Σημεία της ομιλία του Αχαιού βουλευτή της ΝΔ στη Βουλή:
Σημείο 1
Οι βουλευτές έχουμε , συνείδηση και υποχρέωση να υποστηρίζουμε τις απόψεις μας. Έχουμε και συνέπεια.
Θεωρώ χρέος μου, να εκφράσω την άποψη μου και να εκθέσω τους προβληματισμούς μουγια το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα εδώ.
Ένα σχέδιο νόμου που μπήκε έντονα στη δημόσια συζήτηση τον τελευταίο χρόνο.
Που υποστηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό από επαγγελματίες της επικοινωνίας, πρόσωπα του λαιφστάιλ και της τηλεόρασης, ανθρώπους των μετρήσεων κοινής γνώμης, αλλά και αρθρογράφους που στοχοποιούν πρόσωπα που έχουν άλλη άποψη.
Όλοι αυτοί δεν θέλησαν απλώς να πείσουν την ελληνική κοινωνία για το πόσο αναγκαίος είναι ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών,
αλλά θέλησαν για άλλη μία φορά να ρίξουν στον Καιάδα της απαξίωσης όσους διαφωνούν με το σχέδιο νόμου, μιλώντας για «σκοταδισμό».
Στην αρχή υποστήριζαν το δικαίωμα στον γάμο, μετά την ισότητα στον γάμο και κατέληξαν στα δικαιώματα των παιδιών που βρίσκονται σε τέτοιους γάμους.
Από τη μία πλευρά, άλλαζαν το αίτημα να πειστεί η ελληνική κοινή γνώμη και από την άλλη στοχοποιούσανόποιον αντιδρούσε.
Ακόμα και για εμένα.
«Αυτός αν ήταν υπουργός θα έλεγε τα ίδια;»
Ότι ο Αντώνης Σαμαράς με βάζει να μην ψηφίσω το νομοσχέδιο.
Ενημερώνω λοιπόν κάθε ενδιαφερόμενο και είμαι σίγουρος ότι όλοι το καταλαβαίνετε.
Οι βουλευτές έχουμε , συνείδηση και υποχρέωση να υποστηρίζουμε τις απόψεις μας.
Έχουμε και συνέπεια.
Σημείο 2
Όταν μπαίνουμε σε μια διαδικασία αλλαγών σε ζητήματα
που άπτονται τον πυρήνα της κοινωνίας οφείλουμε να
είμαστε προσεκτικοί.
Όταν ήρθε στη Βουλή το σύμφωνο συμβίωσης εξέφρασα τη διαφωνία μου λέγοντας τότε ότι ανοίγει πόρτα και για την αναδοχή παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια.
Είπα, τότε, ότι δεν είναι το τέλος μιας εκκρεμότητας, αλλά η αρχή μιας σειράς από διεκδικήσεις που δεν ξέρουμε που θα φτάσουν.
Η τότε κυβέρνηση και οι υποστηρικτές του, απέρριπταν κατηγορηματικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο και έκαναν λόγο για σενάρια φαντασίας, για ανυπόστατες εικασίες συντηρητικών κύκλων.
2 χρόνια μετά έρχεται ο νόμος για την τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια.
Και τότε μας έλεγαν ότι λήγει μια εκκρεμότητα.
Αλλά σήμερα έχουμε το γάμο μεταξύ των ομόφυλων ζευγαριών.
Τί ακούμε και σήμερα?
Ότι τελειώνει μια εκκρεμότητα.
Και επιμένω, οι διεκδικήσεις θα συνεχιστούν και αυτό οφείλουν να το γνωρίζουν όλοι οι συνάδελφοι.
Μας λένε ότι δεν υπάρχει θέμα παρένθετης μητέρας, δεν υπάρχει θέμα γονέα 1 και γονέα 2.
Όμως σύμφωνα με την έκθεση της Επιστημονικής υπηρεσίας της βουλής όλες οι υφιστάμενες διατάξεις για το Δίκαιο της Συγγένειας αναφέρονται σε «πατρότητα» και «μητρότητα». Δεν αναφέρονται σε γονεϊκότητα.
Υπό την έννοια αυτή , συνεχίζει η έκθεση, τέκνα που θα γεννηθούν (π.χ με ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή) ή που θα υιοθετηθούν από ομόφυλα ζευγάρια, δεν θα μπορούν να συνδεθούν νομικά και με τους δύο γονείς τους, με ευθεία εφαρμογή των κείμενων διατάξεων για την ίδρυση συγγένειας που βασίζονται στα τεκμήρια της πατρότητας και της μητρότητας.
