Για να έχετε μια αρμονική συμβίωση, αλλά και μια βαθιά σχέση εμπιστοσύνης και επικοινωνίας, με τον σκύλο σας, οφείλετε να τον κατανοήσετε. Και να σεβαστείτε τη φύση του.
Ο σκύλος «μιλάει» άλλη «γλώσσα» από τη δική μας.
«Τα τελευταία χρόνια επικρατεί μια τάση ανθρωπομορφισμού στα κατοικίδια ζώα. Δηλαδή, να τούς προσδίδουμε χαρακτηριστικά που αφορούν ανθρώπινες συμπεριφορές, όχι σκυλίσιες.
Μπορεί οι προθέσεις μας να είναι καλές και να πηγάζουν από πραγματικό ενδιαφέρον και στοργή, αλλά ενδέχεται να προκαλέσουν έντονο άγχος στον σκύλο μας. Και, κατά συνέπεια, ανεπιθύμητες συμπεριφορές», επισημαίνει η επαγγελματίας εκπαιδεύτρια σκύλων και σύμβουλος συμπεριφοράς κατοικίδιων ζώων, Ελένη Ζάχαρη.
Στον σκύλο δεν συμπεριφερόμαστε όπως στο παιδί
Η κατανόηση των θεμελιωδών διαφορών ανάμεσα στον σκύλο και ένα παιδί, όπως επισημαίνει η κα Ζάχαρη, είναι απαραίτητη. Έτσι ώστε να μπορέσουμε να καλύψουμε τις ανάγκες του κατοικίδιού μας. Αλλά και για να δημιουργήσουμε μεταξύ μας μια σχέση σεβασμού και αγάπης.
Εξηγεί ότι οι σκύλοι, σε αντίθεση με τα παιδιά, δεν βασίζονται στη λεκτική επικοινωνία. Έχουν τη δική τους «γλώσσα του σώματος», για την οποία έχει αναφερθεί αναλυτικά η Turid Rugaas στο βιβλίο της, «Σήματα Ηρεμίας».
Θα πρέπει να μάθουμε να «διαβάζουμε», με τη βοήθεια ενός επαγγελματία εκπαιδευτή, ώστε να μπορούμε να παρέχουμε στον σκύλο μας ηρεμία, παιχνίδι, διασκέδαση, ασφάλεια. Και ό,τι άλλο χρειάζεται, τη στιγμή που το έχει ανάγκη.
«Όταν αγνοούμε τα σημάδια που μάς δείχνει ο σκύλος μας στην καθημερινότητα, μπορεί τελικά να φτάσουμε στο σημείο να τον παραβιάζουμε. Δηλαδή, να ξεπερνάμε τις αντοχές κα την ανοχή του», επισημαίνει η κα Ζάχαρη.
Αν αντιμετωπίζουμε τον σκύλο σαν παιδί, όπως εξηγεί, αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να κλονιστεί η μεταξύ μας σχέση. Και αυτό θα συμβεί γιατί, συνήθως, στο παιδί μιλάμε με πολλές λέξεις, ίσως και με φωνές. Ο σκύλος μας, όχι μόνο δεν μπορεί να τις κατανοήσει, αλλά, αντιθέτως, τον μπερδεύουν, του προκαλούν σύγχυση και τον στρεσάρουν. Και το σκυλάκι μας τελικά αγχώνεται, απογοητεύεται και, κατά συνέπεια, αυξάνει τις συμπεριφορές που θέλουμε να αποφύγουμε.
Επίσης, σύμφωνα με την ειδικό, πολλοί κηδεμόνες φέρονται στον σκύλο σαν να είναι παιδί, δίνοντας μεγάλη έμφαση στα χουζουρέματα/αγκαλιές στον καναπέ ή στο κρεβάτι τους. Αλλά αδιαφορούν για το πολύ σημαντικό κομμάτι της βόλτας και της εκτόνωσης του σκύλου, που είναι απαραίτητα για τη σωματική και την ψυχική του υγεία. Όχι, δεν χρειάζεται λιγότερη εκτόνωση ένας μικρόσωμος σκύλος. Όλοι οι σκύλοι έχουν ανάγκη τις βόλτες τους (τουλάχιστον 2-3 φορές την ημέρα) και την πνευματική τους εκτόνωση. Ανεξαρτήτως μεγέθους.
