Η αύξηση των κρουσμάτων βίας στα σχολεία της Αχαΐας με τελευταίο κρούσμα την ρίψη καπνογόνου στο 4ο ΕΠΑΛ της Πάτρας προκαλεί εύλογο προβληματισμό στην εκπαιδευτική κοινότητα και την κοινωνία.
Οι καταστροφικές επιθέσεις σε σχολικά συγκροτήματα από άτομα εκτός και εντός σχολικού περιβάλλοντος έρχονται να προστεθούν στα περιστατικά εκφοβισμού τα οποία ολοένα και αυξάνονται στον νομό μας αλλά και ανά την επικράτεια.
Οι παράγοντες που έχουν οδηγήσει σε έξαρση αυτών των ανησυχητικών φαινομένων είναι πολλοί και σύνθετοι και έχουν να κάνουν με νοσηρότητες που αναπτύσσονται εντός του οικογενειακού και του σχολικού περιβάλλοντος, αλλά και με παράγοντες οικονομικούς και κοινωνικούς.
Κοινή διαπίστωση είναι ότι με την πάροδο των ετών η επιθετικότητα στο σχολικό περιβάλλον αποκτά χαρακτηριστικά κοινωνικής επιδημίας, ενώ αντανακλά τη νοσηρότητα της ίδιας της κοινωνίας, μιας και η νέα γενιά και ιδίως τα παιδιά και οι μαθητές είναι ο καθρέφτης μας. Πρόκειται δηλαδή για έναν φαύλο κύκλο ανακύκλωσης του προβλήματος.
Βασικό κλειδί για την αντιμετώπιση αυτής της- συνεχώς επιδεινούμενης κατάστασης-, είναι η παιδεία. Και βασικό όπλο είναι η πρόληψη, η οποία αποτελεί και μέρος της λύσης.
Το Υπουργείο Παιδείας, οφείλει να αντιδράσει, να πάψει να είναι παρατηρητής και να λάβει δραστικά μέτρα ώστε το
σχολείο να πάψει να είναι μια δεξαμενή στείρας αναπαραγωγής γνώσεων, να επανακτήσει τον παιδαγωγικό του ρόλο και κυρίως στο το ρόλο του ως χώρου διάδοσης ανθρωπιστικών αξιών κόντρα στη ρητορική του μίσους, της προκατάληψης και της διαφορετικότητα, η οποία με τη σειρά της γεννά και αναπαράγει τη βία.
Πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα που θα αφορούν:
Τη φύλαξη των σχολικών κτιρίων και των προαύλιων χώρων από την εισβολή επιθετικών εξωσχολικών στοιχείων ακόμη και την ώρα του μαθήματος.
Τη συνεχή επιμόρφωση των εκπαιδευτικών σε θέματα διαχείρισης κρουσμάτων σχολικού εκφοβισμού
Τη δημιουργία σχολικών επιτροπών ενάντια στην ενδοσχολική βία
Την αξιοποίηση του θεσμού των μαθητικών συμβουλίων για την διαμόρφωση και τήρηση κοινώς αποδεκτών σχολικών κανόνων
Την ανάπτυξη σχέσεων εμπιστοσύνης και συνεργασίας, μεταξύ καθηγητών και μαθητών και των μαθητών μεταξύ τους, μέσα από ειδικά εκπαιδευτικά προγράμματα.
Την άμεση συνεργασία μεταξύ σχολικού και οικογενειακού περιβάλλοντος
Τη δυνατότητα άμεσης αξιοποίησης ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών από κάθε σχολική μονάδα όλων των βαθμίδων, κάτι που σημαίνει προσλήψεις για τους καίριους αυτούς τομείς
Τις καμπάνιες ενημέρωσης των μαθητών για τη σχολική βία και τις επιπτώσεις του εκφοβισμού
Τη συνεργασία των σχολείων σχολείου με ευρύτερους κοινωνικούς φορείς σε σχέση με θέματα βίας, ρατσισμού, διαφορετικότητας κλπ.
Τα συνεχή περιστατικά βίας στα σχολεία τόσο στην Αχαΐα όσο και σε άλλες περιοχές της χώρας, καθώς και τα στατιστικά στοιχεία που κατά καιρούς βλέπουν το φως της δημοσιότητας δείχνουν ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για καθυστέρηση. Άλλωστε μια χώρα που σέβεται τον εαυτό της οφείλει να μεριμνά πρώτα από όλα για την παιδεία της.
