Στις τελευταίες εξελίξεις στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αναφέρθηκε η Όλγα Γεροβασίλη, Δ’ Αντιπρόεδρος της ΒτΕ και βουλευτής Άρτας ΣΥΡΙΖΑ –ΠΣ, μιλώντας στον Ρ/Σ Real FM και στους Ν. Χατζηνικολάου, Κ. Μακρή και Α. Δελατόλα
Ξεκινώντας την ραδιοφωνική της παρέμβαση η Αντιπρόεδρος της ΒτΕ τόνισε την αναγκαιότητα της επανατοποθέτησης της πολιτικής στο κέντρο των διεργασιών στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ: «Έχει μεγάλη σημασία για το χώρο μας σήμερα να επιστρέψουμε στην πολιτική και να φύγουμε απ’ την πολιτική της ατάκας να μιλήσουμε πολιτικά και επί της ουσίας για όλα όσα αφορούν τον ελληνικό λαό και όχι το εσωτερικό μας».
Στη συνέχεια διευκρίνισε εκ νέου ότι τα σχόλιά της και οι απόψεις της στη δημόσια σφαίρα για τον κ. Κασσελάκη είναι απολύτως πολιτικά εφόσον η συζήτηση που γίνεται δεν είναι άλλο παρά πολιτική. Άρα ως τέτοια πρέπει να ακούγονται, να εκλαμβάνονται και να ερμηνεύονται. «Μία πολιτική μάχη είναι, δεν έχω κάτι προσωπικό με τον κ. Κασσελάκη, ποτέ δεν είχα, το αντίθετο» συμπλήρωσε.
Ερωτώμενη για τις προθέσεις της ίδιας εφόσον επανεκλεγεί ο κ. Κασσελάκης η Όλγα Γεροβασίλη θεώρησε ως πολιτικά ενδιαφέρουσα την αντιστροφή του ερωτήματος: «Αν τελικά δεν κερδίσει ο Κασσελάκης, που είναι πιθανό να μην κερδίσει, κατά την άποψή μου το πιθανότερο, νομίζω ότι μπορούμε να αντιστρέψουμε το ερώτημα: Θα είναι ο κ. Κασσελάκης και αυτοί που τον στηρίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ»;
Συνεχίζοντας, επισήμανε ότι «έχουμε την εμπειρία ενός χρόνου όπου χαρακτηρίστηκε από απουσία πολιτικής συζήτησης, από κενό ανάλυσης και ιδεών, από αβεβαιότητα και παράλληλα από την αποκάλυψη σαφούς στρατηγικής για την ίδρυση προσωποπαγούς αρχηγοκεντρικού κόμματος. Σ’ ένα τέτοιο κόμμα δεν χωράει κανείς αριστερός, γιατί αντιτίθεται σε βασικές αρχές της συλλογικότητας, η οποία διασφαλίζει και τους όρους της δημοκρατίας» ενώ προσέθεσε ότι «αναμένουμε παρεμπιπτόντως να δούμε κατά πόσον ο κ. Κασσελάκης θα είναι υποψήφιος. Διότι ως τώρα έχουμε δύο υποψηφιότητες του κ. Πολάκη και του κ. Γκλέτσου».
Απαντώντας στη συνέχεια στο σχόλιο ότι «οι 87 που έγιναν εκατό ήταν ανέτοιμοι να κατεβάσουν έτοιμη κοινή υποψηφιότητα με αποτέλεσμα να χάνεται χρόνος» είπε ότι «αυτό αποτελεί απόδειξη ότι ο στόχος των ανθρώπων που κράτησαν μία στάση το τελευταίο διάστημα, συνυπογράφοντας ένα κείμενο, οι 87 στην αρχή και αργότερα που ψήφισαν μία πρόταση μομφής, δεν ήταν πώς να διαγκωνιστούν δύο πρόσωπα αλλά κυρίως η έκφραση μίας κοινής αγωνίας για την παρούσα κατάσταση αλλά και για το μέλλον του χώρου μας. Οτιδήποτε άλλο περί αρχηγίας μου, περί τάσεων κ.λπ. είναι ανυπόστατα»
Στο ίδιο πλαίσιο προσέθεσε ότι «μία ‘έτοιμη’ πρόταση από πλευράς της ΚΕ θα ήταν ο ορισμός της υπονόμευσης. Πολιτική πρόνοια και καθήκον από πλευράς μας ήταν το γεγονός ότι σταθήκαμε δίπλα στον Σ. Κασσελάκη μέχρι τις ευρωεκλογές. Ακολούθησε όμως ένα δύσκολο και κακό καλοκαίρι με συνεχή παραγωγή αρνητικών γεγονότων με αποτέλεσμα την διαρκή κατάρρευση του χώρου μας στα μάτια της κοινωνίας. Σε αυτή την κατάσταση είχαμε καθήκον να αμυνθούμε. Αυτό ήταν το μείζον και όχι το ποιος θα αλλάξει στη θέση της ηγεσίας. Αυτό θα το βρίσκαμε. Όπως θα το βρούμε και τώρα».
