Πέθανε το βράδυ της Παρασκευής ο γνωστός πατρινός επιχειρηματίας Χριστόφορος Πετρής. Το τελευταίο διάστημα αντιμετώπιζε προβλήματα με την υγεία του και νοσηλευόταν. Είχε ασχοληθεί εκτός από επιχειρήσεις στην Πάτρα και το εξωτερικό και με τα τοπικά ΜΜΕ.
Σπούδασε στο Πολυτεχνείο Θεσσαλονίκης, αλλά από φοιτητής ασχολήθηκε με το επιχειρείν και το εμπόριο. Στην Πάτρα δημιούργησε τη θρυλική καφετέρια «Νάπολι» στην πλατεία Όλγας, ήταν η πρώτη καφετέρια της Πάτρας, και στη συνέχεια την πρώτη πιτσαρία στην οδό Μαιζώνος και αμέσως μετά το πρώτο κατάστημα εστίασης σελφ-σέρβις στην Πάτρα. Πάντα πρωτοπόρος επιχειρηματικά.
Μετά την Πάτρα, ήλθαν οι επιχειρήσεις στο εξωτερικό, με ιδιαίτερη έμφαση στον ξενοδοχειακό κλάδο όπου δραστηριοποιείτο μέχρι και σήμερα. Ωστόσο, σταθερά η βάση του ήταν η Πάτρα, εδώ που με την Ουρανία επέλεξαν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους και να διατηρούν στενή σχέση με γονείς, αδέλφια και άλλους συγγενείς.
Για ένα διάστημα διετέλεσε πρόεδρος της Ερασιτεχνικής Παναχαϊκής.
Ο Γιώργος Κοτοπούλης αποχαιρέτησε τον φίλο του με αυτή την ανάρτηση:
Καλο ταξιδι φιλε μου Χριστοφορε Πετρή.Σε γνώρισα παιδι,στο Villy's Park,φίλος του μπάρμπα μου του Πανούλη αλλα & του πατέρα μου του Γιαννη.Παντα κύριος με τη γυναίκα σου την Ουρανία.Χορους γλέντια ( απο μια βραδιά τέτοια & οι φωτό ) το χαμογελο & η καλη κουβεντα πάντα στο στόμα σου.Εφτιαξες την πρώτη καφετέρια στη Πάτρα το NAPOLI & τις πρώτες Spaggeteria πιτσαρίες.Μας έμαθες τον εσπρεσο την πίτσα & την καρμπονάρα.Οταν έφτιαχνα την ARENA the PLACE,δέχθηκα μεγάλο πόλεμο απο παντού.Απο τον τοτε κρατικό μηχανισμό μεχρι την οικογένεια μου,που έλεγε,που παει ο μικρος μεγάλο το άλμα-θα καταστραφεί.Σε κάλεσα & σου παρουσίασα την Arena γιαπί,περιγράφοντας σού τη συνεχεια.Σου είπα τον πόλεμο που δέχομαι,προχωρα Κοτοπουλακο μη φοβάσαι τωρα μπήκες στο χορό θα χορέψεις & θα χορέψεις καλα.Και ο Μαλιωρης ο συνέταιρος σου ειναι παιχτης καλος είπες.Εχω & το μικρότερο Κοτόπουλο το Ζαφ μαζι μου,ακόμα καλύτερα,ειναι αστέρι ο μικρος.Φευγοντας έβαλες πλάτη το έμαθα & σε ευχαριστω πολύ γιαυτο θα στο χρωστάω.Περασαμε εκατονταδες ατελείωτα βραδια μαζι συζητώντας,μου έκανες καταπληκτικά μαθήματα μεχρι & λίγες μέρες πριν φύγεις άδικα.Μεγαλο το κενό που αφήνεις πίσω σου,Φιλε Χριστοφορε.Ευχομαι δύναμη στα παιδιά σου Σπηλιο & Σμαρω & στην Ουράνια τη γυναίκα σου που τοσο αγαπαγες για 44 χρονια.Ενα ποτήρι Grants θα υπαρχει εκει...Φιλε θα μου λείψεις.Πολλα φιλιά εκει στον ουρανο που πας & μερικα δάκρυα για έναν πραγματικό φιλο.Στο τελευταίο τηλέφωνο την Κυριακή που μιλήσαμε σου είπα δύναμη Σαγαπαω ρε φιλε & εγω ειπες ... Είχες στο τέλος μεγάλη ατυχία ..Καλο σου ταξιδι Ξερω οτι εκει που πας θα βρεις το Πανούλη το πατέρα μου το Γιαννη το Νικο Κρεμμυδα,το Νικο το Κουφη,Κωστα Σολλη & τον Κοζη που εφυγε πρόσφατα.
