Το προσωπικό ενός κέντρου διάσωσης άγριων ζώων στη Βιρτζίνια ντύνεται αλεπού για να ταΐσει και να βοηθήσει ένα ορφανό αλεπουδάκι που κατέληξε στο κέντρο μόλις λίγες ώρες μετά τη γέννησή του.
Βίντεο που μοιράστηκε το Κέντρο Άγριας Ζωής του Ρίτσμοντ δείχνει ένα μέλος του προσωπικού να φοράει ένα κάλυμμα κεφαλής κόκκινης αλεπούς καθώς ταΐζουν ένα μικροσκοπικό αλεπουδάκι με μια σύριγγα τροφοδοσίας, καθώς αυτό κάθεται πάνω σε ένα μεγάλο λούτρινο ζώο αλεπού που υποτίθεται ότι μιμείται τη μητέρα του.
Ένα μικρότερο λούτρινο ζώο τοποθετήθηκε επίσης στην περίφραξή της και το αλεπουδάκι φαίνεται να κουλουριάζεται πάνω του, όπως όλα τα νεογέννητα «κουτάβια» γατάκια ή σκυλάκια αγκαλιάζονται με τα αδερφάκια τους για να κρατηθούν ζεστά.
Η πρακτική της απόκρυψης των ανθρώπων είναι κοινή στις εγκαταστάσεις άγριας ζωής, αν και δεν το κάνουν όλοι με μάσκες – Αντ’ αυτού «μπορεί απλώς να φορούν μεγαλύτερα ρούχα ή να φορούν κουκούλες»
Η ιδρύτρια και εκτελεστική διευθύντρια του κέντρου άγριας ζωής Μελίσσα Στάνλεϊ, μιλώντας στην USA TODAY την Τετάρτη, δήλωσε ότι η τακτική αυτή αναπτύσσεται για να διασφαλιστεί ότι τα ζώα δεν θα συνηθίσουν τους ανθρώπους, καθώς ο μακροπρόθεσμος στόχος είναι να επανενταχθούν πίσω στη φύση όταν θα είναι αρκετά δυνατά για να συντηρηθούν μόνα τους. Το βίντεο που ακολουθεί είναι τις πρώτες ώρες αφότου το αλεπουδάκι βρέθηκε και παραδόθηκε για διάσωση.
Για ποιον λόγο φορούν τη μάσκα της αλεπούς
Η Στάνλεϊ δήλωσε ότι η πρακτική της απόκρυψης των ανθρώπων είναι κοινή στις εγκαταστάσεις άγριας ζωής, αν και δεν το κάνουν όλοι με μάσκες, και αντ’ αυτού «μπορεί απλώς να φορούν μεγαλύτερα ρούχα ή να φορούν κουκούλες». Η ιδρύτρια πρόσθεσε ότι στην Κίνα, οι φροντιστές που μεγαλώνουν τα μικρά πάντα, ντύνονται με μια πλήρη στολή πάντα για να εμποδίσουν τα μικρά να συνηθίσουν την ανθρώπινη αλληλεπίδραση.
«Είναι σημαντικό να διασφαλίσουμε ότι τα ορφανά που μεγαλώνουν σε αιχμαλωσία δεν θα αποτυπωθούν ή δεν θα συνηθίσουν στους ανθρώπους», ανέφερε το κέντρο στην ανάρτησή του στο Facebook. «Για να το αποτρέψουμε αυτό, ελαχιστοποιούμε τους ανθρώπινους ήχους, δημιουργούμε οπτικά εμπόδια, μειώνουμε τον χειρισμό, μειώνουμε τις πολλαπλές μεταφορές μεταξύ διαφορετικών εγκαταστάσεων και φοράμε μάσκες για τα είδη» δήλωσε η Στάνλεϊ.
