Η ζωή και ο θάνατος έχουν τιμή

Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

 

 

Με την πολύ απλοική σκέψη μου, υποθέτω ότι οι ογκόλιθοι της ελευθερίας και της ιατρικής επιστήμης που διαδηλώνουν κατά των εμβολίων, των μασκών και άλλων τινών, έχουν γνώσεις που δεν διαθέτω. Υποθέτω ομως ότι στο πλαίσιο της βαθύτατης επιστημονικής και φιλοσοφικής αναζήτησής τους περί την ιατρική και την πολιτική επιστήμη, θα πληροφορήθηκαν ότι η ανθρώπινη ζωή έχει κάποιο κόστος. Το ίδιο βέβαια και ο θάνατος, που είναι η άλλη όψη του νομίσματος.

Υπό αυτή την έννοια, τι το πιο φυσικό, οι αρνητές του εμβολιασμού ναείναι πρόθυμοι να αναλάβουνκαι το κόστος της αρνήσεώς τους. Σε περίπτωση προσβολής τους έτσι από κορωνοϊό, θα μπορουν καταβάλλουν το τίμημα της νοσηλείας τους, όπως και της οποιαδήποτε μετά- νοσηλευτικής αγωγής. Ενδεχομένως δε, μετά από ενδελεχή έρευνα ως προς την προσωπική τους ευθύνη, να αναλαμβάνουν και το κόστος νοσηλείας ατόμων που μολύνθηκαν από αυτούς και από τα οποία κάποια ενδέχεται να χάσουν και τη ζωή τους.

Από φιλοσοφικής πλευράς,διαβεβαιώ του αρνητές, ότι δεν έχω κανένα πρόβλημα να καταλάβω και να συμμεριστώ τις θέσεις και απόψεις της Αυν Ράντ και του Ρόμπερτ Νόζικ κορυφαίων ελευθεριστών, που σωστά υποστηρίζουν, ότι οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να ζουν και να πεθαίνουν με οποιοδήποτε τρόπο επιθυμούν. Κανένα πρόβλημα επίσης για το αν κάποιοι θέλουν να εμβολιάζονται ή όχι. Ούτε είμαι αφελής να πιστεύω ότι αρκετά από τα μέτρα που έλαβαν οι ανά τον κόσμο κυβερνήσεις δεν αποσκοπούν στην ενίσχυση του κρατισμού και της εξουσίας.

Το πρόβλημα με τους αρνητές του εμβολιασμού είναι ότι χλευάζουν τη νοημοσύνη μου.Θέματα όπως η ελευθερία της επιλογής και η προσωπική ευθύνη,τα έχουν γραμμένα σε καλά κρυμμένα κιτάπια.Με τις αρνήσεις τους, στην ουσία,θέλουν  να εξυπηρετήσουν τον εγωισμό τους εις βάρος μου, δηλαδή με εμένα να πληρώνω το λογαριασμό. Και αυτό δεν έχει καμιά σχέση με την ελευθερία και την ελευθεριακή θεώρηση μεγάλων στοχαστών. Οι συμπεριφορές των αρνητών του εμβολιασμού είναι μια σκέτη απάτη, την οποίαν καλούνται να πληρώνουν ακόμα και με τη ζωή τους ανύποπτα θύματα. Τελεία και παύλα και όλα τα άλλα τα ακούω βερεσέ.

Όσο για κάποιους αγύρτες της πολιτικής και της δημοσιογραφίας που τους στηρίζουν, καλά θα έκαναν να μην μιλάνε για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου.

 

Διαβάστε επίσης