Οι 111 της Κοινωφελούς στον Δήμο Πατρέων: Θέλουμε να γίνουμε εργαζόμενοι με ίσα δικαιώματα

"και σταθερότητα στη εργασία μας"

Σε ανακοίνωση των εκπροσώπων των Εργαζομένων Κοινωφελούς Εργασίας Δήμου Πατρέων, αναφέρονται τα εξής:

Είμαστε 111 εργαζόμενοι, που παρά το γεγονός ότι δεχτήκαμε πόλεμο από πληθώρα πολιτικών δυνάμεων και συμφερόντων, εργαζόμαστε ακόμη στο Δήμο της Πάτρας όπως επίσης μαχόμαστε ενάντια στις καταστροφικές πολιτικές και πρακτικές της κρατικής και μη εξουσίας που καταπατά εργασιακά δικαιώματα. Συγκεκριμένα, ξεκινήσαμε ως εργαζόμενοι στο σύγχρονο σκλαβοπάζαρο που ονομάζεται κοινωφελής εργασία. Σε ένα πρόγραμμα ελαστικής εργασίας που με περίτεχνο τρόπο καταργεί εργασιακά δικαιώματα και δικαιολογεί μισθούς πείνας για τα ίδια ωράρια, ευθύνες και υποχρεώσεις, με τους ελάχιστους μόνιμους εργαζόμενους που έχουν απομείνει μετά τις μνημονιακές πολιτικές. Με το πέρας της σύμβασης πεταχτήκαμε στον κάλαθο των αχρήστων με πολλούς από εμάς να μην δικαιούνται ούτε ταμείο ανεργίας.

Έτσι, ξεκινήσαμε να διεκδικούμε πίσω τις δουλειές μας την ώρα που επαγγελματίες «εργατοπατέρες» και δικηγόροι μας εγκλώβιζαν σε άκαρπους δικαστικούς αγώνες με απώτερο σκοπό να μας παγιδεύσουν σε μια μάχη που δεν θα κερδίζαμε ποτέ, ενώ εκείνοι θα βολεύονταν χρησιμοποιώντας τον κόπο, τον αγώνα και τα χρήματά μας. Τότε, αποχωρήσαμε και έτσι γίναμε 111. Όσοι ενοχλήθηκαν από αυτό μας απείλησαν και μας συκοφάντησαν. Οι δημοκρατικές και διαφανείς μας διαδικασίες και ο καλοστημένος μηχανισμός τους είχαν ως αποτέλεσμα να εκμεταλλευτούν το δρόμο που ανοίξαμε κάνοντας τη δίκη τους την ίδια μέρα με την προγραμματισμένη δικιά μας δίκη. Το αποτέλεσμα των δύο αποφάσεων αφήνει πολλά ερωτηματικά καθώς στις διαδοχικές δίκες αυτές (ίδια μέρα, ώρα, ίδιο δικαστή) εμείς κερδίσαμε προσωρινή διαταγή με ισχύ ένα μήνα ενώ οι πρώτοι με διάρκεια τριών μηνών. Αυτή η αδικία μας έκανε όμως ακόμα πιο αποφασιστικούς και με όπλο μας το σύνθημα «Ίση Αντιμετώπιση» βρεθήκαμε σε κάθε πεδίο μάχης.

Η φωνή μας ήταν τόσο σαφής και απρόσβλητη από συκοφαντίες που από μόνο του το γεγονός αυτό οδήγησε στην επίπονη για πολλούς απόφαση για αναβολή της δίκης μας για άλλον ένα μήνα. Η δημοτική αρχή έπραξε τότε το αυτονόητο για την αποκατάσταση της αδικίας, την αναζήτηση πόρων για τους μισθούς μας και την παραμονή μας.

Η κυβέρνηση όμως σιωπά επιδεικτικά αφήνοντας απλήρωτους εργαζόμενους που δουλεύουν μήνες κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες(όπως η απειλή του COVID19) σε ζωτικής σημασίας θέσεις ενώ πολλοί ανήκουν και σε ευπαθείς ομάδες. Εμείς από την μεριά μας θέλουμε να φτάσει το θέμα στη Βουλή των Ελλήνων, να συζητηθεί και από "δήθεν" ωφελούμενοι του κοινωφελούς προγράμματος να γίνουμε εργαζόμενοι με ίσα δικαιώματα και σταθερότητα στη εργασία μας χωρίς το άγχος της εξόδου για εμάς και τις οικογένειές μας. Για εμάς κανένα αφήγημα δεν αγιάζει ούτε το Σκοπό ούτε τα Μέσα για την καταπάτηση εργασιακών δικαιωμάτων και για ίση αντιμετώπιση. Έτσι ζητάμε τη στήριξη κάθε δημοκρατικής πολιτικής δύναμης στο δίκαιο αγώνα μας.

Διαβάστε επίσης