Είδα κι εγώ το φανελάκι του Σωτήρη Τσιόδρα. Όμως η μικρή εικόνα πέρασε από μπροστά μου κι έμεινε η μεγάλη, η δυνατή. Εκείνη από το μήνυμα που εξέπεμψε ο καθηγητής. Που ανάλωσε τη ζωή του στην επιστήμη, που γαλούχησε την καθημερινότητά του στην έρευνα.
Δεν περίμενα, αλήθεια, να φοράει άλλο φανελάκι ο καθηγητής. Δεν παραξενεύτηκα από την εικόνα. Θα την περιεργαζόμουν, ίσως, αν στη θέση του ήταν κάποιος ή κάποια που νοιαζόταν να "ψαρέψει" ακόλουθους στο insta, ή likes στο facebook.
Όταν όμως ιδρώνεις και μάχεσαι για την επιστήμη, δεν σ' ενδιαφέρει ο λεκές στη φανέλα.
Σε νοιάζει μόνο η νίκη της επιστήμης. Κι ας λερώσεις τη φανέλα, τη μπλούζα, το παντελόνι.
Ναι, αυτή τη φανέλα ήθελα να φοράει ο καθηγητής Τσιόδρας. Γιατί αυτή του πρέπει. Λερωμένη, ιδρωμένη, μακριά από τα ψεύτικα T-Shirts καθωσπρεπισμού του "insta" και του "face".
Αληθινός μαχητής της επιστήμης, χωρίς καμία ανάγκη για ματαιοδοξία και κοσμικότητες.
Εδώ εγώ τελειώνω.
Όποιος θέλει ας συνεχίσει με Βίσση και Βανδή...