέλει τα παιδιά να πηδούν τα κάγκελα του σχολείου για να μπουν στο προαύλιο, ενώ αυτό θα έπρεπε να είναι προέκταση του σπιτιού τους, η «μεγάλη αυλή».
Όμως, η υποκριτική υιοθέτηση του αιτήματος, το δήθεν ενδιαφέρον και εντέλει το «φόρτωμα» στους Δήμους, δεν υλοποιούν σε καμία περίπτωση τις διεκδικήσεις της Δημοτικής Αρχής, της μαθητικής κοινότητας, που για χρόνια ολόκληρα αθλείται και παίζει μέσα στα προαύλια των σχολείων (ακόμα και με κλειστές πόρτες), αλλά και των γονέων, ειδικά όταν διαχρονικά οι Κυβερνήσεις και οι σχεδιασμοί τους είναι σε άλλη κατεύθυνση, εκ διαμέτρου αντίθετη από τις λαϊκές ανάγκες.
Για να μπορέσουν να λειτουργήσουν τα σχολεία και το απόγευμα απαιτείται η ύπαρξη επιπλέον μόνιμου προσωπικού στους Δήμους, όπως σχολικοί φύλακες, εργάτες καθαριότητας και φυσικά μόνιμο εκπαιδευμένο προσωπικό για τις δραστηριότητες (εκπαιδευτικοί, εικαστικοί, μουσικοί, γυμναστές κ.α.), αλλά και ασφαλείς και σύγχρονες υποδομές στα σχολικά συγκροτήματα, για να μπορούν τα παιδιά μας και ο λαός να έχουν απρόσκοπτη πρόσβαση στη γνώση, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό.
Ας μη γελιόμαστε όμως...
Όταν όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) άφησαν τα σχολεία να ρημάξουν, απαγόρευσαν τις προσλήψεις στο δημόσιο και συνειδητά υποβάθμισαν και υποβαθμίζουν τη δημόσια και δωρεάν παιδεία και τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς, βάζοντας παράλληλα στην ίδια εξίσωση την ιδιωτική πρωτοβουλία, τους χορηγούς και την «αυτονομία» των σχολικών μονάδων, ξέρουμε την κατάληξη των εξαγγελιών.
Είναι μάλιστα προκλητικό ο θεσμός αυτός για «Ανοιχτά Σχολεία» να συζητιέται μαζί με την ίδρυση και λειτουργία των Δημόσιων Ωνάσειων Σχολείων και την εισαγωγή του Διεθνούς Απολυτηρίου (ΙΒ) στα πρότυπα και Πειραματικά Λύκεια, την ενίσχυση της αυτονομίας των Σχολικών Μονάδων σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ(!) και τα Κέντρα Μελέτης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
Ταξική διαφοροποίηση στην Εκπαίδευση και ιδιώτες που μπαίνουν από το παράθυρο μέσα στο Δημόσιο Σχολείο, είναι οι προτάσεις για το μέλλον της Εκπαίδευσης που προσπαθεί να δημιουργήσει μαθητές δύο ταχυτήτων και όχι υψηλού επιπέδου εκπαίδευση για όλους. Την ίδια ώρα τα σχολεία, μετά και από την κατάργηση των Σχολικών Επιτροπών (για Δήμους που έχουν κάτω των 100 σχολικών μονάδων) δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τα βασικά λειτουργικά τους έξοδα, οι Δήμοι δίνουν μάχη με το χρόνο και τα γερασμένα πλέον σχολικά κτίρια, χωρίς προσωπικό και οι εκπαιδευτικοί είναι αντιμέτωποι με την αντιδραστική και αντιεπιστημονική αξιολόγηση, τις τάξεις των 30 μαθητών και την εκπαιδευτική διαδικασία που έχει μετατρέπεται σε αγώνα δρόμου και επιβίωσης.
Η Δημοτική Αρχή της Πάτρας θα συνεχίσει να διεκδικεί:
Όλο το απαραίτητο μόνιμο προσωπικό (σχολικούς φύλακες, καθαρίστριες, εργάτες γενικών καθηκόντων), για να μπορούν τα σχολεία μας να λειτουργούν με ασφάλεια και το απόγευμα και να χρησιμοποιούνται από τα παιδιά μας για δράσεις και παιχνίδι.
Σχολεία σύγχρονα και ασφαλή. Κρατική χρηματοδότηση ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες των σχολικών μονάδων και η κατασκευή νέων σχολείων, νηπιαγωγείων, γενικών και ειδικών όλων των βαθμίδων.
Σχολείο που να μορφώνει και όχι να εξοντώνει, με μαθήματα που να ολοκληρώνουν την προσωπικότητα των παιδιών μας, με την ύπαρξη ειδικών επιστημόνων εντός της σχολικής κοινότητας.
Ενίσχυση της δωρεάν αθλητικής και πολιτιστικής δραστηριότητας της νεολαίας. Ενίσχυση της κρατικής χρηματοδότησης για τη δημιουργία και επισκευή αθλητικών εγκαταστάσεων που θα χρησιμοποιούνται δωρεάν απ’ όλο το λαό.
Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης και απόδοση των παρακρατηθέντων του Δήμου, για αξιοποιηθούν για όσα έχει πραγματικά ανάγκη η νεολαία και ο πατραϊκός λαός συνολικά.