Απ’ τον καιρό της θητείας μου στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, ως Αντιπεριφερειάρχης της Περιφερειακής Ενότητας Αχαΐας, είχα δημοσίως επισημάνει την ανάγκη να τοποθετηθούν διαχωριστικές κορύνες στην εθνική οδό Πατρών-Πύργου, ενόσω θα εκτελούνταν εργασίες για την ανακατασκευή του δρόμου.
Και μάλιστα, ήμουν ο πρώτος που είχε ανοικτά ταχθεί υπέρ αυτής της προοπτικής. Άλλωστε, υπήρχε ήδη το προηγούμενο παράδειγμα στην εθνική οδό Πατρών -Κορίνθου, όπου οι κορύνες είχαν συντελέσει στη δραστική μείωση των τροχαίων ατυχημάτων. Και στην εξάλειψη, σχεδόν, των θανατηφόρων.
Ωστόσο, ο ανορθόδοξος τρόπος που τελικά επιλέχθηκε για την εφαρμογή του μέτρου στην Πατρών-Πύργου πραγματικά προξενεί απορίες. Σ’ ένα ήδη στενό εθνικό δρόμο, μεγάλης κυκλοφορίας, οι ρυθμίσεις που υιοθετήθηκαν -χωρίς κόμβους για τους κάθετους δρόμους, χωρίς λωρίδα έκτακτης ανάγκης, χωρίς διευκολύνσεις για τους κατοίκους των περιοχών- δημιουργούν νέα προβλήματα.
Προβλήματα που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, χωρίς να μειώνεται η αποτελεσματικότητα του μέτρου αναφορικά με την ασφάλεια των οδηγών, αν είχε προηγηθεί καλύτερη επεξεργασία όλων των παρεμβάσεων. Έχω τη γνώμη ότι αυτό, έστω και τώρα, έστω και εκ των υστέρων, θα πρέπει άμεσα να δρομολογηθεί. Επανεξέταση, δηλαδή, όλων των παρεμβάσεων με ουσιαστικές τροποποιήσεις, ώστε να υπηρετείται η ανάγκη τόσο της ασφάλειας του δρόμου όσο και της διευκόλυνσης των κατοίκων της περιοχής.
