Οι Γιαγιάδες της Πλατείας Μαΐου στην Αργεντινή ανακοίνωσαν την Πέμπτη πως «βρήκαν» ακόμη ένα από τα παιδιά που είχαν κλαπεί επί των ημερών της στρατιωτικής δικτατορίας (1976-1983) από ζευγάρι που συνελήφθη το 1977 και κατόπιν εξαφανίστηκε χωρίς ίχνος, κατά σειρά το 131ο που έμαθε ποια είναι η αληθινή ταυτότητά του και το πρώτο έπειτα από περίπου τρία χρόνια.
«Με ευτυχία ανακοινώνουμε μια νέα ανακάλυψη (αληθινής) ταυτότητας», ανέφεραν οι «Abuelas» («Γιαγιάδες») στην ανακοίνωση Τύπου που δημοσιοποίησαν.
«Είναι λες κι αυτό το τέλος της χρονιάς ήθελε να ικανοποιήσει όλες τις επιθυμίες μας», πρόσθεσε η οργάνωση, υπαινισσόμενη την κατάκτηση του τίτλου στο Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου από την εθνική Αργεντινής. «Έπειτα από περίπου τρία χρόνια, γιορτάζουμε για μια φορά ακόμη τον εντοπισμό ενός εγγονιού».
Η εμβληματική πρόεδρος των Αμπουέλας, η Εστέλα ντε Καρλότο, εξήγησε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ότι το «εγγόνι υπ’ αρ. 131» έχει σήμερα ηλικία 44 ετών, διευκρινίζοντας πως είναι το παιδί δυο μαρξιστών αγωνιστών. Η Λουσία Ναντίν και ο Άλντο Κεβέδο, από τη Μεντόσα, συνελήφθησαν στο Μπουένος Άιρες τον Οκτώβριο του 1977. Η νεαρή, 19 ετών τότε, ήταν έγκυος σχεδόν τριών μηνών.
Η Εστέλα ντε Καρλότο, πάντα ενεργή στα 92 της χρόνια, εκτίμησε πως πιθανόν το «εγγόνι 131» γεννήθηκε στην ESMA, τη Σχολή Μηχανικού του Πολεμικού Ναυτικού, όπου πτέρυγα είχε μετατραπεί σ’ ένα από τα πιο διαβόητα κέντρα κράτησης και βασανιστηρίων της στρατιωτικής χούντας.
Ακριβώς στην πρώην ESMA, που έχει μετατραπεί σήμερα σε χώρο μνήμης, ανακοίνωσε τον εντοπισμό του «υπ’ αριθμόν 131», που ωστόσο απουσίαζε. Χρειάζεται γενικά καιρός προκειμένου οποιοσδήποτε εντοπίζεται να χωνέψει ποια είναι η αληθινή του ταυτότητα προτού εμφανιστεί δημόσια.
«Ο άνδρας αυτός δέχθηκε να κάνει εξέταση (σ.σ. DNA) και χθες η εθνική τράπεζα γενετικών δεδομένων μας ενημέρωσε για το ευτυχές νέο: είναι ο γιος της Λουσίας Ναντίν και του Άλντο Κεβέδο», είπε η κυρία ντε Καρλότο, επιδεικνύοντας μια φωτογραφία του ζευγαριού.
Επί στρατιωτικής δικτατορίας, εκατοντάδες παιδιά —κατά εκτιμήσεις κυμαίνονταν από 300 ως σχεδόν 500— αποσπάστηκαν από μητέρες που κρατούνταν και κατόπιν «εξαφανίζονταν» για να δοθούν σε κάποιο ζευγάρι που ήθελε αλλά δεν μπορούσε να αποκτήσει παιδί, συχνά προσκείμενο στο καθεστώς, με το σκεπτικό ότι έτσι θα μεγάλωναν παιδιά που θα σκέπτονταν «σωστά» από πολιτική σκοπιά.
Αναζητούνται ακόμη 300
Κατά τη διάρκεια 45 χρόνων ερευνών, είχαν «επιλυθεί» 130 υποθέσεις μέχρι χθες Πέμπτη, με άλλα λόγια είχε επαληθευτεί η πραγματική ταυτότητα των ανθρώπων αυτών. Η εξακρίβωση έχει συχνά οδηγήσει σε συγκινητικές συναντήσεις, ωστόσο ενίοτε γίνεται μετά τον θάνατο. Ωστόσο δεν είχε γίνει καμιά επίλυση τέτοιας υπόθεσης από το εγγόνι «υπ’ αριθμόν 130», τον Ιούνιο του 2019.
Τα τελευταία χρόνια έγιναν πολύ πιο σπάνιες οι εντοπισμοί, εν μέρει εξαιτίας της πανδημίας του νέου κορονοϊού, που για καιρό έκανε πιο δύσκολες τις επαφές και τις έρευνες.
Η οργάνωση των «Γιαγιάδων», στην οποία πρωτοστατεί πλέον νεότερη γενιά ακτιβιστριών, ξανάρχισε τις προσπάθειες που αποκαλούνται «αυθόρμητες», πηγαίνοντας από επαρχία σε επαρχία και καλώντας όποιον ή όποια αμφιβάλλει για την ταυτότητά του/της να πάει να συζητήσει, με πλήρη εμπιστευτικότητα, με ειδικά εκπαιδευμένους συμβούλους. Αν οι υποψίες επιβεβαιωθούν, προτείνεται κατόπιν να γίνει εξέταση DNA.
Οι Αμπουέλας αναζητούν ακόμη περίπου «300 άνδρες και γυναίκες, ηλικίας περίπου 45 ετών, που ζουν ανάμεσά μας με ψευδή ταυτότητα. Θα συνεχίσουμε να δουλεύουμε με την ελπίδα πως θα βρούμε όλους τους εγγονούς κι όλες τις εγγονές μας. Οπουδήποτε κι αν βρίσκονται στον κόσμο», υποσχέθηκε η κυρία ντε Καρλότο. «Είναι δουλειά υπομονής και αγάπης».
«Ξαναρχίζουμε να ονειρευόμαστε», κατέληξε, δανειζόμενη έναν στίχο από το τραγούδι-ύμνο των οπαδών της εθνικής ποδοσφαίρου της Αργεντινής, του «Μουτσάτσος».
Κατά εκτιμήσεις ΜΚΟ υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, περίπου 30.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν ή εξαφανίστηκαν κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής χούντας στη χώρα της Λατινικής Αμερικής.