Καλούμενη να σχολιάσει το κλίμα οξύτητας που έχει διαμορφωθεί η Ο. Γεροβασίλη επισήμανε ότι το κύριο ζήτημα είναι οι ισχυρές πολιτικές και ιδεολογικές αντιθέσεις οι οποίες ενίοτε εκφράζονται με πολύ σκληρό και οξύ τρόπο. «Θα με βρείτε σύμφωνη σ’ αυτό, ότι στον πολιτικό λόγο η οξύτητα του λόγου δεν είναι χρήσιμη. Και ενδεχομένως να έχω υποπέσει κι εγώ κάποιες στιγμές σ’ αυτό, αλλά πραγματικά δεν το πιστεύω. Σημασία, όμως, έχει ότι οι ίδιες οι αντιθέσεις ήταν οξείες. Δηλαδή ξεκινήσαμε από το «βρείτε μου αντίπαλο και πάμε», κατά την άποψή μου μία αγοραία έκφραση, και όχι πολιτική και βεβαίως στο «σ’ όποιον δεν αρέσει να σηκωθεί να φύγει» ως απάντηση σε κριτική, σε προσπάθεια να συνεννοηθούμε κλπ. Τέτοιες εκφράσεις αποτυπώνουν το υπαρκτό σοβαρό πρόβλημα. Προτιμώ να συζητήσουμε για το πρόβλημα, λοιπόν, για να γίνουμε και λίγο πιο πολιτικοί».
Ως προς το εάν τελικώς δόθηκε χρόνος και χώρος στον Σ. Κασσελάκη, η Βουλευτής υπήρξε κατηγορηματική: «Έχει περάσει ένας ημερολογιακός χρόνος από την εκλογή Κασσελάκη, δηλαδή τεράστιος πολιτικός χρόνος, ιδιαίτερα σε στιγμές που ο ελληνικός λαός βιώνει τα όσα βιώνει εξαιτίας της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Απέναντί του υπήρξε μεγάλη ανοχή. Προσωπικά βεβαίως, τον περασμένο Φεβρουάριο απάντησα στους τόνους που ο ίδιος σήκωσε, ως όφειλα να κάνω στο περιβόητο «βρείτε μου αντίπαλο και πάμε». Έξι μήνες ήταν αρκετοί για να καταλάβουμε κάποιοι λίγο νωρίτερα και κάποιοι λίγο αργότερα σχηματίζοντας έτσι το πλειοψηφικό ρεύμα το οποίο εκφράστηκε με την υπερψήφιση της πρότασης μομφής.
Γνωρίζοντας καλά τον ΣΥΡΙΖΑ, έχω εικόνα των αντιθέσεων που δημιουργήθηκαν εξ αρχής. Όμως δόθηκε συνειδητά ο χρόνος για να γνωριστούμε και να μην αδικήσουμε τον Σ. Κασσελάκη που ήταν φρέσκο πρόσωπο στην πολιτική σκηνή, με χαρίσματα κ.λπ., ώστε να προχωρήσουμε. Φτάσαμε όμως να καταλάβουμε ότι είχαμε να κάνουμε με δύο διαφορετικά σχέδια. Ο Κασσελάκης όδευε προς ένα σχέδιο ασαφές, χωρίς να το αποκαλύπτει, μέσα από αυτοαναιρέσεις, διατυπώσεις, συμπεριφορές και προτάγματα τα οποία δεν χρειάζεται να θυμίσω. Αυτό το σχέδιο φάνηκε τελικώς ότι στόχευε σε ένα κόμμα διαφορετικό που σε τίποτα δεν είχε να κάνει με τις αξίες, τις αρχές τα ιδεολογικά και πολιτικά προτάγματα του χώρου μας. Αυτή είναι η ουσία».
Στη συνέχεια, σε ερώτηση της δημοσιογράφου κατά πόσον ο Α. Τσίπρας είναι ο αρχηγός των 87 η Ο. Γεροβασίλη σχολίασε ότι το φάντασμα του Τσίπρα πλανάται πάνω από το πολιτικό σύστημα. Το γεγονός ότι μετά την ουσιαστική του παρέμβαση κατά τη βράβευσή του για τα μεγάλα ζητήματα στην τρέχουσα κρίσιμη διεθνή συγκυρία, πυροδότησε την απάντηση του εκπροσώπου της ΝΔ στον πρώην πρωθυπουργό μας ωθεί στη σκέψη ότι τελικώς ο ‘φόβος Τσίπρα’ είναι ενεργός και καθοριστικός και για την κυβέρνηση όπως υπήρξε ενεργός και στην διαδρομή Κασσελάκη».
Τέλος, η Ό. Γεροβασίλη επισήμανε ότι το δεδομένο στο οποίο πρέπει να σταθούμε πολιτικά είναι ότι «η αναζήτηση της εναλλακτικής προοδευτικής διακυβέρνησης της χώρας απέναντι στην καταστροφική κυβέρνηση της ΝΔ είναι ζητούμενο από τον ελληνικό λαό».