Πάρτε τα όλα για μία σόμπα

ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΣΥΦΑΝΤΟΥ

 

Η ζωή είναι γεμάτη από γεγονότα. Μεγάλα, μικρά, πολύ μικρά, ασήμαντα.

Σε αυτά πρέπει να έχεις στραμμένη την προσοχή σου. Μία βόλτα με τα πόδια μπορεί να σε φέρει αντιμέτωπο με δεκάδες εικόνες, που η καθεμιά ξεχωριστά να αποτελεί ένα και μόνο γεγονός, αλλά όλες μαζί να φτιάχνουν έναν ωραίο καθρέφτη που μέσα του συνωστίζονται τα γεγονότα μίας στιγμής αλλά με σπάνια αξία.

Ο Πατρινός μουσικός της ιστορίας μας είναι αυτός που από μόνος του έφτιαξε την ιστορία της Πρωτοχρονιάς με την οποία επέλεξα να κλείσω το 2019.

Βγήκε νύχτα από το κατάστημα. Κρατούσε το σαξόφωνό του στο χέρι. Αφού μέτρησε μερικά χαρτονομίσματα, βάζει στην τσέπη το μεροκάματο και πιάνει το δρόμο για το σπίτι. Είναι περασμένα μεσάνυχτα και η πόλη γιορτάζει. Ετοιμάζεται να υποδεχθεί το νέο έτος. Ο μουσικός χαλαρώνει, σκέφτεται πώς θα «την βγάλει» με τις υποχρεώσεις στο κλείσιμο της χρονιάς. Και ξαφνικά, ενώ κάνει μία «βόλτα» στο διαδίκτυο, βουρκώνει.

Διαβάζει την έκκληση για σόμπες που θα παραδοθούν σε παιδιά που κρυώνουν. Ο αντίχειρας παγώνει και δεν  μπορεί να κυλήσει την οθόνη πιο κάτω.

Σόμπες για τα παιδιά; Υπάρχουν παιδιά που κρυώνουν; Υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν όσα το δικό μου; Και εγώ τι κάνω; Σκέφτομαι τις υποχρεώσεις, τα τέλη κυκλοφορίας τους λογαριασμούς;

Η μία και μόνη απάντηση στον ορυμαγδό των ερωτήσεων ήρθε χωρίς δεύτερη σκέψη και μονολόγησε:

Το μεροκάματο θα πάει για σόμπες. Η τσέπη θα αδειάσει, αλλά η ζέστη θα πιάσει και μένα. Κάτω από τα σκεπάσματά μου τη νύχτα της Πρωτοχρονιάς θα ονειρεύομαι πως μου πιάνουν το χέρι ζεστά παιδικά χέρια. Θα ζεσταίνουν και την δική μου παγερή καθημερινότητα, θα κάνουν πιο ξεκούραστο το μεροκάματό μου, θα απαλύνουν τους πόνους στα γόνατα από την ορθοστασία, θα δίνουν δύναμη στα κουρασμένα πνευμόνια την ώρα που φυσάω.

Την άλλη μέρα το μεροκάματο πήγε στις σόμπες και αυτό ήταν ένα γεγονός απλό, ίσως ασήμαντο για τους πολλούς που ψάχνουν μέσα στον μικρόκοσμό τους για να μετρήσουν πόσοι ψύλλοι κάνουν βόλτες μέσα στα άχυρα.

Η αλήθεια είναι ότι αυτό ήταν ένα γεγονός, που ίσως δεν θα καταγραφεί στα σπουδαία και τα μεγάλα μιας ανασκόπησης για την χρονιά που φεύγει, αλλά θα είναι τόσο μεγάλο, για τα παιδιά που ζεστάθηκαν και για τον μουσικό που από σήμερα θα αρχίσει να ψάχνει ξανά μεροκάματο για να πληρώσει τις υποχρεώσεις του.

Και θα το βρει και θα αλλάξει χρονιά μαζί με τα αγαπημένα του πρόσωπα και θα ευχηθεί. Και τα πόδια του θα αντέξουν  και τα πνευμόνια του θα ανοίξουν. Γιατί η καρδιά του θα ζεστάνει από τη φλόγα της σόμπας και τα χαμόγελα των παιδιών.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

Διαβάστε επίσης