Η Στάνλεϊ είπε ότι κατάφεραν να προμηθευτούν τη μάσκα αλεπούς από το Amazon και ότι δεν χρειάζεται να μιμείται ακριβώς το είδος, δεδομένου ότι το «γατάκι» δεν έχει ανοίξει ακόμη εντελώς τα μάτια του. Αυτό σημαίνει ότι η όρασή της είναι ακόμη θολή. «Θέλω απλώς να βλέπει τη σιλουέτα μιας αλεπούς», δήλωσε η Στάνλεϊ.
Μοναχική επιζών
Η νεογέννητη αλεπού ήταν μόλις λίγων ωρών όταν την έφεραν στο Κέντρο Άγριας Ζωής του Ρίτσμοντ στις 29 Φεβρουαρίου, δήλωσε η Στάνλεϊ, με το ομφάλιο λώρο να κρέμεται ακόμα.
Η Στάνλεϊ δήλωσε ότι το αλεπουδάκι ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά σε ένα σοκάκι στο Ρίτσμοντ από έναν άνδρα που έβγαζε βόλτα το σκύλο του, ο οποίος το πήγε σε μια τοπική κοινωνία ανθρώπων, νομίζοντας ότι ήταν γατάκι. Όταν το προσωπικό της ανθρωπιστικής οργάνωσης συνειδητοποίησε ότι επρόκειτο για αλεπού και όχι για γατάκι, τη μετέφεραν γρήγορα στο Κέντρο Άγριας Ζωής του Ρίτσμοντ για αποκατάσταση.
Η Στάνλεϊ δήλωσε ότι έγιναν προσπάθειες να επανενωθεί το αλεπουδάκι με τη μητέρα του, ενώ το προσωπικό του κέντρου κατάφερε να εντοπίσει τη φωλιά όπου μπορεί να γεννήθηκε το γατάκι.
Ωστόσο, ένας επιστάτης ασφαλείας του ακινήτου, όπου βρισκόταν η φωλιά, είπε στην Στάνλεϊ ότι οι αλεπούδες «ενδεχομένως παγιδεύτηκαν» από μια εταιρεία απομάκρυνσης άγριων ζώων. Η Stanley υποψιάζεται ότι το γατάκι έπεσε από το πίσω μέρος του φορτηγού του παγιδευτή ή από την παγίδα, δεδομένου του σημείου όπου βρέθηκε στο δρομάκι.
«Και έτσι, ήταν η μόνη επιζών», δήλωσε ο Στάνλεϊ.
Νέοι φίλοι
Το ορφανό αλεπουδάκι μεγαλώνει με σταθερό ρυθμό και θα μεταφερθεί σε μια άλλη εγκατάσταση άγριας ζωής στη Βιρτζίνια το ερχόμενο Σαββατοκύριακο, όπου θα γνωριστεί με τέσσερα άλλα αλεπουδάκια, τα οποία έχουν περίπου την ίδια ηλικία με αυτό. «Είναι πολύ σημαντικό να τα φέρουμε μαζί το συντομότερο δυνατό, ώστε να γνωρίζει ότι είναι αλεπού», δήλωσε η Στάνλεϊ.
Οι κόκκινες αλεπούδες δεν είναι ασυνήθιστες στη Βιρτζίνια και βρίσκονται συχνά σε δάση, λιβάδια, αγροκτήματα και αστικές περιοχές, σύμφωνα με το Τμήμα Πόρων Άγριας Ζωής της Βιρτζίνια. Το είδος είναι η μεγαλύτερη από τις αλεπούδες (σ.σ. αλλά όχι η ψηλότερη) και απαντάται σε όλο το βόρειο ημισφαίριο στην Ασία, τη Βόρεια Αφρική, την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική.
Το Κέντρο Άγριας Ζωής του Ρίτσμοντ είναι μια μη κερδοσκοπική οργάνωση που παρέχει φροντίδα σε άρρωστα, τραυματισμένα και ορφανά άγρια ζώα καθώς και σε άγρια εξωτικά κατοικίδια που βρίσκονται στη φύση.