Τι σημαίνει αυτό?
Σημαίνει ότι σε λίγους μήνες – ενδεχομένως υπό την πίεση νέων τηλεοπτικών εκπομπών για τα προβλήματα που βιώνουν τα παιδιά ομόφυλων οικογενειών – θα κληθούμε ξανά να ψηφίσουμε όσα σήμερα λέμε ότι δεν πειράζουμε.
Υπάρχει δηλαδή το ενδεχόμενο… μην σας πω η βεβαιότητα… ότι θα έρθει νομοσχέδιο για την αντικατάσταση των όρων «μητέρας» και «πατέρας» με το Γονέας 1 και Γονέας 2.
Και μην έχετε καμία αμφιβολία ότι το ίδιο θα γίνει και με την παρένθετη μητρότητα. Όπως προκύπτει από την έκθεση της επιστημονικής υπηρεσίας το πρώτο ομόφυλο ζευγάρι που θα προσφύγει σε οποιοδήποτε δικαστήριο επειδή του απαγορεύεται να αποκτήσει παιδί μέσω παρένθετης θα δικαιωθεί καθώς με το νομοσχέδιο που συζητούμε σήμερα επιτρέπουμε την αναγνώριση παιδιών ομόφυλων ζευγαριών που αποκτούνται με παρένθετη στο εξωτερικό.
Σημείο 3
Πιστεύω στην εξέλιξη, όχι όμως στο γκρέμισμα ταυτοτικών θεσμών του έθνους όπως είναι η οικογένεια. Στη δική μου αντίληψη το να είσαι κατά του γάμου των ομοφύλων δεν σημαίνει ότι είσαι κατά των δικαιωμάτων τους και σε καμία περίπτωση ότι είσαι ομοφοβικός.
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από αυτά που λέει ότι λύνει.
Μετά από αυτό τί? Που θα σταματήσουμε?
Πρώτον ο γάμος δεν είναι δικαίωμα, είναι επιλογή.
Δεύτερον, οι επιθυμίες δεν αποτελούν δικαίωμα.
Και όσον αφορά τα δικαιώματα των παιδιών θα μπορούσαν κάλλιστα να καλυφθούν με επέκταση του συμφώνου συμβίωσης.
Ακούω κάποιες σοφιστείες : «Αφού δεν το ψήφισες γιατί ζητάς την επέκτασή του» ?
Και απαντώ: Οι νόμοι του Κράτους υπάρχουν και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να λύνουν προβλήματα.
Στη δική μου αντίληψη το να είσαι κατά του γάμου των ομοφύλων δεν σημαίνει ότι είσαι κατά των δικαιωμάτων τους και σε καμία περίπτωση ότι είσαι ομοφοβικός. Σημαίνει ότι διαφωνείς με την αλλοίωση της έννοιας της οικογένειας.
Το νέο οικογενειακό σχήμα που φέρνει αυτό το νομοσχέδιο είναι για εμένα το πρόβλημα. Ταυτόχρονα η προβληματική των δικαιωματιστών καταλήγει στην πλήρη βιολογική αποσύνδεση της οικογένειας, φοβάμαι ότι θα μας οδηγήσει στο μέλλον σε ολέθριες επιπτώσεις.
Σημείο 4
-Η woke ατζέντα - Η ατζέντας της αποδόμησης, της σύγχυσης - Το γκρέμισμα όσων συνιστούν την κοινή μας κληρονομιά. Όπου τα πρόσωπα της Μάνας και του Πατέρα υποβιβάζονται
Η σημερινή ατζέντα που συζητάμε, έχει και ευρωπαϊκόκαι παγκόσμιο πρόσημο.
Η woke ατζέντα έχει αρχίσει και εισχωρεί βίαια στην ζωή μας.
Η ατζέντας της αποδόμησης, της σύγχυσης.
Η οικογένεια από κύτταρο της κοινωνίας γίνεται ακόμα μια κορυφή που κατακτούν οι δικαιωματιστές.
Η οικογένεια για την Ελλάδα έχει ταυτοτικά χαρακτηριστικά και υποκαθιστά το κοινωνικό κράτος.
Η παραδοσιακή οικογένεια κράτησε όρθια τα μέλη της στην κρίση, κράτησε την κοινωνική συνοχή.
Σημείο 5
Ακούμε συχνά: με τη Δύση ή με την οπισθοδρόμηση?