Ο σκύλος χρειάζεται καθοδήγηση και όρια
«Ο σκύλος χρειάζεται καθοδήγηση και όρια για να νιώσει ασφάλεια και να μπορέσει να αντεπεξέλθει στην απαιτητική μας καθημερινότητα στην πόλη. Ένα κουτάβι που δεν καθοδηγείται και δεν του θέτουμε όρια, είναι πολύ πιθανό να εξελιχθεί σε έναν ανεξέλεγκτο ενήλικα σκύλο. Και τότε, η δουλειά που θα χρειαστεί να καταβάλει ο κηδεμόνας, θα είναι σαφώς πολλαπλάσια», διευκρινίζει η κα Ζάχαρη.
Τα συναισθήματα που δεν έχει ο σκύλος
Οι άνθρωποι, όπως λέει η κα Ζάχαρη, έχουν πολύ συχνά την τάση να ερμηνεύουν συμπεριφορές ή αντιδράσεις του σκύλου με τις ανθρώπινες.
Για παράδειγμα: «Μου κατούρησε το κρεβάτι για να με εκδικηθεί, επειδή έφυγα για δουλειά», ή «Ζηλεύει όταν ασχολούμαι με το παιδί μου και τρώει το έπιπλο». Ή, ακόμη, «Ξέρει πολύ καλά τι τού λέω τώρα, αλλά με αγνοεί».
Ο σκύλος δεν έχει τόσο περίπλοκη σκέψη, τονίζει η κα Ζάχαρη, και σίγουρα δεν έχει καμία διάθεση να μάς εκδικηθεί. Αυτά που μπορεί εμείς να ερμηνεύουμε με βάση ανθρώπινες σκέψεις και συμπεριφορές, τις περισσότερες φορές ουδεμία σχέση έχουν με τις αντιδράσεις του σκύλου μας.
Όπως αντιλαμβάνεστε, ο σκύλος θέλει διαφορετική αντιμετώπιση, έτσι ώστε να κατανοήσει τι τού ζητάμε. Όπως, επίσης, οφείλουμε να γνωρίζουμε για ποιους λόγους μπορεί να εκδηλώνει συμπεριφορές που δεν επιθυμούμε. Αλλά και τον τρόπο που «σκέφτεται».
«Οι αλλαγές στη ρουτίνα μας μπορεί να προκαλέσουν μεγάλο άγχος και αναταραχή στον σκύλο μας, όπως και η μη κάλυψη των αναγκών του να φέρει διάφορες ανεπιθύμητες συμπεριφορές. Όπως αναφέραμε, είναι σημαντικό να ζητήσουμε την καθοδήγηση ενός επαγγελματία εκπαιδευτή από την αρχή της συγκατοίκησης μας. Για να μάς βοηθήσει να «διαβάζουμε» σωστά τις συμπεριφορές του σκύλου και να τον καθοδηγούμε με σεβασμό», υπογραμμίζει η κα Ζάχαρη.
Σεβόμαστε και κατανοούμε τη φύση του σκύλου
Και κάτι ακόμη που πρέπει να έχετε κατά νου:
«Αρκετοί κηδεμόνες, ως απόρροια των παραπάνω, υπερβάλλουν, πολύ συχνά, με την καθαριότητα του σκύλου τους. Ούτε που τον αφήνουν να ζήσει και να κυλιστεί στα χορτάρια σαν σκύλος. Για να μην τους λερώσει τα έπιπλα… Κάτι τέτοιο, μονάχα αφύσικο μοιάζει για ένα ζώο. Και μπορεί να οδηγήσει σε πολλά θέματα συμπεριφοράς», αναφέρει η κα Ζάχαρη.
Οι ανάγκες ενός σκύλου είναι διαφορετικές από εκείνες ενός παιδιού, όπως τονίζει η κα Ζάχαρη, και είναι πολύ λογικό. Η αλήθεια είναι ότι ο σκύλος έχει ανάγκη να μυρίσει, να σκάψει, να μασήσει, να τρέξει και να έρθει σε επαφή με τη φύση.
Τέλος, η κα Ζάχαρη μάς βάζει σε σκέψη: «Οι σκύλοι μας καθημερινά προσπαθούν να αντεπεξέλθουν στις χαώδεις συνθήκες των πόλεων, όπου ζούμε. Μάς ακολουθούν σε διάφορες δραστηριότητες ή μέρη που, ενδεχομένως, δεν τους αρέσουν καθόλου. Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε, λοιπόν, ως φόρο τιμής στον καλύτερο μας φίλο, είναι να του αφιερώνουμε ουσιαστικό χρόνο: τακτικές βόλτες σε πάρκα ή βουνά».