Ο Ναός είναι κλειστός.
Οι πόρτες δεν θα ανοίξουν για την μεγάλη γιορτή.
Οι πιστοί θα μείνουν στο σπίτι περιμένοντας τη λύτρωση, προσευχόμενοι για τη σωτηρία από τον εφιάλτη.
Ο Άγιος θα ακούσει τις προσευχές που θα αναπέμψει το χριστεπώνυμο πλήθος. Και θα δεηθεί υπέρ υγείας. Στο πλάι όλων εκείνων που δίνουν τη μάχη για τη ζωή, μόνοι χωρίς επισκέψεις, χωρίς συντροφιά.
Πάνω στο κρεβάτι της παγωμένης Μονάδας που το ζεσταίνει η έννοια και η φροντίδα του γιατρού και του νοσηλευτή. Μόνος και ο Άγιος εκεί. Προσεύχεται χωρίς κερί και λιβάνι. Για τη Σωτηρία των ανθρώπων, για την υγεία των κατακεκλιμένων.
Για την αγωνία των αγαπημένων τους που δεν μπορούν να τους κρατήσουν το χέρι. Γιατί και εκεί οι Θύρες είναι κλειστές. Ας προσευχηθούμε κι εμείς μαζί του. Ναι, εμείς, που μπορούμε να δούμε τους ανθρώπους και να γιορτάσουμε μαζί με τους αγαπημένους μας. Και ο Άγιος εκεί, μόνος θα κάνει αυτό που πρέπει.
Για εκείνους που πρέπει.Και όταν με το καλό οι Θύρες του Ναού ανοίξουν, ας τον επισκεφθούμε με Φόβο Θεού, και πιο συνετοί και ώριμοι ας τον ευχαριστήσουμε που πρέσβευσε υπέρ ημών. Χρόνια Πολλά