Είναι λάθος για τη Δύση αυτός ο καταχρηστικός δικαιωματισμός που ενδύεται μια διχαστική και ακατανόητη καινοφανή γλώσσα, πολιτικής ορθότητας
Στη Σουηδία υπάρχει η εικόνα του παππού στο σπίτι?
Στη Δανία φυλάει η μαμά τα παιδιά της κόρης της?
Στην Ολλανδία πληρώνει η γιαγιά τα φροντιστήρια του εγγονιού της ?
ή στην Αγγλία μένεις με τους γονείς σου μέχρι τα 30?
Και όλες οι ευρωπαϊκές κοινωνίες που αποφάσισαν να γίνουν πολυπολιτισμικές να υιοθετήσουν την ατζέντα των δικαιωματιστών τί ζουν τώρα?
Είναι λάθος για τη Δύση αυτός ο καταχρηστικός δικαιωματισμός που ενδύεται μια διχαστική και ακατανόητη καινοφανή γλώσσα, πολιτικής ορθότητας.
Το 20% των βουλευτών του CDU ψήφισε το νόμο στη Γερμανία και το 50% των συντηρητικών στην Αγγλία.
Σημείο 6
Γιατί δεν πρέπει να ακούμε τη θέση της Εκκλησίας σε ένα κράτος και μία κοινωνία που έχει άρρηκτους δεσμούς και ταυτοτική σχέση μαζί της?
Ταυτόχρονα βλέπουμε μία προσπάθεια να απομονωθεί ο ήπιος και τεκμηριωμένος λόγος της Εκκλησίας και να προβάλλονται μόνο ακραίες φωνές.
Η οικογένεια, μαζί με την πίστη μας είναι αναπόσπαστα και αδιαίρετα δομικά στοιχεία της ταυτότητας του έθνους μας.
Οφείλουμε να διαφυλάξουμε τις αρχές και τις αξίες μας που είναι πέρα και πάνω από εμάς, χαρακτήρισαν την πορεία του γένους μας και τους χρωστάμε την ύπαρξή μας.
Σημείο 7
Η μεγάλη Νέα Δημοκρατία απευθύνεται σε όλο το φάσμα της κοινωνίας. Απευθύνεται και στους φιλελεύθερους και τους συντηρητικούς
Και για να προλάβω όσους θα σπεύσουν να μιλήσουν για διάσταση απόψεων στη Νέα Δημοκρατία.
Η μεγάλη Νέα Δημοκρατία απευθύνεται σε όλο το φάσμα της κοινωνίας. Απευθύνεται και στους φιλελεύθερους και τους συντηρητικούς.
Η μεγάλη κεντροδεξιά φιλελεύθερη παράταξη εμπεριέχει και τους φιλελεύθερους και τους μοντέρνους δεξιούς.
Κέντρο αναφοράς του φιλελευθερισμού είναι το φυσικό
άτομο, τα δικαιώματα και οι ελευθερίες του.
Ενώ, της σύγχρονης δεξιάς μια ευρύτερη κοινότητα που
συνοψίζεται στη συμμετοχή,
στην ευθύνη,
στην προσφορά,
στο σεβασμό στους νόμους
και στο κράτος,
στον πατριωτισμό,
στη συμπερίληψη και όλα αυτά καταλήγουν στην
ατομική ευθύνη, χωρίς όμως να καταλύουν τους
κοινωνικούς δεσμούς.
Είναι σαφές ότι στα θέματα όπως ο γάμος των ομόφυλων, η σχέση εκκλησίας – κράτους και ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε το ιστορικό βάθος του έθνους δεν ταυτίζονται οι απόψεις μας.
Αυτό όμως είναι και η μεγάλη μας δύναμη. Έχουμε πολλά κοινά σημεία, συμπορευόμαστε και αυτό μας δίνει τη σημερινή πολιτική μας κυριαρχία.
Διαβουλευόμαστε και προχωράμε μπροστά για τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η Χώρα. Στην ασφάλεια, στην υγεία, στην παιδεία και στη δικαιοσύνη.
Ο Πρωθυπουργός της χώρας ξέρει τα σημεία που έχουμε αξιακές διαφωνίες, σέβεται την άλλη άποψη , θέλει τη σύνθεση και για αυτό το λόγο σε τέτοιου είδους θέματα δεν βάζει κομματική πειθαρχία.
Όσοι ψάχνετε να βρείτε κυβερνητικούς τριγμούς με βάση
τη διαφωνία σε αυτό το νομοσχέδιο , θα ψάχνετε πολύ.
