Δεν είναι απίθανο τα βαφτίσια να έγιναν σε κάποια αμμουδιά θερινής χαλάρωσης ημίγυμνων σωμάτων, με τη θάλασσα και τα κυνήγια της να προσφέρουν το υπόδειγμα. Τότε που το μάτι των αντρών γίνεται λεπίδι και η γλώσσα τους αποχαλινώνεται· σιωπηρά, αν βρίσκονται σε μεικτή παρέα και υποδύονται αυτό που δεν είναι, ή φωναχτά, αν η συντροφιά είναι αποκλειστικά αρσενική. Οποιος πάντως κι αν βάφτισε καμάκι το καμάκι, ήξερε καλά τι έκανε.
Δανείστηκε το όνομα ενός αλιευτικού εργαλείου, ξύλινου ή σιδερένιου, με μία ή και παραπάνω αιχμηρές απολήξεις, για να βαφτίσει το «έντονο και συνήθως αδιάκριτο φλερτ, κυρίως από άνδρα», και συνεκδοχικά «τον άνδρα που του αρέσει να φλερτάρει με τέτοιο τρόπο». Τα ερμηνεύματα είναι από το «Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας» της Ακαδημίας Αθηνών, όπου και το λήμμα «καμάκωμα: πβ. κόρτε, πέσιμο». Κανένα καμάκι, πάντως, δεν θα πει ποτέ ότι κορτάρει.
Υπάρχουν, βέβαια, και άντρες που δεν εννοούν το φλερτ σαν άγρια θηρευτική επιχείρηση. Μάλλον όμως είναι ισάριθμοι με όσους δεν πιστεύουν ότι οι τουρίστριες, ιδίως οι Αγγλίδες και οι Σκανδιναβές, απαυδισμένες με τους ξενέρωτους συζύγους τους, έρχονται στα γαλανά νησιά μας για να γνωρίσουν τον αληθινό έρωτα με κάποιον από τους απογόνους του πραξιτέλειου Ερμή, που ταυτοχρόνως έχει και μια ρίζα από Διόνυσο.
Στην προχθεσινή έρευνα της Prorata, πάντως, δεν απάντησαν ξένες. Ελληνίδες απάντησαν. Περίπου επτά στις δέκα (το 65%) είπαν πως έχουν υποστεί σεξουαλική παρενόχληση ή κακοποίηση, κυρίως στον δρόμο και στον χώρο εργασίας, όπου το «αθώο φλερτ» υπηρετείται από την απειλή της απόλυσης και το σαδιστικά ταυτόχρονο δέλεαρ της προαγωγής. Το 87% των ερωτηθέντων (ο μέσος όρος του 94% των γυναικών και του 80% των αντρών) συμφωνεί ότι δύσκολα δικαιώνεται μια γυναίκα που υπήρξε θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης. Αυτό εξηγεί τον δισταγμό των θυμάτων να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη και τον φόβο τους ότι, και στους δικούς τους αν εκμυστηρευθούν το δράμα τους, μάλλον θ’ ακούσουν παραινέσεις «να σωπάσουν και να ξεχάσουν». Λες και τέτοια τραύματα επουλώνονται με δυο-τρία επιδερμικά ράμματα.
Αιώνες κι αιώνες πέρασαν με τη γυναίκα θήραμα ή κτήμα, ενίοτε δε και απλό πράγμα, που, δίχως να το ρωτήσουν, το μετακινούν από σπίτι σε σπίτι σαν τμήμα της προίκας. Οσοι ενοχλούνται από κινήματα όπως το «MeToo» ή από τον φεμινισμό εν γένει, δεν ενοχλούνται τελικά από το τι λένε οι γυναίκες. Ενοχλούνται από το ίδιο το γεγονός ότι μιλούν.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
