Το να χτίζει κανείς ένα προφίλ αδικημένου για να κερδίσει τη συμπάθεια και την ψήφο είναι λυπηρό. Το να προσβάλλεις τους συντρόφους σου, λες και το δικαίωμα αυτό σου το δίδει η καταγωγή ή η ιστορία, είναι απαράδεκτο. Τουλάχιστον στην δημοκρατική παράταξη είμαστε όλοι ίσοι. Γι’ αυτό με την κυρία Σολωμού θα συμφωνήσουμε σε κάτι. Κρινόμαστε από τις πράξεις μας.
Σολωμού σε Σκανδάμη: Κρινόμαστε από τις πράξεις μας
Γι’ αυτό και διάβασα με θλίψη την απρόκλητη και αναιδή επίθεση της στο πρόσωπό μου, που αφενός με πλήττει ηθικά απαράδεκτα, αφετέρου παρουσιάζει μια δημιουργική αντίληψη της πραγματικότητας που υποκινείται από μια τεράστια προσωπική αγωνία. Την αγωνία των ψήφων της. Η οποία βεβαίως δεν αφορά την κοινωνία.
Οφείλω να επισημάνω ότι
α) πρώτη η ίδια με κάλεσε αμέσως μετά τις εκλογές για να μου πει ότι η διαφορά των δύο σταυρών με την οποία είχα προηγηθεί στις εκλογές, θα έπρεπε να τύχει επανεξέτασης,
β) δεν εδόθησαν λόγοι ούτε ανελήφθησαν αμοιβαία οποιεσδήποτε δεσμεύσεις ή παραιτήσεις, αλλά ο καθένας άσκησε ανεξάρτητα τον σχετικό έλεγχο στα ψηφοδέλτια,
γ) η ίδια δεν έχει απολέσει οποιοδήποτε δικαίωμα αντίδρασης στην αναζήτηση των ψήφων προτίμησης, όπως αβάσιμα ισχυρίζεται, αλλά έχει πλήρη δικαιώματα να προβάλλει τώρα ότι θεωρεί ότι στερήθηκε με την ελπίδα ότι κάλλιστα θα μπορούσε και αυτή να κερδίσει στην δικαστική διαδικασία.
δ) οι νόμιμες διεκδικήσεις συνυποψηφίων δεν αποτελούν υπονομεύσεις προς άλλους υποψηφίους,
ε) μάλιστα από τη μεριά μου, ήδη από πέρυσι και συγκεκριμένα στις 30 Ιουλίου 2019 απευθύνθηκα στα αρμόδια όργανα του κόμματός μου και στην ταυθήμερη επιστολή μου μεταξύ άλλων εξέθεσα τα ακόλουθα επί λέξει :
«…εντόπισα δεκάδες ψηφοδέλτια, οι σταυροί των οποίων δεν μου επιμετρήθηκαν, ενώ υπήρξαν και εις βάρος μου λάθη, όπως λ.χ. κατά τη μεταφορά των σταυρών προτίμησης από τα πρακτικά στον πίνακα σταυροδοσίας.
Δηλαδή, κατ’ εύλογη κρίση δικαστηρίου μπορεί να μου επιμετρηθούν σταυροί προτίμησης ή και να αφαιρεθούν άλλοι από την συνυποψήφιά μου και να αλλάξει η σειρά κατάταξης.
Παρ’ όλα αυτά ξέρω ότι τα κρίσιμα ζητήματα αφορούν στους μετεκλογικούς στόχους της παράταξης και στην καθιέρωσή μας ως υπεύθυνης και δημοκρατικά ριζοσπαστικής πολιτικής δύναμης. Στόχο στον οποίο στρατευόμαστε όλοι και πρέπει να τον επιδιώξουμε αταλάντευτα.
Στο πλαίσιο αυτό κατανοώ ότι το συμφέρον της παράταξης μας υπερέχει κάθε προσωπικής επιθυμίας και όχι η ανάλωση των συνυποψηφίων σε μακρές, επίπονες και κοστοβόρες διαδικασίες, που στο τέλος κανείς δεν θυμάται πως και γιατί ξεκίνησαν, αλλά θυμάται τον απόηχό τους.
Ως εκ τούτου σας ενημερώνω ότι δεν έχω αντίρρηση να μη συζητηθεί σχετική ένστασή μου στο ΑΕΔ για την αναγνώριση της πραγματικής σταυροδοσίας μου, εφόσον πολιτικά ήθελε σταθμιστεί ότι αυτό θα μπορούσε να δώσει λάθος μηνύματα για την εικόνα της παράταξης και τις επιθυμίες των στελεχών μας και εφόσον βέβαια δεν ευσταθούν διακινούμενες -θέλω να πιστεύω ανεύθυνα- πληροφορίες, για εκκένωση της καταληφθείσας βουλευτικής θέσης». Στην επιστολή μου αυτή δεν έλαβα απάντηση.
στ) αν δεν ήξερε η κ. Σολωμού ποιο είναι το αρμόδιο όργανο που παρέλαβε την άνω επιστολή μου θα μπορούσε να με ρωτήσει τηλεφωνικά και όχι να αναπαράγει στον τύπο μια τεράστια ανώφελη εσωστρέφεια.
Όπως προκύπτει και από την σε ανύποπτο χρόνο (30-7-2019) επιστολή μου προς την παράταξή μου, δεν είναι αυτοσκοπός η διεκδίκηση των ψήφων που μου ανήκουν, αλλά μόνον η παραταξιακή ηρεμία και κοινή στόχευση.
Αντίθετα βεβαίως με την αγαπητή Κατερίνα, που με κακότεχνο και επιλήψιμο τρόπο μετατρέπει σε προσωπικό της reality μια αδιάφορη διαδικασία για την κοινωνία. Μάλιστα, το πράττει με προκλητικό, περιφρονητικό και υπερφίαλο ύφος προς εμένα, που δεν αντιστοιχεί στην ιδιότητά της.
Την επόμενη φορά ας μιλήσουμε για όσα πραγματικά απασχολούν την Αχαΐα και την Ελλάδα.
Υ.Γ. Σταματώ εδώ. Και επειδή θεωρώ ότι η κ. Σολωμού θα θελήσει, όπως έχει μάθει, να έχει πάντα την τελευταία λέξη, δεν θα απαντήσω πάλι. Εκτός κι αν πρέπει.
