Τα μικρά γατάκια μπορούν να εμφανίσουν επιθετικότητα λόγω φόβου ή στα πλαίσια του παιχνιδιού, παρότι οι συμπεριφορές αυτές μπορεί να μοιάζουν πολύ.
Μπορεί να νιώθετε ότι το γατάκι σας σάς επιτίθεται όταν πηδάει πάνω σας, γρατζουνάει τα νύχια σας, ή δαγκώνει τα πόδια σας, αλλά ενδέχεται απλώς να παίζει. Παρόλα αυτά, οι συμπεριφορές αυτές μπορεί να προκαλέσουν επίπονες πληγές που κινδυνεύουν να μολυνθούν. Ας δούμε πώς μπορείτε να θέσετε υπό έλεγχο τις επιθετικές συμπεριφορές της γατούλας σας.
Γιατί γίνονται επιθετικά τα γατάκια;
Οι σημερινές οικόσιτες γάτες έχουν βαθιά χαραγμένα μέσα τους τα ένστικτα των άγριων προγόνων τους, τα οποία τις ωθούν στο να παραμονεύουν και να κυνηγούν. Συνήθως, μια γάτα βλέπει κάτι να κινείται με τρόπο που προκαλεί τα ένστικτά της, και έτσι το θεωρεί (είτε πρόκειται για χέρι, είτε για πόδι, είτε για ένα μικρό ζωάκι ή παιδί) απειλή ή θήραμα. Σε κάθε περίπτωση, η γάτα καταλήγει να χρησιμοποιεί τα νύχια και ενίοτε τα δόντια της για να επιτεθεί.
Τα πιο συνηθισμένα αλλά σοβαρά λάθη που κάνουν όσοι υιοθετούν για πρώτη φορά ένα κουτάβι
Το καλωσόρισμα ενός κουταβιού στο σπίτι σας είναι κάτι υπέροχο και συναρπαστικό.
Στα μικρά γατάκια, οι περισσότερες επιθετικές συμπεριφορές προκαλούνται από φόβο η περιέργεια. Στα μεγαλύτερα, μπορεί να υπάρχουν άλλοι λόγοι που οδηγούν σε επιθέσεις, όπως η ανακατευθυνόμενη επιθετικότητα.
Ένα γατάκι, μπορεί ακόμα να προστατεύει την περιοχή του από κάτι που αντιλαμβάνεται ως απειλή ή εισβολέα (π.χ. ένα μικρό παιδί ή κάποιο άλλο ζώο), και να γίνει επιθετικό. Ενώ στην αρχή η συμπεριφορά αυτή μπορεί να θεωρηθεί φυσιολογική, μπορεί να χρειαστεί την ανάληψη διορθωτικής δράσης αν δεν κοπάσει μέσα σε λίγους μήνες.
Σημάδια επιθετικότητας
Τόσο η επιθετικότητα που συχνά συνοδεύει το παιχνίδι, όσο και η επιθετικότητα του θηρευτή, χαρακτηρίζονται από συγκεκριμένη γλώσσα του σώματος. Μπορείτε να καταλάβετε ότι η γάτα σας ετοιμάζεται να επιτεθεί αν κρύβεται και παραμονεύει, αν βρίσκεται σε εγρήγορση και λαμβάνει θέση επίθεσης, αν τινάζεται, νιαουρίζει, και κουνάει την ουρά της.
Αφορμές για επιθετικότητα
Οι περισσότερες γάτες που γνωρίζονται μεταξύ τους σε μικρή ηλικία μαθαίνουν να συνυπάρχουν ειρηνικά, φυσικά με παροδικούς τσακωμούς. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, οι κηδεμόνες γίνονται συχνότερα θύματα επιθέσεων. Η γάτα σας μπορεί να βρει αφορμή να σας επιτεθεί σε οποιαδήποτε κίνηση που κάνετε, ή να εξελιχθεί επιθετικά το παιχνίδι σας, ειδικά αν χρησιμοποιείτε τα χέρια ή τα πόδια σας για να παίξετε μαζί της.
Τα γατάκια που έχουν μεγαλώσει σε ανθρώπινα χέρια, και αυτά που απογαλακτίστηκαν νωρίς, είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν τέτοιες συμπεριφορές. Παρότι όσο είναι μικρά δεν θεωρούνται τόσο επικίνδυνα, όταν μεγαλώνουν μπορούν να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα όταν επιτίθενται. Γι’ αυτό, είναι σημαντικό οι συμπεριφορές αυτές να σταματούν σε μικρή ηλικία.
Πώς να περιορίσετε την επιθετικότητα
Πριν επιχειρήσετε να ξεκινήσετε εκπαίδευση στη γάτα σας, είναι σημαντικό να επισκεφτείτε τον/την κτηνίατρό σας, ώστε να βεβαιωθείτε ότι δεν έχει κάποιο πρόβλημα υγείας που προκαλεί την επιθετική συμπεριφορά, όπως υπερθυρεοειδισμό, οστεοαρθρίτιδα, οδοντική ή νευρολογική νόσο. Στειρώστε, επίσης, το γατάκι σας πριν τα πρώτα του γενέθλια, ώστε να μειωθεί η επιθετικότητα απέναντι σε άλλες γάτες.
Αφού αποκλείσετε τυχόν υποκείμενα προβλήματα υγείας, μπορείτε να στραφείτε στην εκπαίδευση. Παίζοντας διαδραστικά παιχνίδια με τη γατούλα σας, μπορείτε να τη βοηθήσετε να εκτονώσει την περίσσεια ενέργειάς της. Προτιμήστε να μετακινείτε τα παιχνίδι πάνω-κάτω στο οπτικό πεδίο της γάτας σας αντί για κοντά-μακριά της, έτσι ώστε να κεντρίσετε πιο έντονα το ενδιαφέρον της. Δημιουργήστε μια σταθερή ρουτίνα που περιέχει παιχνίδι συγκεκριμένη ώρα κάθε μέρα, έτσι ώστε η γάτα σας να μάθει να το περιμένει.
Αν σκέφτεστε να πάρετε δεύτερη γάτα στο σπίτι, προτιμήστε ένα γατάκι αντίστοιχης ηλικίας, μεγέθους, και προσωπικότητας με το πρώτο, ώστε να μπορούν να παίζουν και να μάθουν το ένα στο άλλο καλούς τρόπους. Βεβαιωθείτε ότι γνωρίζετε τα γατάκια μεταξύ τους σταδιακά και με τον σωστό τρόπο.