Εσείς έχετε φανταστεί ποτέ πώς θα μοιάζουν οι γάτες του μέλλοντος; Θα μοιάζουν με ρομπότ; Θα είναι πιο διαστημικές; Άλλωστε, οι “γυμνές” γάτες Sphinx ήδη θυμίζουν αρκετά εξωγήινους!
Μέσα σε μόλις 10.000 χρόνια, οι γάτες εξημερώθηκαν και κατέληξαν να ζουν μαζί με τους ανθρώπους. Πριν από την εμφάνισή μας στον πλανήτη, όμως, τα αγαπημένα μας αιλουροειδή είχαν περίπου 37 εκατομμύρια χρόνια στη διάθεσή τους για να εξελιχθούν στα αξιολάτρευτα πλάσματα που τρίβονται στα πόδια μας σήμερα.
Ακόμα και κατά τη διάρκεια των χιλιετιών που πέρασαν οι γάτες παρέα μας, οι άνθρωποι δεν είχαμε ιδιαίτερη επιρροή στις συνήθειες και στις επιλογές ζευγαρώματός τους. Σωματικά, οι οικόσιτες γάτες λίγο διαφέρουν από τους άγριους συγγενείς τους. Οι περισσότερες φυλές γατών είναι μόλις 200 ετών – ή και λιγότερο – και μοιάζουν αρκετά μεταξύ τους σε μέγεθος και σχήμα. Όλα αυτά μας βοηθούν να αντιληφθούμε πόσο πρόσφατη είναι η ιστορία της εξημέρωσης των τετράποδων φίλων μας.
Οι νέες φυλές γατών
Γατίσιες φυλές όπως είναι οι Ragdoll, οι γάτες Βιρμανίας, οι σγουρότριχες Ρεξ της Κορνουάλης, και οι άτριχες Sphinx, εμφανίστηκαν αρκετά πρόσφατα. Άλλες, όπως οι γάτες Περσίας, έχουν πιο μακρά ιστορία (που ξεκινά τον 17ο αιώνα στη Μέση Ανατολή), αλλά εξακολουθούν να θεωρούνται αρκετά νεαρές σε σύγκριση με πολλές φυλές σκύλων.
Παρότι πολλές φυλές σκύλων έχουν ξεκάθαρες διαφορές στη συμπεριφορά και στην προσωπικότητα, οι περισσότερες φυλές γατών διαφέρουν κυρίως στην εμφάνιση, όχι τόσο στο μέγεθος ή στον χαρακτήρα. Οι εκτροφείς αιλουροειδών συνεχίζουν να δημιουργούν νέες ποικιλίες και υβρίδια, συχνά διασταυρώνοντας ακόμα και άγριες γάτες με οικόσιτες. Η γάτα της Βεγγάλης προέρχεται από μια λεοπαρδογαλή από την Ασία, η οποία είχε διασταυρωθεί με μια οικόσιτη γάτα. Η γάτα της Σαβάνας αποτελεί διασταύρωση Αφρικανικού σερβάλ και οικόσιτης γάτας.
Πώς θα μοιάζουν οι γάτες στο μέλλον;
Στην Ευρώπη, πριν από μια χιλιετία και παραπάνω, οι γάτες χρησιμοποιούνταν τόσο ως εξολοθρευτές ποντικιών και άλλων εντόμων και ζώων που θεωρούνταν βλαβερά για την ανθρώπινη δραστηριότητα, όσο και για τη γούνα τους. Όταν μια ομάδα Σκανδιναβών αρχαιολόγων συνέκρινε το μέγεθος από τομάρια γατών από την εποχή των Βίκινγκς με τα σώματα των σημερινών γατών, ανακάλυψε ότι οι σημερινές γάτες είναι κατά 16% πιο μεγαλόσωμες.
Το αξιοπερίεργο σ’ αυτή την υπόθεση είναι ότι η εξημέρωση συνήθως συρρικνώνει ένα ζώο. Οι σκύλοι είναι κατά ένα τέταρτο μικρότεροι από τους λύκους. Επίσης, ζώα παραγωγής όπως είναι οι αγελάδες, τα πρόβατα, και οι κατσίκες, είναι μικρότερα σε μέγεθος από τους άγριους συγγενείς τους.
Θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι η καλή διατροφή που κάνουν οι οικόσιτες γάτες και η εύκολη πρόσβασή τους σε τροφή ευθύνονται για την αύξηση του μεγέθους τους. Παρόλα αυτά, ερευνητές έχουν παρατηρήσει την αύξηση του μεγέθους ελεύθερων και άγριων γατών στην Αυστραλία, οι οποίες μπορεί μεν να κλέβουν περιστασιακά ανθρώπινη τροφή, αλλά σε γενικές γραμμές δεν τις ταΐζουν οι άνθρωποι. Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι οι γάτες στο μέλλον θα γίνουν, ξαφνικά, τεράστιες, μπορεί όμως να είναι σχετικά μεγαλύτερες.
Η συνεχής επαφή με τους ανθρώπους αναμένεται να καταστήσει τις γάτες ακόμα πιο φιλικές απ’ ότι είναι σήμερα. Από τη φύση τους, οι γάτες θεωρούνται πιο μοναχικές και απόμακρες από τους σκύλους, οι οποίοι ζουν σε αγέλες. Οι επαφές με τους ανθρώπους τις έχουν κάνει πιο χαλαρές και φιλικές, και μεταφέρουν αυτά τα γονίδια στα παιδιά τους.
Όσο οι άνθρωποι περνούν όλο και περισσότερο χρόνο να εκπαιδεύονται στη γατίσια συμπεριφορά και ψυχολογία, τόσο πιο κοντά θα έρχονται με τα αιλουροειδή φιλαράκια τους. Το κλειδί στη διαμόρφωση ισχυρών δεσμών μεταξύ γατών και ανθρώπων είναι η κατανόηση των αναγκών, των κινήτρων, και των συναισθημάτων των αγαπημένων μας φίλων.